REİS (Düzenlenecek)

35. Reis " Öldü... "

MultiMedia : Burcu Tatlıses AY

Şaşkın bakışlar altında kollarımı gevşettiğimde mahirin gözlerinde tuhaf bir bakış vardı..

Söyledikleri hala kulaklarımda yankı yaparken herkesin sus puş olmuş bizi izlediğini görmemle ellerim sanki fazlalık gibi ne yapacağımı bilmez bir şekilde utanç karışımı bir his yaşıyordum.

Sarılmama karşılık alamadığım gibi kendimi sanki salak durumuna düştüğümü hissettiğimde Okul müdürünün konuşması ile düşüncelerimden sıyrılıp bakışlarımı ona yönlendirdim.

" Mahir Senin sayende okulumuzun adı kurtuldu ve yanlış bir durum olmadan o sapığın yakalanmasında yardımcı oldun.. Bulduğun kasetler onu ömür boyu içerde tutacak cinste.. Herşey için Teşekkür ederim. " dedi. yüzünde gülümseme yanına yaklaşan polis memuru ile dışarı çıktığında demek mahir Kasetleri bulmuştu.

hala murat hocanın sesi koridorlarda yankılanırken gözlerim bir noktaya asılı kaldığında kolumda hissettiğim elle birlikte döndüm.. " iyimisin ?" diye sordu mahir. Gözleri gözlerimde vereceğim cevabı beklediğinde hala aklımda dönen tek soru

Yani eve girende ozaman oydu.. Gözleri gözlerime takıldığında yanına yaklaşarak " Neden evine girdiğini söylemedin ? " diye merakla sordum.

" Söylemem mi Gerekiyordu ! " dedi. Verdiği cevaba gözlerimi devirerek karşılık verdiğimde selinin konuşması ile gözler ona döndü.

" Gizem yaran kanıyor !" dedi yanıma yaklaşarak sarılı olan sargının üzeri kan tutmuş sanırım tekrar yaram açılmıştı. Mahirde çatık kaşları ile yanıma doğru yaklaşmasına elimi kaldırıp engel oldum.

"Söyleseydin eğer En azından bu durumda olmazdım " dedim sitem dolu ses tonum ile.

çatılan kaşlarını görmezden gelerek ağrıyan ayağımla birlikte selinin desteğiyle sınıftan dışarı çıkmama bir anda belimden tutulan elle birlikte havaya kaldırılmıştım..

" Mahir ?" dedim..

Çatık olan kaşları kimseyi umursamadan herkesin bakışları altında beni kucağına almasına o utanmasada ben utanmıştım. yürümeyi kesip olduğu yerde durduğunda.. " kollarını dola boynuma" dedi. gözleri gözlerimde kollarınımı boynuna dolarken yüzünde hafif bir gülümseme revire doğru ilerlediğimizde " Haklısın" dedi.

başımı yüzünü görebilecek şekilde kaldırıp yüzüne bakarken " Anlamadım " dedim.

" Ben o adamın sana bir zarar vereceğini hiç düşünemedim " dedi. gözleri o an donuk bir hal aldığında ikimizide tuhaf bir duygusallık esir almış gibiydi.

" Yürüyebilirim.. " dedim. başını olumsuz anlamda sallayıp

" Senin için bu kadarını yapmama izin ver " dedi. herkesin arasından geçerken fısıltılara aldırmaksızın ilerlediğimizde " bakışlara aldırma.. onların tarafından bakarsan onlarda kendince haklı " dedi. gülümseyerek gözlerime baktı.

" ama sana kötü kötü bakmıyorlar daha çok bana kötü kötü bakıyorlar ! özellikle de kızlar " dedim. aynı şekilde gülümserken gözleri yüzümde gezindi.

" onların gözünde ikimiz birbirimizi bir kaşık suda boğacak ezeli düşmanız " dediğinde gülümsemem yüzümde soldu..

" Ben seni asla boğmam mahir.. asla sana zarar vermem.. asla asla.. ben se.. " dedim. verdiğim tepki biraz fazla olduğunu farkettiğimde sustum.. revirin kapı önünde öylece bakakalırken gözlerimi kaçırarak " beni artık indirebilirsin.. " dedim. söylediğime aldırmaksızın indirmeden içeri girip uzandırdığında gözleri gözlerimde bir süre öylece kalakalırken nefesi dudak mesafesinde sadece dudaklarıma bakarak