Düşman Çeteler

DÇ

Multide erkekler var. Bölüm şarkısı Mor ve Ötesi- Bir derdim var dediğim yerde açıp dinlemenizi tavsiye ediyorum. Bu bölümü yazarken bu parçayı dinledim ve hala dinliyorum. Üşengeçlik yapıp açmamazlık etmeyin😜😜Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar...

BÖLÜM 4

-EYMEN

Uyandığımda birisi bana gülümseyerek bakıyordu. İçten ama böyle. Gözlerimi kırpıştırıp görüş alanımı netleştirince Elçin olduğunu anladım. Yanıma oturdu. "Günaydın."Dedi. Gülümsedim. "Günaydın."diye karşılık verdim. Elçinin eli gidip saçlarımı buldu ve oynamaya başladı. Benim vücudum kilitlenip kalmıştı. Elçinin saçlarımla oynaması çok hoşuma gitmişti ama gerilmiştim. Elçine bakarken bana gülümseyerek bakıyordu. Hala aklım saçlarımdaki eliydi. Elçin yaklaştı ve gözlerini kapattı. Bende gözlerimi kapattım. Gözlerimi tekrar açtığımda Elçin bana gülümseyerek bakıyordu. "Benim sana aşık olabilmem için daha çok şey yapman lazım Eymen."Dedi ve çekip gitti.

Yataktan doğruluğumda bunun bir rüya olduğunu anladım. Ama çok garipti. Ben asla rüya görmezdim. Daha çok annemin ölümü ile ilgili kabus görüp uyanırdım. Elçin hayatıma girdiğinden beri ilk defa rüya görüyordum. Bu kız büyülemişti beni. İlk defa rüya görüyordum ve rüyamda Elçin vardı.

Elçin diyorum ama hala uyuyor muydu acaba? Dün üstünü değiştirmemiştim. Değiştirseydim hem ben utanırdım. Hemde o utanırdı. Hem ben kızlardan yararlanan birisi de değildim. Asla kızların kalbini kırmak istemezdim. En başta annem olmak üzere.

Ama onun kalbi artık atmıyordu. O kazadan sonra hiç atmadı bir daha. Çok iyi hatırlıyorum 11 gün her gün Allah'a dua edip annemin komadan çıkıp uyanmasını diledim. Ama bir gün o kıvrımlı çizgi düz bir çizgi halini aldı. Doktorlar 'üzgünüz.'diyip beni annemle yalnız bıraktılar. Her gün yüreğim kanıyordu. Kimse saramıyordu o yarayı. Hiçbir kız o yarayı saramadı.

Belki Elçin yaramı sarıp kanamamı durdurabilirdi.

***

"Uyan artık uykucu."diyip güldüm. Elçine bakmak için yukarıya çıktığımda garip bir pozisyonda uyuyordu. Bu kız normal değildi ama ben normalleri sevmezdim. Hepsi aynı olurdu çünkü. Bu da beni sıkardı. Elçin mırıldanıp sağa döndü ve bu hareketine daha çok güldüm. "Kalk uykucu." Bir kez daha mırıldanıp bu sefer sola döndü ve ben kendimi tutamayıp kahkaha atmaya başladım. Elçin kahkahama uyanmış gözlerini ovuşturuyordu. Yataktan doğrulup bana tuhaf gözlerle baktı. "Eymen senin ne işin var ya burada?" Sırıttım. "Burası benim evim yalnız." Elçin kaşlarını çatarak odama göz gezdirdi. Gözlerini büyüterek bana baktı. "Dün gece ben içtikten sonra ne oldu Eymen?" Gülümseyip yanına oturdum. Bana endişe ve soru sorar bakışları atıyordu. İçimden şu an onu öpmek istiyorum ama yapamazdım. Şu an değildi ve bakışları çok tatlıydı. "Dün gece sen nedensizce gülmeye başladın sonra Barış seni arabama bindirirken beni durdurdu ve birbirimize girdik sen sonra kavgayı sonlandırdın. Sonra Barışa git dedin. Sana kahve yapıp kendine gelmeni istedim ama arabamda sızmışsın bende uyandırmaya kıyamadım çünkü evini bilmiyordum. Bende yatağıma yatırdım seni. Gördüğün üzere üstünü değiştirmedim utanırsın falan diye. Ama ben misafir odasında yattım. Merak etme."diye anlatmamı bitirdim. Elçin bana gülümseyerek bakıyordu ve o an beklemediğim bir şey yaptı. Kollarını belime doladı ve kafasını göğüsüme yasladı. O anın şokuyla hiçbir şey yapamadım. "Teşekkür ederim Eymen sana çok zahmet verdim ama bir gün ödemek istiyorum."dedi yüzüme bakmadan. Gülümsedim ve kollarını beline dolayıp sarıldım. Şu an kızıl saçlarını koklayıp öpesim vardı ama yanlış anlayabilirdi. Bu kadar yakınımdayken onu kaybetmeye göze alamazdım. "Ne demek her zaman."dedim ve ayrıldık. Ayrılmamla göğüsümdeki boşluk belirdi.