Badboys Of Stalkers #2

Epiloog

Mick (twee jaar verder)

Nu ongeveer twee jaar nadat Max zijn taakstraf kreeg, is alles weer helemaal goed. Max is weer goed bevriend met Sofie en Matthias, en heeft een goede relatie met Ilona. De jongens en ik hebben een verrassing voor de meiden bedacht.

"Heb je er zin in?"

"Ja, maar wil je nou vertellen waar we naartoe gaan?" vraagt ze ongeduldig.

"Dat is nog altijd een verrassing, ik zeg wel alvast dat Max, Matthias, Sofie en Ilona er ook bij zijn."

"Triple date!" roept ze plots.

"Ja zoiets ja."

-

"3, 2, 1!" telt Max af. In een keer halen Matthias, Max en ik tegelijk onze handen voor de ogen van Ilona, Sofie en Anna vandaan.

"Oh mijn god. Matthias, ik kan helemaal niet bowlen!" roept Sofie.

"Ik help je dan wel."

We lopen samen naar binnen en passen de schoenen. Ik pak een paar maar 43 schoenen uit het rek en ga op een stoel zitten.

"Op welke baan moeten we?" vraagt Ilona.

"Op baan acht, lieffie." antwoord Max haar en geeft een zoen op haar wang.

Met een arm om Anna's middel heen geslagen lopen we naar de goede baan en voeren we onze namen in. Eerst zijn Max en Ilona, dan Matthias en Sofie, en daarna is Anna en dan ben ik.

Sofie

"Ja! Strike!" roept Ilona na een half uur.

"Goed zo!" zegt Max terug.

Ik sta op en pak een bal, Matthias komt achter me staan en helpt me weer. De bal rolt naar de pinnen aan het einde van de baan.

"Ja! Strike! Bedankt Matthias!" roep ik.

"Graag gedaan." zegt Matthias en drukt vervolgens een kus op mijn voorhoofd, "je kan het wel!"

Na nog een uur gebowlt te hebben zitten we gezellig in een knus Italiaans restaurantje. Ik heb taggiatella besteld, Matthias en Mick hebben allebij kleine pizzaatjes, Max, Ilona en Anna hebben alle drie spaghetti.

"Sofie, ik heb het de afgelopen twee jaar nog nooit tegen je gezegd, maar het spijt me nog steeds heel erg dat ik in je schouder geschoten heb." zegt Max ineens.

"Max, het maakt niet meer uit, wat gebeurd is, is gebeurd. Ik vergeef het je."

"Dankje." zegt hij glimlachend. Matthias legt zijn hand op mijn knie en knijpt echt zacht in.

"Ik hou van je, Sofie." zegt Matthias nadat we bij zijn huis zijn aangekomen.

"Ik ook van jou, Matthias." zeg ik terug. Hij drukt een kus op mijn mond en legt zijn armen in de holte van mij rug terwijl voor de zoveelste keer nu de duizenden vlinders in mijn buik ontploffen.

Ja. Ik hou van hem. Ziels veel.

Einde!
Nouja, niet helemaal.
Na dit hoofdstuk komen nog vier bonus hoofdstukken vanuit Anna, aangezien een heel boek vanuit haar me zou gaan vervelen, en jullie denk ik ook.
Dus alleen de vier belangrijke (en interessantste) delen uit haar leven.

Ik hoop dat jullie dit boek erg leuk vonden en er van genoten hebben.

xxx