Kar Fırtınası (Fairy Tail-NaLu)

1.Bölüm

İlk bölümden herkese merhaba. Bu açıklamayı, hikayeyi yayınladıktan yaklaşık bir sene sonra yazıyorum. Çünkü ilk bölümlerde herkesin kafasını karıştıran bir unsur var; yaş. Animedeki gibi 18 yaşlarında değiller karakterlerimiz. Juvia, Natsu, Lucy, Mavi otuz beş yaşlarındalar. Zeref, Gray ve Erza ise otuz yedi. Luna, Pedro, Pryl ve çetesi ise on altı. Zeref Fairy Tail'in bir üyesi, Mavis ile beraber. Kötü büyücü Zeref'in yerine 'Mehief' var bu kurguda. Umarım hoşunuza gider. Keyifli okumalar <3

1.Bölüm "Gray'in Kardeşi?!"

Gray derin bir nefes alarak ellerini ceplerine yerleştirdi. Başı önüne eğik, karlı havada Magnolia Nehri'nin kenarında yürüyordu. Aşırı soğuk sebebiyle hem okullar tatil olmuş hem de nehir buz tutmuştu. Çocukların buzun üstüne kayarken çıkardıkları tuhaf seslerle gülümsüyordu. Birkaç adım arkasından ise Juvia geliyordu. Özel bir istek üzerine beraber Hargeon'a gitmişlerdi. Nedeni buz tutmuş nehirler nedeniyle balık tutamayan bir balıkçıydı.

Şimdi ise görev bitmiş, koca nehirde sadece balıkçı için ufak bir delik oluşturmuşlardı. Eğer bütün nehrin buzunu kaldırsalardı oradaki çocuklarında eğlencesi kaybolurdu. En sonunda loncanın önüne gelmişlerdi. Gray elini kapıya doğru uzattığında Juvia,Gray'e bol gelen montun ucundan kavrayarak Gray'i durdurmuştu. Gray 'Ne oldu?' dercesine mavi saçlı kızın suratına bakıyordu. "Gray-sama, belki tuhaf bulacaksınız ancak Juvia tuhaf hissediyor. Sanki siz yarın bambaşka biri olacakmışsınız gibi." Gray gülümsedi. Nazikçe elini Juvia'nın kavrayışından kurtarmıştı. "Abartma Juvia. Altı üstü çocukluğumdan beri içinde yaşadığım loncaya gireceğim. Bilirsin genelde içgüdülerine güvenirim ancak şimdi neden değişeyim ki?"

Juvia utanarak başını eğdi. Gray'in söylediklerine hak veriyordu. Hatta kendisini aptal gibi hissediyordu. Ama içindeki bu hissi bir türlü durduramıyordu. Neler oluyor? diye düşündü. Kapıyı iterek içeriye girdiler. Gray "Biz geldik!" diye bağırdığında bir başka detay dikkatini çekmişti. Loncayı ölüm sessizliği kaplamış gibiydi. Kapıdan gelen ışık dışında karanlıktı ve kimseden çıt çıkmıyordu. "Neler oluyor böyle?" diye sordu. Yavaş adımlarla üç basamaklı merdivenlerden inmiş, barmen tezgahına doğru ilerliyordu. Makarov koltuklarda yüzü loncanın ortasına dönük bir şekilde oturmuştu. Mirajane arkasında bardakları temizliyordu. Ses çıkarmasa da adeta bakışlarıyla Gray'e 'Hoş geldin.' demişti. 

Mirajane farkı, diye düşündü Gray. Ceketini çıkartarak tezgaha koydu. Ve Mira'nın içeceği hazırlamasını bekledi. Onun asıl dikkatini çeken Makarov'un yanında oturan pelerinliydi. "Hey," dedi şakaya vurarak. Makarov'un yanındaki sandalyeye oturmuştu. "Mystogan sonunda aramıza katılmaya mı karar vermiş?" Juvia ise arkasından kapıyı kapattıktan sonra sessizce oturan Erza ve Natsu'nun yanına ilerlemişti. Normalde Gray'in peşinden giderdi ancak bu sefer, sanki bir şeyler oluyordu.

"Gray, burada seninle konuşmak isteyen önemli biri var. "

"Ha, o Mystogan değil mi? Öyleyse kim?" diye sordu Mira'nın uzattığı bardağı kavrarken. Pelerinli, yavaşça başındaki kumaş şapkayı arkasına itiyordu. Yüzü de aynı yavaşlıkla karanlıktan kurtulup ortaya çıkıyordu. Gray gördüğü yüzle beraber içeceğin genzinde kaldığını hissetmişti. Sessizce öksürdü.

"Dorie?" diye sordu. Karşısında uzun, örgülü, kır saçları olan bir bayan vardı. Yemyeşil gözleri ve yüzündeki kırışıklıklarla yaşını ele veriyordu. Pelerini tüm vücudunu kaplamış gibi boldu. 

Pelerinli kadın, Gray'in şaşkın bakışları arasında şapkasını tezgaha koydu. Derin bir nefes aldı. Hala pelerinin kumaşıyla oynuyordu. En sonunda ağzını açabilmişti. "Gray, farkındasındadır. Buraya sadece yaşadığımı göstermek ya da rastgele bir şey için gelmedim. Sadece sana söylemem gereken bir şey var. Yıllar önce söylemeliydim ama söyleyemedim. Affet beni." Yaşlı kadının gözyaşları yanaklarından süzülürken Asuka oturduğu koltuktan kalkmıştı. Hızlı adımlarla kadının yanına ilerledi ve elini destek olmak istercesine kadının omzuna koydu. O küçük haliyle bile önemli bir şeylerin olacağını hissetmişti.