Bugün günlerden 6 Mart 2016 Pazar. Yani sınava tam bir hafta var. İçimde alevlenen heyecan duygusu her geçen gün artıyor. Bununla birlikte en son olan olaylardan sonra Kaan o akşam olanları, Onur'un söylediği cümleleri öğrendiğinde epey sinirlenmiş kantindeki masaları devirmişti ve tam bir hafta boyunca Kaan ve Onur sürekli kavga etmişti. Onur okuldan kaydını aldırmış bir koleje geçmişti. Sezer Kolejine. Evet evet Antalya'nın en pahalı Kolejine. Bizim voleybol turnuvasindaki son rakibimiz olan. Yenmiştik hatta. Her neyse...
O günün ardından ertesi gün, yani 26 Şubat'da kavgalar başlamış ve 4 Mart'da yanı Cuma günü nihayet son bulmuştu. Umarım. Olanlar her ne kadar moralimi bozsa da sınavıma konsantre olarak gece gündüz çalışıyordum. Şuan olduğu gibi...
Gökçe kendini biraz toparlamıştı.
Onur'un gitmesine sevinmişti. En azından o gerizekalının yüzünü görmeyecekti. Olanlardan sonra Selin ve Gökçe iki gün bizde kalmıştı. Çünkü Gökçe o sıralar hiç iyi değildi eğer annesi onu o halde görse perişan olurdu kadın. Gökçe tek çocuktu ama aslında Gökçe'den büyük bir erkek bir kız ikiz kardeşleri varmış ama bir trafik kazasında iki yaşlarındayken ölmüşler. Bu yüzden Rana teyze Gökçe'ye çok düşkündü onu o halde görmesi hiç iyi olmazdı. Aynı şekilde babası Sinan amca için de...
Selin'e gelicek olursak... Ekin sevgili yapmıştı fakat Selin hiç üzülmediğini kalbinde garip sancılar oluşmadığını söylemişti. Sevmediğini sadece bir yanılgıdan ibaret olduğunu anlamış ve kendini iyi hissediyordu. Oysa ki ben birbirlerini karşılıklı sevdiklerini düşünmüştüm ama bende yanılmışım.
Berfin ve Burak muhteşem ikili. Çok mutlular. Birbirlerini çok seviyorlar. Kıskanıyorum valla... Anlatıcak birşey yok bunlarda herşey tam tıkırında ilerliyor. Ve devamını diliyorum...
Buse ve Mert. Bizim berbat gecemizde birinci yıllarını kutlamışlardı. Dediğine göre Buse'nin annesi izin vermemiş ve Buse'yi kaçırmıştı evden. Hiçbir sorun çıkmadan da eve girmiş Buse. İyi bari. Buse'nin Anlattığına göre çok romantik bir ortam hazırlamış kardeşcazım Mert. Onlarda da herşey yolundaydı mutluluklarına devam ediyorlardı inşaallah devam eder... Amin.
Emre, gerizekalı çocuk. Bir haftadır okula gelmiyordu ne bok yediğini bilmiyordum. Almanca ödevini yaparken bir sorun çıkartmadığı için seviniyordum. Dediğim herşeyi yapmıştı...
Bir yandan nerde ne yaptığını merak ederken bir yanım banane nerdeyse nerde diyip takmıyordu. Zaten bende genel olarak takmıyordum...
Buğra. Buğra'yı çözemiyordum. Kafam onun hakkında çok karışıktı. Maçımız olduğu günkü haliyle şimdiki hali çok farklı geliyordu.
En son Çarşamba günü Onurla Kaan'ın kavgasından sonra ben Kaanla uğraşırken gelmişti. Rastgele burdan geçerken topluluğu görünce merak etmiş ve o yüzden durmuş. Bana öyle söylemişti. Yarım saat falan durduktan sonra da gitmişti zaten. Başka da görmemiştim...
"Bu soruyu bulanın var ya." diyerek kalemi yatağın üstüne bırakıp oturduğu yerden kalktı. Başımı matematik soru bankasından kaldırıp kapıyı açan Selin'e "Nereye?" diye sorduğumda "su içicem" diyip odadan çıktı.
Cuma gününden beri Gökçe ve ben Selin'in yanında kalıyorduk. Selin'in annesi ve babası bir akrabalarının Konya'da düğünü olduğu için Konya'ya gitmişlerdi. Bizde üç kız rahat rahat takılıyorduk. Ama yarın son bulacaktı. Okul çıkışı kendi evime gidiyordum Gökçe'de öyle.
"Acıktım lan ben." diyerek kalemini test kitabının üzerine bıraktı Gökçe.
"Bende" diyip kalemimi bıraktım ve telefonumdan saate baktım. 17:25.
"Ne yiyelim. Pizza?" diyerek odaya girdi Selin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güven Bana #wattys2016
Ficção Adolescente"Sana güvenmediğimi ne zaman anlayacaksın?" sıkılmışlığımı artık sözlerime de yansıtmaya çalışıyordum. "Hiçbir zaman. Düşünsene ben seni deli gibi severken senin bana inanmadığın düşüncesi... Ah bu beni deli ediyor." inanmayın buna yine yalan söylüy...
