Ο καινούργιος μαθητής

Κεφάλαιο 20

Για το υπόλοιπο διάλειμμα δεν τους έβλεπα πουθενά. Μετά σκεφτηκα... "Στο μπάνιο δεν έψαξα.. τι χαζι που είμαι!!". Μπαίνω στο μπάνιο. Πάω σιγά σιγά χωρίς να ακούγομαι στην τελευταία τουαλέτα. Χτυπάω την πόρτα.
-Άλλος! λέει ο Πάνος. Είναι τόσο χαζός που δεν σκέφτηκε ότι μίλησε αυτός στις γυναικείες τουαλέτες! Ανοίγω την πόρτα. Βλέπω τον Πάνο με την Βιβή να φιλιούνται.
-Τι κάνρις εσύ εδώ; είπε ο Πάνος με ένα ύφος εκδίκησης. Ήταν τόσο διαφορετικός από το όνειρο. Ξαφνηκά βούρκωσα και έτρεξα έξω. Με είδε ο Σταύρος και με πείρε αγκαλιά. Τον τράβηξα και έφυγα. Έτρεξε στο μπάνιο να δει τι έγινε. Είδε τον Πάνο με την Βιβή. Βγήκε. Με έπιασε.
-Γιατί κλαίς; Αφού είμαστε μαζί. Νόμιζα πως δεν σε νιάζει πια.
-Ναι απλά.. δεν μπορείς να καταλάβεις...
-Καλά όποτε καταλάβεις ποιόν θες έλα και πες το μου γιατί δεν βγάζουμε άκρη.
-Όχι απλα..
Δεν πρόλαβα να μιλήσω και έφυγε. Όταν μπήκα στην τάξη τον είδα να μαζεύει τα πράγματά του και άλλαξε θέση. Είμουν χάλια.

Απόγευμα

Το απόγευμα είχα αγγλικά. Αφού ετοιμάστηκα άνοιξα την πόρτα και κατέβηκα τις σκάλες.

Σταύρος pov

Άνοιξα την πόρτα του ασανσέρ. Άκουσα και την πόρτα της Μαρίνας. Μετά άκουσα την κάτω πόρτα. Αφού σιγουρέφτηκα ότι είχε φύγει βγήκα και εγώ. Είχα περιέργεια να δω που θα πάει. Την ακολούθησα.

Μαρίνας pov

Άκουσα κάτι από πίσω μου. Σκέφτηκα πως θα ήταν ιδέα μου. Στον δρόμο μου για τα αγγλικά είδα κάποιον με μαύρα να έρχεται καταπάνω μου.
-Δώσε μου ότι έχεις!! είπε και με κράταγε.
Άρχησα να ουρλιλαζω βοήθεια. Ξαφνηκά είδα από πίσω μου τον Σταύρο. Άρχισε να χτυπάει τον τύπο. Ένιωθα τα χέρια του να με σφίγγουν στην μέση. Τόσο πολύ που πόναγα.
-Άστην ήσυχηη!!!! είπε ο Σταύρος.
Ξαφνικά νιώθω τα χέρια να φεύγουν. Έπεσα κάτω. Αυτός έφυγε τρέχοντας. Με πείρε ο Σταύρος (σε στιλ ο γαμπρος την νύφη) και με πήγε σπίτι του. Με πείρε αγκαλιά. Μου έβγαλε την μπλούζα.
-Μην μιλήσεις, μου είπε.
Φοβήθηκα λίγο. Με ακούμπαγε στα σημεία που με κράταγε ο λυστής.
-Πόνας εδώ; μου είπε.
-Όχι.
-Εδώ;
-Ναιιι! είπα.
-Πφφ.. πάω να φέρω μια κρέμα.
Στην αρχή νόμιζα πως ήθελε κάτι άλλο αλλα τελικά ήθελε να δει αν είμαι καλά! Ο γλυκούλης! Έφερε την κρέμα και μου έβαλε.
-Θα γίνεις καλά. Έλα εδώ είπε. με πείρε αγκαλιά και με φίλησε.
-Τί θα έκανα χωρίς εσένα! ευχαριστώ!
-Τίποτα! Μήπως κατάλαβες;
-Μα δεν άλλαξα γνώμη.. απλά... κοίτα δεν μπορώ να το εξηγήσω..
-Πραγματικά δε...
-Άκου.. είπα χωρίς να τον αφήσω να μιλήσει. Είδα ένα περίεργο όνειρο. Απλά σε αυτό το όνειρο έγιναν πολλά. Όμως.. ήταν ένα όνειρο.. που προσπαθώ να ξεπεράσω.
-Ότι πείς.. να φανταστώ είμουν πολύ κακός; είπε γελώντας.
-Μην γελάς..
-Καλάα. είπε και με φίλησε
-Από τα αγγλικά σχολάω στις 9.30. Και είναι 8. οπότε έχουμε χρόνο. είπα.
-Τέλεια! καθήσαμε και είδαμε τηλεόραση αγκαλιά. Αφού άνοιξε την τηλεόραση μου λέει.
-Έχει μία φοβερή ταινία!
-Βάλτην!
Βάζει την ταινία. Σκέφτομαι "ΟΜΓ" σκέφτηκα. Ήταν η ταινία του ονείρου! Κόμπλαρα. Μετά σκέφτομαι.. "ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΕΤΣΙ"!
Είδαμε την ταινία.. όχι όλη βέβαια γιατί έπρεπε να φύγω. Πάω σπίτι (δηλαδή από κάτω😂) Με βλέπει η μαμά.
-Πως πήγες;
-Καλά! Γράψαμε και τεστ!
-Μμ...
-Γιατί ρωτάς;
-Γιατί λες ψέμματα! Με πήραν από το φροντιστήριο σου!
-Ποο πως τα ξέρεις όλαααα.
-Που ήσουν;
-Άκου.
(της είπα ότι έγινε)
-Πας καλά παιδί μου; Που χτύπησες; Δεν σου σχω πρι να προσέχεις;
-Προσέχω μαμά.
-Άμα δεν ήταν ο Σταύρος να δω τι θα έκανες!
-Ναι ότι πείς! τις είπα και ανέβηκα στο δωμάτιο.
Πήγα ξάπλωσα λίγο να χαλαρώσω γιατί είμουν πολύ χάλια. Μετά σηκώθηκα και διάβασα. Βλέπω ένα μήνυμα...