Kuzenim Yazmış | Nash Grier | [ARA VERİLDİ]

1.9

Uzun süre sonra yeni bölüm yükledim bunun için üzgünüm. Okul, ödevler, sınavlar, proje ödevleri derken 15 tatile girdik. 15 tatil ise uyuyuyarak ve akraba ziyaretleri derken bitti. İçime sinmeyen bir bölüm olsada iyi okumalar.

Ve wattpadin yeni güncellemesinden bol bol yararlandım :D

Yazım hatalatı varsa en yakın zamanda düzelteceğim.

***************

Odanın içinde volta atan Rachel'a bakıp belkide 100. kez gözlerimi devirdim. Şu an konunun ne olduğunu anlamasamda bir şeyi sorun yaptığı kesindi.

"Rachel!" Diye bağırdım. Olduğu yerde sıçrayıp bana döndü. "Artık bir dolanmayı bırakıp oturur musun? Senin yerine ben kusacağım çünkü." Dediğimi yapıp yatağıma oturdu. Ayaklarını poposunun altına alırken sorumu sordum. "Ee? Sorun ne?" Bana baktı. Bu sefer gözlerini deviren kişi o olmuştu.

"Cidden hiç bir şeyin farkında değil misin?" Kafamı olumsuz anlamda salladım. "2 hafta sonra mezun olacağız Mia! S-sen ise yatakta pinekliyorsun! Ah!"

Tekrar gözlerimi devirdim ve yatağa uzandım. "Ne güzel işte, okul bitiyor sonunda."

"Mia, hangi bölümü okuyacağına karar verdin mi?" Sorusunu benim yerime cevaplayarak bana yardımcı olurken yatakta oturur vaziyete geldim. "Hayır! Ve bende karar vermedim."

"Bi' ara oturur bunun için kafa yorarız ama şimdi değil. Saat sabahın 10'u!" Diye isyankar havama bürüneceğim sırada Rachel'dan bir tekmeyi bacaklarıma yedim. "Ah!... Tamam, şimdi buna kafa yoracağız anlaşılan."

Annem ve babam her zamanki gibi kafede olduğundan evde yanlızdık. Bir pazar sabahını daha uyuklayarak geçirmeyi planlarken Rachel her zamanki gibi bu planımı bozmuştu.

"Şimdi üçümüzünde uğraşmaktan hoşlandığı bir şey var. O da müzik!" Dedi Rachel konuşmaya Josh'ıda ekleyerek.

"Bunu bilmeyen yoktur." Dedim.

"Bu bilgi için teşekkürler. Ama--" dediği anda kapı zili çalmaya başladı. Bunu bekler gibi hızla ayağıya kalktım. Bu kapı zili benim tek kurtuluşumdu. Merdivenlerden inerken peşimden Rachel'da gelmeye başlamıştı.

Kapıyı açarken beklediğim kişi annem, babam hatta Nash bile olabilirdi. İçimden 'O kadar şanslı olsaydım keşke' diye geçiriken kapıda gördüğüm kişiye saldırmamak içi kendimi tuttum.

"Naber kuzen?" Dedi beni itip içeriye girerken Tara. Yapmacık bir gülümseme ile arkasından cevap verirken Lucas beni görünce durdu.

"Nasılsın Mia?"

"İyi olmaya çalışıyorum." Dedim salona doğru ilerlerken.

Nash ile tanışmamı sağlayan Tara olsa bile ona olan sinirim bir gram daha azalmazken Lucas'a acıyordum. Böyle bir kızın abisi olmak zor olmalıydı.

Lucas yavaşça Tara'dan en uzak köşeyi seçerken ben tekli koltuğa oturdum. Racel ise hiç bir şeyden habersiz yanımdaki tekli koltuğa oturdu.

"Görmeyeli aynısın." Dedim sessizliği bozarak. Tara internete bağlanmış bir şeyler yapıyordu. Kafasını kaldırmadan mırıldandı.

"Havada çok soğuk." Yine mırıldandı.

"Marsta su bulundu bir ara gitsek ne güzel olur." Yine mırıldanınca sırtımdaki yastığı Tara'ya fırlattım. Lucas ise olan bitene gülüp duruyordu.

"Ah! Ne fırlatıyorsun yastığı!"

"Ne işin var burda Tara!"

"Sanane, teyzemin evi değil mi?"