Hoofdstuk 12

13.6K 427 40
                                    

Ik loop te ijsberen aan de doorgang van het jongensgebouw naar het meisjesgebouw, het is nu al zeker 10min geleden dat ik die verf op Jake heb gesmeerd maar Jake is nogsteeds niet naar zijn kamer gegaan. Esmee loopt aan de ingang van de gebouwen. We kunnen elkaar tekens geven als hij er aan komt. Plots zie ik Esmee naar binnen spurten.
'Hij komt er aan.' Fluistert ze me toe als ze voorbij loopt. We gaan beiden achter het muurtje staan en als we zien dat ze richting de trappen in het jongensgebouw zijn gegaan, lopen we ze snel achterna. Wanneer ze eenmaal hun kamer binnen zijn, vluchten we naar hun deur om de reactie te horen.

Het is stil, iets te stil. Plots horen we een luide gil, net een meisjes gil dat alle glazen in het gebouw zou kunnen breken. Esmee en ik kijken elkaar aan en we kunnen onze lach niet inhouden. We rennen snel naar de trappen om terug te gaan en als ik achter me kijk voor ik de trap afloop zie ik een Jake met 3 roze shirten in zijn hand. Hij kijkt woest rond, als zijn ogen de mijne ontmoeten vlucht ik snel de trap af.
'René!!!!' Een luide brul vult de stille gang.
'Ik zet het je betaalt hoor je, ik zet het je betaalt !!'

***
Tringggg
Een luide bel vult mijn oren en brengen me uit mijn gedachten.
'Oke de les is gedaan, jullie mogen het klaslokaal verlaten.'
Ik pak mijn boeken samen en besef me dat ik nu wiskunde heb, met jake, ik ben dood.
Ik heb vanmorgen jake bij het ontbijt gezien, hij had 1 van zijn roze shirts aan. Nou ja, die van Brandon en David zijn verstopt op het dak dus hij heeft niet echt andere keus. Eigenlijk wel, maar dat shirt met groene handen zag er nu ook niet bepaalt aantrekkelijk uit. Iedereen hielt zijn lach in toen hij de refter binnenkwam, ik en Esmee daarin tegen waren ongelofelijk luid aan het lachen. Als blikken konden doden, had hij iedereen in die zaal al gedood, en zou hij begonnen zijn met mij.

Ik stap het lokaal binnen en zet me neer op mijn plaats. Nog geen Jake te bespeuren.

'Oke jongens, vandaag beginnen we met derdemachtswo..' De zin van de leerkracht word onderbroken door een deur die openvliegt.
'Jaja te laat ik weet het wel ,ik ga naar men plaats, krijg een opmerking en nog wat zever.'
De leerkracht kijkt hem stomverbaasd aan als hij de deur sluit en naar zijn plaats stapt. Ik denk eerder dat de leerkracht zo stomverbaasd is door dat lelijk roze shirt dat hij draagt.
' wat een mooi shirt heb je aan Jake.'
Hij geeft me een dodende blik en kijkt naar voor in de klas.

Zijn hand raakt men been, het ligt ondertussen al op mijn been, het kruipt omhoog en omhoog. Een klein gilletje ontsnapt uit mijn mond. Iedereen kijkt op en ik word schaamrood. Ik kijk Jake met een boze blik aan terwijl ik zie dat de leerkracht dat ook doet, hij in tegendeel kijkt onschuldig rond en knipoogt naar enkele meisjes die dan in hun plaats hun bloesje wat meer open zetten. Ik draai met men ogen als hij een blik naar me toe werpt van heb-je-die-meisjes-gezien-dat-direct-voor-me-vallen-?

'Je krijgt nog payback hoor..' Een fluisterende stem naast me trekt mijn aandacht.
'Oke, doe je best.'
'Goed, de oorlog begint.'

Tringggg

'Jullie maken tegen morgen die oefeningen af.' Hoor ik de leerkracht nog boven al het geluid van schuivende stoelen en pratende kinderen zeggen.
Ik stel me recht en ga op een vluggertje het lokaal uit.
Oorlog... Oorlog... Wat is dat nu weer voor een zevere.

***

Tijdens het middageten zitten Esmee en ik aan een tafeltje. Thomas komt binnen in de eetzaal , best gehaast eigenlijk, hij hangt ook vol met stof en zijn dat nu spinnenwebben op zijn broek?

'Heey Thom.' Breng ik er uit als hij bij ons komt zitten.
'Wat is dat op je kleren?' Esmee is zoals gewoonlijk benieuwd.
'Oh ik heb gewoon oude klassen moeten kuisen.' Thomas kijkt ons niet aan als hij antwoord geeft. Hij is meer geïnteresseerd in het verpesten van zijn eten door er in te porren. Esmee en ik knikken en kijken vervolgend ook naar het eten dat op ons bord ligt. Ik zie een fishtick dat er best oke uit ziet maar wat daar naast ligt, dat wil je zelf niet zien, het leeft net. Dat is helemaal geen champignonnensausje, Neen , dat is een levend beest dat ze hebben gesneden en dan in een blender gegooid en om er iets gezond bij te doen hebben ze er maar champignonnen bij het mengsel gegooid. Ik eet met gesloten neus het papje op en ga vervolgens de eetzaal uit.

***

Ik wrijf in men ogen, ik ontwaak en zie ik lichte schemeringen, de lichtstralen van een mooie dag vallen onze kamer binnen. Mijn haar licht in knossels over men gezicht, ik wrijf de verdwaalde haren uit mijn gezicht en stel me recht. Ik pak men kledij uit de kast en kleed me aan. Als ik men haar op een dot wil doen zie ik dat men rekkertjes verdwenen zijn.
'Esmee mag ik een rekker van je lenen? Ik zal de mijne ergens hebben laten rondslingeren.'
'Ik kijk wel even.' Esmee loopt met een losse knot waarmee ze heeft geslapen door de kamer opzoek naar haar rekkertjes.
'Uh.. Ik vind ze niet?'
Ze staat nu voor de spiegel en maakt haar knot opnieuw.
'Wat moet ik doen?'
Ik kijk onrustig rond en zoek naar een misschien verloren rekkertje dat mogelijks ergens op de grond ligt.

Tringggg

De bel voor de chek-up gaat. Fack, mijn haar is nog los. Ik zie nog snel een rekkertje op de grond in een hoekje onder mijn bed liggen en loop de kamer uit. Ik probeer nog snel een knotje te maken maar ik ben te laat, de leerkracht loopt langs mij en ziet dat mijn knot uit elkaar valt.
'Jij mag meekomen met mij.' Ze heeft een lelijke stem, net een heksenstem. Voor de rest ziet ze er best oke uit. Ze heeft de uitdrukking van een gewone super nette dame, zo eentje waarbij geen enkel kledingstuk schuin hangt en geen enkel haartje uit haar kapsel komt. Esmee kijkt me bezorgd aan. Kak! Natuurlijk moet ik dit weer voorhebben!

Kostschool met een badboy {voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu