OKULDA BİR GECE

Bölüm 15 Dört sene sonra

Yazım kurallarıyla düzenlenmiş hali ise şöyle olacaktır:

Okul mühürlenip 4 sene geçtikten sonra, Ceren her şeyi unutmuş gibiydi. Sanki her şeye yeniden başlamıştı. Emre, Ceren'e her şeyi unutturmuştu. Emre artık 23 yaşındaydı, Ceren ise 20'sine girmişti. Emre, Ceren'le evlenmeyi planlıyordu ve onu ölene dek kendisinin olmasını istiyordu. Ceren de zaten dünden hazırdı onunla evlenmeye, ama bazen Rüzgar aklına geliyor ve hala onun için üzülüyordu. Kendini suçluyordu, hala onun ölümünden. Bazen Rüzgar'ı rüyasında görürdü.

Yazım kuralları ile tekrar düzenlenerek şu şekilde yazılabilir:

Aklında bir soru vardı, acaba okul açılmış mıydı? Çok merak ediyordu. Bir gün okula gitmeyi, o eski anıları hatırlamayıp eski günleri özlüyordu. Aklına da Emre'yi de alıp okula bakmak istiyordu, ama Emre ne derdi ya istemezse ya gelmezse diye düşündü. Etrafına baktı, telefonunu arıyordu, ama bir türlü de bulamıyordu. Sonra banyoda bıraktığını hatırladı. Hemen o yöne gitti, aynanın önünde olduğunu gördü, ama oraya koyduğunu pek hatırlamıyordu. Hemen telefonuna sarıldı, Emre'nin numarasını tuşladı, ama telefon çekmiyordu. Şaşırdı, şehirin merkezinde telefon neden çekmediğini düşündü. Telefonu tekrar aynanın önüne koydu, elini yüzünü yıkayıp biraz kendine geldi. Aynaya baktığında ise ayna buhar kaplamıştı, Ceren sıcak suyu kullanmamıştı. Çok şaşırmıştı ve aynadan uzaklaştı. Acaba gene mi diye düşündü. Biraz korkmuştu, 4 senedir böyle bir şey olmadı, şimdi neden oldu bu diye düşündü. Rüzgar'ı aklına getirince böyle şeyler olduğunu anladı. Acaba Rüzgar 4 yıldır bu evde Ceren'i gözlüyordu? Ceren aklını kaçıracak gibi oldu. Aynaya yumruk attı, ayna paramparça olmuştu, eli de kanıyordu. Hemen salona geçti,

1-2 dakika sonra telefon çalmaya başladı. Acaba bu kimdi? Hemen banyoya koştu ve telefonu aldı. Arayan Emre'ydi, sesi ağlamaklıydı. Konuşmaya başladı ve olanları Emre'ye anlatmaya başladı. Çok korktuğunu ve hemen gelmesini istediğini söyledi. Yaklaşık 10-20 dakika sonra Emre Ceren'in evine ulaştı. Cereni o halde görünce hemen sarıldı ve onu sakinleştirmeye çalıştı. Banyoya doğru gitti ve aynanın paramparça olduğunu görünce, ne kadar şiddetli vurduğunu az biraz düşününce, kendi de acı hissetti. Salona tekrar döndü ve Ceren'e sıkıca sarıldı. Ceren, Emre'ye zavallı gibi bir çocuğun annesini kaybedip arkasından bakması gibi bakıyordu. Emre, Ceren'in dudağından öpüp onu rahatlatmaya çalışıyordu. Ceren biraz daha sakinleşti ve neden böyle olduğunu anlamaya çalışıyordu. Emre'nin göğsüne kafasını koydu ve öylece durdu. Biraz sonra uykuya daldı. Yaklaşık 40 dakika sonra Ceren "Rüzgar!" diye bağırdı ve aniden uyandı. Emre ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Ceren'e ne olduğunu sordu. Ceren de Rüzgar'ı rüyasında gördüğünü ve eski günlere geri döndüğünü söyledi. Emre'nin biraz keyfi kaçmıştı çünkü

Çocukluğundan beri yazım kurallarına dikkat etmediği için sevmezdi, ama yakın davranırdı. Ceren, Emre'ye bakarak "Neden bir okulu ziyaret etmiyoruz?" diye sordu. Emre ise istemese de "olabilir" diye onayladı. Ceren biraz sevinmiş gibi göründü. Acaba okul için mi sevindi, yoksa Rüzgar için mi, pek anlayamadı, ama yine de kabul etti. Ceren, Emre'ye baktı, ona kocaman sarıldı ve "Seni gerçekten çok seviyorum." dedi. Bir de bir öpücük kondurdu. Evi birlikte toparlamaya başladılar. Ceren, bir an önce gitmek istiyordu. Emre'ye seslendi, "Yarın gitmeye ne dersin?" Emre şaşırdı ve "Bu kadar mı istiyorsun?" dedi. Ceren sadece kafasını salladı. Ceren, bugün tek başına uyumaktan biraz korkmuştu, Emre'den burada kalmasını istedi. Emre seve seve kabul etti ve birlikte yatak odasına gidip uyumaya hazırlanıyorlardı. Emre, Ceren'e biraz cilve yapmaya çalışsa da Ceren "Evlenmeden olmaz!" deyip biraz dalga geçti. Emre ise "Öyle mi?" diyerek Ceren'i kucakladı ve yatağa koydu. Biraz cilveleştikten sonra uyuya kaldılar. Saat 3:20 civarında Ceren susamıştı. Su almak için mutfak tarafına doğru hareket etti. Koridordan ilerlerken saçını başına bakmak için banyonun aynasına doğru yaklaştı. Işığını açmak istedi. Işığı açtı ve aynaya baktığında çığlık attı. Gözlerine inanamadı!!