Ang Aso kong si Sasuke

Chapter 19

Author: Nagmamakaawa na 'ko, sagutin niyo please?

PANO BA MAG-ITALIC AT BOLD LETTERS SA PC?!!! Nahihirapan kasi ako sa setup ko, leche. Phone nga pala ang gamit ko. Huhubels.

*

"Kaya natin 'to, dude. Imagine-in na lang natin na green at pink 'to kahit mukhang tae at amoy nabubulok na tae." sabi ni Mark.

"Fight!!!" sabi ko.

Torture pala kapag si Kuya JC ang kasama mo. Nakakaawa pala si Mark. Kahit naghihirap siya nakuha pa rin niyang maging generous. *insert madramang iyak here*

Pa'no ba naman kasi...

*flashback*

"Kung 'di niyo uubusin 'yan, 'di ko kayo bibilhan ng bagong pagkain!" striktong sabi ni Kuya JC.

*end of flashback*

Eh ang natira pa, 'yung amoy tae na nga, mukhang tae pang doggie biscuits.

Kumain ako ng isa. At lasang....

"Pwe! Lasang antibiotic na panis!" reklamo ko.

Si Mark naman, kumain rin ng isa at ayun, tumakbo papunta sa inuman ng tubig. Alam niyo 'yung cage tapos may bote na nakasabit? Basta 'yun. Water dispenser ng mga aso. Makikita sa Vet or Pet Supply Stores.

Blue ang common color niya.

"Nakatikim ka na ng antibiotic na panis?" tanong ni Mark.

"Oo. Di masarap. Paracetamol yata 'yun eh. Banana flavor. Kaso two years na yatang expired at napainom sa'kin."

"Two years?! Wow. Buti nakatagal ka."

"Syempre, ako pa. Nakalimutan daw niya na para sa amo mo daw 'yun. Para mangisay na at mamatay."

"Ganun ba talaga kalaki ang galit ni Ate Cookie sa amo ko? I mean, 'di naman masamang tao si Kuya JC ah. Nagsisimba nga 'yan eh."

"Pre, hindi lahat ng nagsisimba, mabait. Siya na nga mismong nagsabi ng 'Hindi lahat ng nagmumura, masama'"

"Judgemental ka, pre. Mabait naman ang amo ko eh."

"Sige nga, pa'no ka napunta sa China kung mabait 'yan?"

"Edi ibig-sabihin hindi rin mabait ang amo mo?"

"OO! Alam mo bang kalahating halimaw ang amo ko? Sabi ni Ate Cookie, mas malala pa si Kuya JC. Sobra daw."

"Talaga? Ansaveh, pre?"

"Hindi mo alam kung ano ba ang gugustuhin mo, ang good vibes siya o kung bad vibes siya. Kasi pag GV siya, hindi mo matikom ang bunganga. Asar daw ng asar. Isang salot sa lipunan daw sabi ng amo ko. Pag naman BV siya, 'di mo makakausap. Nagsusungit daw. Ang sarap batuhan ng Moddess."

"Teka nga, bakit ba mas may alam ka pa sa amo ko? Palit na lang kaya tayo ng amo?"

"SIGE BRO! I volunteer! De joke. Kung tutuusin mo nga, parehas lang sila. Mas brutal lang si Ate Cookie."

"Mamaya nalang natin pag-usapan 'yan. Anong gagawin natin dito?" sabi ni Mark at tinuro 'yung lalagyan na may doggie biscuits na amoy tae.

Nag-isip ako ng paraan. Ano bang pwede naming gawin du'n except kainin namin?

AHA! I'm such a genius! Ang talino ko namang aso! 

"Ilibing natin ng buhay." suggest ko.

"Hindi nabubuhay 'yan, Sasuke." poker face na sabi ni Mark.

"Edi ilibing na lang!"

Pumunta kami sa bakuran. Dinala namin 'yung lalagyan ng pagkain na may lamang dogfood (para maikli. Tinatamad mag-type si Author).

Nag-hukay kami ng malalim, as in sobrang lalim.

"OYYYYYY!!!!!! Tulong naman oh!! Pa'no ako aakyat?!" sigaw ko.

"Edi gumamit ng paa."

Kpotassium.

(Author: Saging na naman. PWE! Favorite ni JC 'yun eh)

Paki namin, Author, kung paborito ni Kuya JC ang saging?! Tsaka mangga ang laging nilalantakan nu'n eh!

(Author: Eh unggoy 'yun kaya saging. Kailan pa natutong kumain ng mangga ang unggoy, Sasuke? Utak din!)

Inggit ka lang kasi! Bili ka ng sarili mong mangga at paalisin mo na 'ko dito, punyeta! I-type mo na!

(Author: Tss. KPAYN)

Sa wakas ay naawa na rin si Author kaya nakaalis na ako dito sa hinukay kong butas.

Nilagay na namin ang dogfood at tinabunan ng lupa.

THE END

De joke, 'di pa.

Tamang-tama, pagdating namin ay dumating si Ate Cookie.

"Hoy, aso. Ayan na alaga mo." sabi ni Kuya JC.

Teka, ako ba kausap nito? Sino pa ba ang aso dito bukod sa'min ni Mark?

"Oo na, unggoy. Eto, saging. Sobrang dami ng pinadala ni Lola kaya naisipan kitang bigyan." sabi ni Ate Cookie kaya natawa ako. Narinig ko pa ngang humagalakpak si Author eh. Muntik ng matumba sa kinauupuan niya.

"Nang-aasar ka ba, aso?" naiiritang sabi ni Kuya JC.

"Hindi. May kamote pa nga sa sasakyan. Mangga na rin, may gabi, kangkong at isang timba ng tilapia. Baka gusto mo? May chico rin, duhat, star apple, durian at langka."

"Saan ka ba pumunta, Aso? Akala ko ba ospital ang pinuntahan mo?"

"Naging pasyente ko pala 'yung pamangkin ko at bumisita ako kina Lola. Okay na? Gusto mo ba? Kasi hindi ko naman mailuluto 'yun lahat. Hanggang instant noodles lang ang cooking skills ko."

"Ge. Dito ka na mag-lunch."

TEKAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!! CUT MUNA AUTHOR!!!!!

(Author: Bakit ba, Sasuke? Gutom na 'ko at matatapos na ang chapter na 'to, epal!)

Sorna, Author. Napansin ko kasing nag-blush si Kuya JC! OMG I'M SO KINIKILIG!!!

(Author: Napasobra sa saging 'yan kaya namula! Tsaka tigilan mo nga ako! HINDI ITO ROMANCE! Walang kilig-kilig dito dahil WALANG FOREVER! *sabay kain ng ampalaya* At since sinabi mong CUT na, I-END NA NATIN 'TONG BOOK-ESTE CHAPTER NA 'TO DAHIL GUTOM NA 'KO!!!!!!)

Kailangan caps lock? 

(Author: Para the feels. Char!)

Sinabi na ni Author na i-end na raw ang chapter dahil baka malamon niya ang laptop niya sa sobrang gutom kaya end na daw.

AYAN THE END NA PUCHA!!

_________________________

Author: Guys, hindi pa end ng story! 'Di pa 'ko nagla-lunch eh 2:38 PM na. HAHAHAHA!!