"Pardon?" dedim şaşkınlığımı yüz ifademle belirtirken.
Bana 'tatlı bela' demişti ya."Ne pardon?" derken o da anlamadığını belli ediyordu.
Çok tatlı ama bu çocuk ha Allah sahibine bağışlasın. Değil mi salak dış ses Defne?
Ne diyon kızım sen? İç ses miç ses dinlemem çok pis dalarım ha. Kadın ol biraz be !!
"Boş ver." deyip önüme döndüm ve kulaklığımı takarak tekrar yürümeye başladım. Eve yeterince geç kalmıştım zaten bi de onun şakasıyla uğraşamıyacaktım.
Dinlediğim şarkıyı telefonumun melodisi kesince cebimden elimle birlikte telefonumu çıkarıp arayana baktım. Annem arıyordu. Muhtemelen nerdesiniz geç kaldınız diye soracaktı. Kuraklığımı çıkarmadan hemen aramayı cevaplandırdım.
"Efendim anne?"
"Kızım nerdesiniz?"
"Mert yok. Ceza almış kütüphanede kitap düzenliyor. Geç gelir o bugün. Bekleme beni dedi bende eve geliyorum şimdi. Şuan bizim okulun ordaki parkın ordayım. "
"Tamam annem. Dikkat et."
"Tamam." deyip telefonu kapattım ve tekrar cebimdeki ellerimle buluşturdum.
Ne oluyor be? Sesi falan bi değişik geliyordu. Sanki üzgün gibi... Hemen emin olmak istediğim için adımlarımı hızlandırmaya başladım. Bir gariplik vardı ve çok merak ediyordum. Umarım kötü birşey olmamıştır...Kolumdan tutulduğumda hala yürümeye çalışıyordum ama olmuyordu. Bir süre sonra kolumu tutan şahıs önüme geçip konuşmaya başladı.
"Farketmeden kırdım mı seni? Eğer öyle olduysa ben gerçekten özür dilerim Defne."
Hayır hoşuma bile gitmişti. Tatlı bela.
"Yoo hayır seninle alakası yok. Birşey demedin. Şuan gerçekten acelem var Buğra. Gitmem gerek annem aradı." gitmeye çalıştığımda önümü kesti. "araba ne güne duruyor?" deyip Şirince gülümsemesi bir işe yaramamıştı. Daha bir ay önce bile olmadan yaptığı hareketleri konuşmaları aklıma gelmişti bir anda. Çok değişmişti bence. Güvenmek, Samimiyetine inanmak zordu. Çok zor...
"Gerçekten ciddiyim. Boşuna zahmet etmişsin buraya kadar."
"Peki sen bilirsin. Teklif var ısrar yok" dudaklarını birbirine bastırıp önümden çekildi ve geçmeme izin verdi.Eve geldiğimde hiçbir sorun yoktu. E o zaman niye sesi üzgün geliyordu ki? Daha fazla dayanamayarak odamdan çıkıp mutfağa annemin yanına gittim. Babaannem oturma odasında 'Zuhal
Topal'la' izlerken milleti eleştirip duruyordu. Şuan odak noktasını bulmuş gibiydi. Rahatça konuşabilirdik annemle."Bir sorun mu var?" Çorbayı karıştırırken bi anda durmuştu. Sanki banimle konuşmak istiyor ama konuşamıyordu. Of hadi ama...
Çorbayı bırakıp masadan bir sandelye çekti bende onun gibi yaptım ve oturdum.
"Emre geldi bugün. Ayrılmışsınız ve bana söylemedin. Niye söylemedin Defne? Suçlu taraf sen olduğun için mi kızım ha? Bende diyorum bu Emre kaç gündür niye gelmiyor. Hadi babaannenden dolayı desek gelemediği zamanlar arardı. Böyle bir şeyi nasıl yaptın Defne? Senden hiç böyle birşey beklemezdim. Benim kızım böyle birşey yapmazdı. Nasıl yaptın bunu, nasıl?" yine yalan anlatmıştı anlaşılan. Kendini haklı göstermeye çalışıyordu millete.
"Ne anlattı?"
"Ne halt yediysen onu." derken bana karşı soğuk sanki benden iğrenirmiş gibi davranmıştı.
Annem de inanmıştı galiba o salağa.
"Bu Ayrılıkta suçlu olan ben değilim tamamen o. Bana söylediği sözler son zamanlardaki davranışları... Ayrıca senin inanmış olduğun Emre daha ayrılalı bir ay bile olmadan okulun arka bahçesinde kucağında bir kız öpüşüyorlardı." son dört kelime de sesimi yükseltmek istemiştim ama alçatmak zorundaydım.
Annem şaşırmış görünüyordu. Sen git elalemin çocuklarına inan, burda kızına inanma...
"Sana ne anlattı? Onu aldattığımı falan mı? Sende buna inandın anne kızının böyle birşey yapabileceğine inandın mı? Ne söyledi sana?" dedim sesimi yükseltip. Evdeki babaannemi önemseyecek durumda değildim. Çok sinirlenmiştim.
Annem pişman olduğunu belli ederken konuşmaya başladı. "Bana... Senin onu aldattığını ve hamile ol-" devamını dinlemeyip hışımla mutfaktan çıktım.
![](https://img.wattpad.com/cover/59028658-288-k989481.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güven Bana #wattys2016
Teen Fiction"Sana güvenmediğimi ne zaman anlayacaksın?" sıkılmışlığımı artık sözlerime de yansıtmaya çalışıyordum. "Hiçbir zaman. Düşünsene ben seni deli gibi severken senin bana inanmadığın düşüncesi... Ah bu beni deli ediyor." inanmayın buna yine yalan söylüy...