AŞK OLMAZ DİMİ?

11 KONUŞMAK MI?

Kahve mı yudumlarken Hakan'ın bana bakması dikkatim çekti. Ona bakıp.

"Ne oldu neden bana bakıyorsun? "
" Buraya konuşmak için geldik. Ama sen konuşmuyorsun niye merak ediyorum."
" Benim senile konuşucağim sanınyordun. Yanılmışsın."

Gerçekten mi konuşmak mı ? Yapmayın şuanda burda oturmam bile bir şey.

" Bak anlıyorum benden gelen hiç bir şeyi kabul görmüyorsun. Ama sanki söylemek istediğin bir şey varda içinde tutyorsun."

Ne bir saniye benim anlıyormu o! evet ondan gelen hiç bir şeyi kabul etmiyorum ama söylemek istediğim içinde tutamadım şeyi nasıl anladı.

" Bir şeyim yok kendi içimde halederim ben."
" Kendi içinde haledersin tabi sen çok güçlü bir kadınsın dimi?"

Sinirlenmiştim bunca zaman kendi başıma çok şey yaptım ve çözdüm bu sorunda çözecektim. Ama çözemiyordum. Başım başka yöne çevirdim. Bu konuşma olmayacaktı.

" Bak tamam sana karışmıyorum ama şunu iyi bil bazen bir yabancı sana en iyi yolu gösteri. Ben seni eşin olabilirim benimle istemiyerek evlenmedin biliyorum ama sıkıntın benimle ilgili değil biliyorum."

" Ne demek istiyorsun nerden çıkartın bunu?"
" Ben çıkarmadım sen söyledin."
Ne saçmalıyor bu hiç bir şey konuşuyorum.
" Saçmalık ben böyle bir şey söylemedim."
" Evet sen dedin. Hiç bir şey bildiğin yok seni insanlar kök söktüryormuşum nedeni bilseydin karşmazdın. Dedin daha bu sabah."
" Sana hiç birşey anlatmıyorum. Eve dönebilirmiyiz. "
" Sen konuşmadan gitmiyoruz."
"Aman ne güzel siz hep böylemisinz insanları zorlarmısınz bir şeyler."
" Bizim kimseyi zorladımız yok."
Evet ikimizde kızmaya başlıyorduk. A dur çoktan başlamız.
" Öyle mi?"
"Evet öyle."
"Keşke önceden söylesediniz bende rahatladım."
Arkama yaslandım. Karşı tepeye bakarken. Hakan'a.
" Kimseye zorlamıyorlarmış. Doğru bende kendim evlendim zaten. Yamam'da ölmedi numara yapıyor zaten."

Ne? Ne dedim ben niye böyle bir şey dedim. Durgunlaştım gözüm önündeki tepeye diktim. Canım yanıyor sevdiniz insan ölüyor ve siz özledinizde, mezarına bile gidemyorsunuz.

Hakan...
Yamam kim diye sormıcam çünkü biliyorum sevdiği adama. Canı yanıyor görüyorum. Bir kaç kez seslendim duyumadı. Koluna dokundum. Yine korktu. Ama söylenmedi. Bana baktı gözleri dolmuştu.
" Tamam konuşalım."dedi.

Sonra gözlerin kaptı ve göz yaşları düştü yanaklarından. Eliyle kendi sildi yaşlarını. Gözlerin açtı gözleri çok güzeldi ağladığı için parlıyordu. Bal köpüğü gözleri çok güzeldi. Ona öylece bakıyordum
" Ne bilmek istiyorsun?" demesi ile kendim topladım.

" Derdin ne onu. Derdin ne? Niye insanlar kök söktüryorsun? "
" Derim ne öylemi? Derdim insanlar. "
...
Öfke ile konuşmaya başladım.
" İnsanlar söyledikleri yalanlar yaptıkları. "
" Ne yalanın ne yaptıkları? Anlamıyorum. "
" Anlamasın tabi bende anlıyorum açıkçası niye böyle bir şey yaptılar. Biri gelir bir adam öldürü sevdiği ne yapar diye hiç düşünemez. Bir gelir sen bu aileni çocuğu değilsin der. Ve hayat altüst olur."
"Sen ne diyorsun İdil? "

Evet bende diyorum bazen ne diyorum ne düşünüyor diye.

" Neyse hadi gidelim daha fazla konuşmak istemyorum."

Ayağa kalktım. Gitmek için ama beni durdurdu.

" İdil lütfen. "

Ona döndüm. Oldum yerde duruyordum. Belki iyi gelirdi konuşmak ama bilmiyorum. Masaya geri oturdum.

"Tamam. Bir hafta önce baban bana gelip senile evlenme gerektin söyledi. O sırada sevdiğim adam ve arkadaşlarıma yemek yiyorudum. Ben babanla konuşurken Yaman geldi. Tabi ben ona hiç bir şey söylemdim ne bilim bu söz piyangosu bana vurmaz diye düşünmüştüm. Ama öyle olmadı. Yaman beni ev götürmek için araya doğru yürüken babamın adamları onu vurdu... Bir anda yanımdan yok oluştu elin tutyordum ama yanıma değildi. Yere baktım kanlar içinde yatıyordu."

Yeter daha fazla anlatamıyorum bir insan bir olayı kaç kere yaşar. Yutkunamıyorum, nefes alamıyorum.

" Yeter bu kadar hadi gidelim."
Hakan bakıp yerimden kaltım. Tamam anlamından başın saladı.
...
Yol boyunca konuşmadık. Etrafı izlerken uyukula savaşıyordum ve uykuya yenik düştüm.
Hakan.
Yolda hiç konuşmadı ama konuşmasın bekliyordum . Belki ona bir şeyler söylemek istiyordum ama dönüp ona baktımda çoktan uyumuştu. Bende yola bakmaya devam etim. Evin öne geldimizde onu uyandırmak için dokundum.

" İdil eve geldik."

İdil...
Yolda uyumuşum. Biri bana dokundu. Kalkmamı söylüyordu ama uyumak istemiyordum. Gördüm rüya öyle güzeldi ki Yaman'nı yanımdadı sonra gitti. Birden uyandım. Kendim öne atım.

" Yaman!"

Kafamı çevirdim yanımda Hakan duruyordu. Bir elimle saçlarım geriye atım. Ve etrafıma bakındım. Akşam olmuştu. Arabadan hızlıca indim Hakan arkamdan geliyordu. Ev girdik avluda kimse yoktu. Hakan dönüp.

" Ben odaya gidiyorum düş alıcam. İşim bittince kapıyı açarım."diyip.

Odaya çıktım. Kapıyı kapatım kendime gelmeye için doğru banyo koştum...