Badboys Of Stalkers #2

21.

Sofie

"Het komt wel goed Sofie. Je kan het wel." bemoedigd Matthias nog voordat ik ga en geeft me een pistool, "zorg dat hij hem niet ziet. Owja, en zorg dat je met hem mee kan lopen naar het huis waar hij zit, wij achtervolgen jullie."

Ik knik en loop naar het park, ik ben een stukje eerder uit de auto gestapt zodat het er niet verdacht uitziet.

Als ik in het park ben, zie ik Max gelijk staan. Ik kijk nog een keer om me heen en zie nu ook de auto van Matthias en zijn vader. Ik zucht nog een keer voordat ik naar Max toe loop.

"Hey, je bent er eindelijk." zegt Max zuchtend.

"Twee uur, zoals afgesproken."

"Dat klopt, zullen we even gaan zitten?" Ik knik en loop achter hem aan naar een bankje.

"Nou, ik zal maar meteen beginnen. Ik wil ten eerste sowieso weten waarom je me meenam." Hij zucht.

"Ik weet niet of ik het al eerder heb gezegd, maar ik vond je leuk, en ik was bang dat een andere jongen je pijn ging doen."

"Jij was bang dat iemand ander me pijn zou doen? Max, jij deed me net zo veel pijn! Je had me ook zo kunnen zeggen dat je me leuk vond."

"Dat had gekunt, maar hetgeen wat ik aan je wil vertellen en uitleggen heeft daar mee te maken."

"Leg maar uit dan."

"Mick was vroeger zoals ik, dankzij hem ben ik zo. We gingen altijd samen naar clubs maar de meiden vonden mij altijd leuker en knapper. Mick gaf het langzaam op tot hij Anna tegenkwam, ik kwam jou tegen, ik wilde jou ook niet kwijtraken zoals ik meerdere ben kwijt ben geraakt aan jongens." Hij zucht en kijkt naar zijn handen, "toen jij bij me weg was werd ik gek, ik ging bijna elke avond naar een club om ergens anders aan te kunnen denken. Het lukte me niet Sofie, het ging niet, mijn gedachte bleven bij jou. Bij elk meisje moest ik aan je denken. Mick stelde voor om in therapie te gaan, dat deed ik en het helpt erg goed."

Nog steeds met open mond kijk ik Max aan.

"Moest je in therapie door mij, of is er meer."

"Er is meer ja. Toen Mick en ik nog klein waren deed onze vader hetzelfde als wij nu doen. Daardoor dacht Mick dat het goed was. Ik daarentegen zat dagen op mijn kamer doordat onze moeder een tijdje daarvoor overleed. Mijn vader zat er ook mee en daarom gebruikte hij meisjes." verteld Max verder.

"Ik had verwacht dat het met je verleden te maken zou hebben, maar zoiets verwachtte ik niet." Is het enige wat ik uit mijn mond krijg.

"Meerdere mensen verwachten dit niet. Maar ik heb eigenlijk een vraag aan jou. Waarom wilde je me zo graag zien, miste je me echt of was dat een grap?"

"Ik miste je echt, je hebt me wel ontvoerd, maar ik kreeg gevoelens voor je. Ik was tegelijk ook bang dat je me pijn ging doen dus daarom vluchtte ik." lieg ik, terwijl ik met mijn hand voel of ik het pistool nog heb.

Gelukkig.

"Okw dan. Maar hoe zit dat dan met Jason, en die Oliver?" vraagt hij gelijk.

"Jason leerde ik die avond kennen toen ik drinken ging halen, hij vroeg met wie ik op het feest was, toen ik daar antwoord op gaf wilde hij zorgen dat ik kon ontsnappen. Daarvoor moest ik met Oliver zoenen, omdat jullie het blijkbaar niet goed konden vinden." leg ik eerlijk uit.

"Dus dat met Oliver betekende niks voor je."

"Nee, maar ik geef wel toe dat ik een relatie had met Jason."

"Je hebt wat!" roept hij uit terwijl hij gaat staan.

"Ik had iets met Ja-"

"Ja dat weet ik nu wel! Net zei je nog dat je me leuk vond!"

"Dat was zo, maar toen ik van je weg was mistte ik je zo erg dat ik niet kon slapen, hij bleef bij me en zo begon ik hem leuker te vinden. Max, ik ben liever bij jou dan bij hem." lieg ik weer.

"Sofie, het is al oke, van mij mag je best met me mee naar het huis, maar ik zeg wel alvast dat er een nieuw meisje is."

"Dat is oke, ik ga wel met je mee."

Ik heb besloten GEEN boek vanuit Anna te maken, maar aangezien mensen er wel geïnteresseerd in zijn, ga ik aan het eind van dit boek, bonus hoofdstukken vanuit Anna maken.

Goed idee of niet?

xxx