Kostschool met een badboy {voltooid}

Hoofdstuk 10

René
Wat is je naam : René Ziegler
Hoe oud ben je : 15
Wat heb je deze morgen geheten :

'Waarom willen jullie weten wat ik deze morgen heb geheten?'
'Weet ik veel, vul gewoon in.' Antwoord de jongen die voor me zit.

Ik kijk hem bedenkelijk aan en vul de enquête verder in. Ik ben best wel geïrriteerd op dit moment, ik heb 4 uur neergezeten in een lokaal vol met meisjes die niet konden ophouden met praten over de jongens waar ze graag bij zouden willen gaan. 99% van de meisjes gebruikte wel de naam Jake in hun conversatie. En ik zat zeker 2 uur alleen want Esmee haar achternaam begint met een K en dat is ergens in het midden van het alfabet.

Als ik klaar ben met de enquête in te vullen geef ik hem aan de jongen af. De jongen loopt weg en gaat een kamer binnen waar al de mensen van het administratief zitten. Dan zie ik Thomas naar me toe stappen met enkele papieren in zijn handen.

'Heey René. Kom je mee?' Vraagt Thomas me.

Ik bijt op men lip en volg hem. Oke,misschien heb ik een beetje stress. Ik kan gewoon echt niet goed tegen scherpe dingen in mijn vel. Ik sta op en volg Thomas mee naar een consulatiekamer. Als we binnen stappen word mijn ergste nachtmerrie waar. Raad 3 keer wie daar staat. Ja, Jake dus.
'Dit is de laatste.' Zegt Thomas nog.
Ik kijk Thomas een beetje verbittert aan, hij moest dit toch weten? Waarom zei hij niks? Hij stapt uit de deur en doet de deur toe.

Ik zet me neer op dat bed met wieltjes en staar naar de grond.
Jake draait zich om en ziet mijn gezicht.
'Heey moppie.'
Ik kijk hem niet aan.
Hij komt voor mij staan en duwt met zijn duim men kin omhoog.
'Ben je bang van een prikje?' Vraagt hij spottend.
'Neej, maar als jij die zet wel.'
Hij grijnst.

'Doe je sweater uit.' Hij stapt naar zijn doos met injectienaalden en pakt er 2 uit. Ondertussen gehoorzaam ik en doe ik mijn sweater uit. Ik zie dat hij nu terugkomt met 2 spuiten en een watje met alcohol. Hij pakt men arm vast met zachte macht en haalt het watje zachtjes over mijn schouder. Ik kijk naar mijn schouder, Ik ben verbaast, heeft hij dan toch in die bundel gekeken? Opnieuw duwt hij mijn kin met zijn duim omhoog.

'Gewoon in mijn ogen blijven kijken, dat helpt wel.' Daar is ie weer, de egoïstische Jake.
'Niet bij mij.' Antwoord ik bot. Hij zegt dat sowieso tegen ieder meisje dat hier zit.
'Vertrouw je me niet?' Hij voegt een pruillipje aan die zin toe.
'Uhm...' Ik geef geen antwoord.
Hij kijkt me nu doordenkend aan en ik zie dat zijn ogen de hele tijd van mijn ogen naar de naald gaan. Zijn grip op mijn arm versterkt. Hij steekt in een plotse beweging de naald in mijn huid. Ik schrik en wil wegtrekken maar hij heeft men arm goed vast.
'What The hell? Kon je dat niet effe zeggen ofso?' Flip ik.
'Oei, was ik dat nu vergeten?' Zegt hij spottend.

Ik kijk hem boos aan.
'Weetje, de meeste meisjes die hier zitten willen niks liever dan me te kussen.'
'Oh.'
'Ja, jij ziet hier te mokken en ambetant te wezen.'
'Wat wil je, jij komt met een naald in mijn huid, 1 verkeerde beweging en je kan me echt nog pijnigen.'

Hij kijkt me grijnzend aan en steek opnieuw onverwachts die naald in men huid. Ik verschiet weeral.
'Jake jij klootzak!'
'Ik hou ook van jou hoor.'
Hij haalt de naald uit men arm.
'Nou doei.' Sis ik.

Ik spring van het bed af en stap richting de deur, plots voel 2 handen op men heupen me omdraaien en me vervolgens tegen een muur aanduwen. Jake staat weer voor me. Hij staart naar de grond.

'Ik kan je niet laten gaan..' mompelt hij

Ik kijk hem aan. Hij komt dichter en dichter tegen me aan en plaatst kusjes op men kaaklijn, hij begint bij men oor en gaat zo richting mijn mond. Ik begin diep te ademen, wat moet ik doen? Ik wil hem van me afduwen maar ik verroer me niet. Niet eens een millimeter. Mijn kaak tintelt op iedere plaats waar hij me zo juist heeft gekust, zijn handen glijden tot men onderrug en trekken zicht dichter tegen hem aan, ze zijn warm en teder.

Hij kust men mondhoeken en nu gaat het me wel ver, ik kom in de realiteit en kijk hem plots verbitterd aan. Ik pers men lippen op elkaar zodat hij niet eens probeert ze te kussen. Hij leunt naar achter als hij doorheeft dat ik men uiterste best doe om men lippen op elkaar te houden. Hij grijnst, o nee, hij grijnst, dit betekent niet veel goeds! Hij leunt opnieuw dichter tegen me aan en gaat met zijn duim over men samengeperste lippen.

'Je bent zelf mooi als je boos bent.'

Ik ontspan men lippen en net voor ik iets wil zeggen duwt hij zijn wijsvinger tegen ze aan.

'Sssht.'

Hij leunt naar voor en geeft me een zacht kusje op men lippen. Ik zeg niks, ik weet niet hoe of wat of ... Hij leunt terug naar achter en laat me gaan. In een snel tempo ga ik naar de deur en sluit de deur zachtjes achter me toe. Een kleine glimlach vormt zich rond mijn mondhoeken.