Düşman Çeteler

DÇ~Özel Güçler~ Part1

Selam Düşman ailesi gene ben!! Evet biraz üzüntülü bir yerde bırakmıştım. Bakalım neler olacak? Multimedya Öykü😏 iyi okumalar...

Bölüm şarkısı: Gülçin Ergül-Bir tanecik aşkım

İrene Cara-Flashdance what a feeling

BÖLÜM 11

-ELÇİN

Gitmişti. Ne kadar üzüldüğümü aldırmamış, öylecesine gitmişti. Ve ne istediğimi bilene kadar uzak duracaktı benden. Sevinmeli miyim buna üzülmeli mi?

Kapıyı kapattım ve salona geçtim. Usulca koltuklara oturdum ve herkese teker teker göz gezdirdim. Demet ve Ekin yan yana oturmuşlar, birbirilerine bakıp gülümsüyorlardı. Onların mutluluğunu imrenmedim değil. Hande ve Mert, onlar çok tatlıydı ya. Tatlı kavgaları vardı. Öykü ve Fatih, onlar ayrı bir tatlıydı. En şeker çift diyebilirim. Melisa ve Taner onlar biraz zor olurdu. İkisi de ayrı inatçıydı. Miray ve Çağatay. Onlar bana göre en sempatik çiftti. Henüz çift olmamışlardı ama olabilirlerdi de.

Peki ya ben? Barışla ben mi? Biz ruh ikizi miydik? Barış anladığım kadarıyla bana değer veriyordu. Ya ben? Ben ona değer veriyor muydum?

Veriyordum. Kabul etmek istemesemde ben Barıştan hoşlanıyordum.

Suat abi yanıma gelip elimi tuttu ve beni çekiştirmeye başladı. "N'oluyor Suat abi?" diye şaşkınlıkla sordum. "Gel, hadi," diyip tekrar çekiştirmeye başladı. Koltuktan kalkıp Suat abiyi takip ettim. Beni bahçeye getirmişti. Kaşlarım çatık Suat abiye bakarken Suat abi gözleriyle bana çimi gösteriyordu. "Elçin, en büyük sırrını biliyorum. Yap şunu, hadi," dedi. "N-ne en büyük sırrım?" Suat abi gözlerini devirdi. "Anı aktarma gücün olduğunu biliyorum. Hadi flashback yap burada neler yaşanmış." Gözlerimi kırpıştırarak Suat abiye baktım. "Suat abi, sen nereden biliyorsun bunu? Kızlar bile bilmiyordu bunu," diye hayretle sordum. "Bilirim ben, soru sorma. Hadi," dedi. Yere çömelip elimi çime uzattım ve dokundum. Odaklandıktan sonra göz bebeklerim kaybolup bembeyaz bir hâle bürünmüştü.

Barış ve Suat baş başa bahçeye gelmişlerdi ve Suat abi Barışı durdurmuştu. "Hazır kızlar yokken anlat bakalım bana, Elçin'i seviyor musun?" Barış gözlerini kaçırarak havaya bakar. "Evet Suat abi, seviyorum," demişti zorlukla. "Bunu ona söylemen gerektiğini biliyorsun değil mi? Elçin'i tanırım. Sana karşı boş değil," dedi Suat ümit verici bir tonla. Barış buruk bir tebessüm etti. "Ama kendisi kabullenemiyor. Ne istediğini bilmesi lazım abi," dedi, Barış. "Kardeşleri gibi gördüğü kişilere güvenip, diğer kişilere güvenemezken sana aşık olduğunu nasıl anlamasını beklersin?" diye sordu Suat. "Ki, bana bile zor güvenir. Halbuki ben babası gibiydim," dedi üstüne. "Abi ama 2 ay oldu. Hatta daha fazla. Onu dağ evine götürdüm. Yakınlaştık. Buna karşı gelmedi. Artık anlaması lazım. O beni, bende onu seviyorum ama bir türlü biz olamıyoruz," dedi Barış. Suat elini Barışın omzuna götürerek sıkar. "Zaman, Barış, sabret. Elçin eminim ki farkına varacaktır. Sadece sabret! Onu seviyorsan onun için sabretmeyi de bileceksin," dedi Suat. Barış gülümsedi. "Eyvallah, abi," dedi ve Suatla beraber eve geri döndüler.

Gözlerim tekrar yerine geldiğinde irkildim ve başım döndü. Popom yerle buluşunca Suat abi hemen yanıma geldi. "İyi misin, Elçin?" diye sordu. Başımı sallayarak ayağa kalktım. Bunu yapınca ya başım dönerdi ya midem bulanırdı. Bu yüzden çok yapmıyordum. "Evet ne düşünüyorsun?" diye merakla sordu Suat abi. "Neler gördün?"

"Senle, Barış konuşuyordunuz... Benim hakkımda. Suat abi, ben bilmiyorum. İnan kafam karmakarışık," diyebildim. Suat abi belimden tutarak sıkıca sardı beni. "Barışa da dediğim gibi, zaman. O da gitmeyi tercih etti zaten değil mi?" Başımı salladım. "İyi yapmış. Yoksa burada sabretmeye dayanamazdı. Şu an gittiğiniz dağ evine gitti. Ne istediğini ve ne hissettiğini bilene kadar orada. Eğer gidip ne istediğini söylersen ona göre hareket edecek. Yani, sana çocuk düşünme hakkını veriyor. Kafan karışmasın diye gitti zaten. Daha ne yapsın çocuk seni seviyor!"