Kar Fırtınası (Fairy Tail-NaLu)

4.Bölüm

4.Bölüm "Lonca Amblemi"

Zeref, hala karla kaplı olan dağları çıkarken tir tir titreyen Mavis'in üstüne ceketini geçirdi. "Sana gelmemeni söylemiştim." diyerek homurdandı. Mavis üşümekten cevap verememişti. Zeref'e gözlerini kısarak baktı. Bir eliyle karnını tutuyordu. "Daha yolumuz var mı?" Erza, Mavis'in koluna girerek ilerlemeye devam etti. Luna ve Pedro kararlı adımlarla önden gidiyorlardı. Anlaşılan bu öldüresiye soğuktan etkilenmeyen tek kişiler buz büyücüleriydi. Luna hafifçe omuz silkti. Yaklaşık beş metre önlerinde kalan dönemeci işaret etti. "Orası son dönemeç. Sonra tepeye çıkacağız ve evi göreceksiniz."

"Ya bizi kandırıyorsanız?"

"Eh, inanmak ya da inanmamak size kalmış bir şey. Annemi bu kasabadaki hiç kimse biz izin vermediğimiz sürece göstermez."

Gray kaşlarını çatarak biraz önlerindeki çizgiye baktı. Yaklaşık yarım metre kalınlığındaydı ve delicesine kar yağmasına rağmen etkilenmiyor, toprak yolu gösteriyordu. Çizginin başına tüneyen Pedro ve Luna ise aklındaki soru işaretlerini çoğaltıyordu. Bu kesinlikle onların işiydi.

"1." diyerek mırıldandı Pedro. Kapüşonunu bir kenara fırlatırken sıradaki rakama geçti. Luna pozisyonunu aldı. Sırıtarak onlara döndü. "İsterseniz bize katılabilirsiniz."

"2"

Juvia kaşlarını çattı. "Neye katılacağız?"

"3. Başla!" Pedro ve Luna tozu dumana katarak yol boyunca koşmaya başladılar. Onların arkasından Natsu "Çok pis gaza geldim!" diyerek fırlamış, ve onların peşinden koşturmaya başlamıştı. Mavis hızla Zeref'in sırtına atladı. "Onları takip et!"

"Hayır, ni-"

"Eğer onları takip etmezsen beni sevmiyorsun demektir!"

Zeref bir an bocalayarak Mavis'e baktı. Ardından Mavis'in, onun beline doladığı bacaklarını tutarak dörtlünün peşinden koşmaya başladı. Juvia'da çizgiye doğru ilerlerken Gray'e doğru dönüp öpücük attı. "Juvia, bu yarışı Gray-sama için kazanacak!" Geride kalan Erza'ya çaresiz bir bakış attı Gray. Kızıl saçlı kızın yüzündeki gülümseme hayra alamet şeylerin olmayacağının göstergesiydi. "Kimse beni geçemez!" diye bağırarak Erza da onların peşinden koşmaya başlamıştı. Gray yumruklarını sıkarken sıkıntıyla nefes verdi. Ellerini öne doğru uzattı ve karla kaplı yolun düzleşmesine sebep oldu. Ayağının altındaki zemin birden kaybolan Juvia, Erza , Natsu, Mavis, Zeref yere düşerken Luna ve Pedro sadece yalpalamıştı. O bir anlık yalpalama bile Gray'in onları geçmesine yetti.

Hepsi birden son hız koşmaya devam ettiklerinde yokuşu çok kolay bir şekilde bitirmişlerdi. Gray karşısındaki ahşap eve bakarken bir anlığına nefesi kesildi. Yine de koşmayı bırakmadı. Ahşap ev, veranda ve evin görünen diğer her yeri ona Ul'u hatırlatıyordu.  Evin önünde durup Pedro, Luna, Natsu, Erza, Juvia, Mavis ve Zeref'in ona yetişmesini bekledi. Hepsi nefes nefese yanına ulaşırken bir tek Pedro ve Luna buna alışkınmış gibi duruyordu.

Verandaya çıktıklarında ayakkabılarını bir kenara fırlatarak kapıyı ardına kadar açtılar. Diğerleri onu takip ediyordu. "Tadaima!" 

Gray, Luna ve Pedro'nun bağrışlarının arkasından kapıdan geçerken kalbi hızla atmaya başlamıştı. Ellerini duvara koyarak ilerlemeye başladı. Arkadaşları onu takip ediyordu. 

(Y/N : Medyayı açın isterseniz burada :3 )

"Okae-" Olan her şey o anda oldu. Kız, sarı saçlarını topuz yaparken salondan çıktı. Luna ve Pedro neşeyle çığlık atarak onun üstüne atladılar. Sarışın kız ilk defa onlara karşılık vermemişti. Büyük bir şaşkınlıkla karşısında dikilen altılıya kaymıştı gözleri. Göz bebekleri şaşkınlıkla büyüyüp, küçülüyor; kızın vücudu tir tir titriyordu. Gray onu bir kez daha görmenin mutluluğunu yaşıyordu. Yaşlar gözlerinden hızlıca akarken dudağını ısırdı. Görüşü bulanıklaşıyor, kızın yüz hatları seçilemez hale geliyordu. Ama Gray biliyordu. Kokusundan, saçlarından, duruşundan bile kim olduğu anlaşılıyordu. "Abiye sarılmak yok mu?" diye sordu Gray boğukça. Ağzından bir hıçkırık kaçarken, Lucy donakalmış bir halde ona bakıyordu.