Ο καινούργιος μαθητής

Κεφάλαιο 23

Το πρωί κανόνισα με την Στέλλα να πάω από εκεί. Είπαμε να πάω στις 11.30. Εγώ έφυγα από το σπίτι στις 11 νομίζοντας ότι είναι 11.20.. τι χαζή που είμαι. Στον δρόμο βλέπω την ώρα. 11.05 !! Μετά σκέφτηκα ότι δεν θα πείραζε να πάω πιο νωρίς οπότε συνέχισα. Βαριόμουν να καθήσω σπίτι με την μαμά να ρωτάει συνέχεια! Στον δρόμο ακούω κάτι από πίσω μου. Βλέπω κάποιον με κουκούλα. Ήταν το ίδιο άτομο που μου είχε επιτεθεί την προηγούμενη φορά. Άρχισα να περπατάω γρήγορα μέχρι που νιώθω να με αρπάζουν. Με πήγε στο πίσω μέρο μιας πολυκατοικίας. Με βάζει στον τοίχο. Βγάζει το σκουφί. Ομγ!! Ήταν ο Γιώργος. Μου πιάνρι με το χέρι το πιγούνι και με δύναμη το φέρνει στο δικό του. Ξεκίνησε να με φιλάει με δύναμη. Σταμάτησε. Κοιτιώμασταν για λίγο. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ ωραίος! ΑΛΛΑ ΤΟΣΟ ΒΛΑΚΑΣ!
-Εσύ ήσουν!! είπα.
-Ναιεγώ είμουν. Ήξερα ότι σε ακολούθαγε ο Σταύρος καιήθελα να δω πόσο μάγκας είναι. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ φλωράκος!!
-Ναι είδαμε και εσένα!! Μπορείς να με αφήσεις ήσυχη;; Δεν πρόκειται να γίνει τίποτα έτσι!!
-ΜΑ ΣΕ ΘΕΛΩ!! είπε και άρχισε να με φιλάει πιανοντάς με παντού. Τον κράτησα από το κεφάλι. "ΏΠΑ ΤΙ ΚΆΝΩ;;" σκέφτηκα.
-Βλέπω δεν σε χαλάει το φιλί μου! Είδες;
-Τι λες μωρέ; είπα. Για κάποιο λόγο τον κοίταγα βαθιά στα μάτια. Πήγα να φύγω και μου κράταγε τα χέρια.
-Άσε με να φύγω.. Άν τα πω αυτά στον Σταύρο δεν ξέρεις τι έχει να γίνει!!
-Για πες τα! Δεν μπορείς να το κάνεις!! είπε κα μου άφησε τα χέρια. Γύρισα να φύγω. Μου έπιασε το χέρι και μου χαμογέλασε. Τον κοίταξα και έφυγα. Πήγα να πάρω τον Σταύρο. Αφού όμως πήγα να τον πάρω δίστασα. Δεν ξέρω γιατί. "Οχ.. όχι.. δεν θέλω να νιώθω τίποτα για τον Γιώργο!" Δεν ήξερα τι να κάνω. Πήγα στην Στέλλα.
-Στέλλα πρέπει να σου πω κάτι! της είπα.
-Πες!
-Άκου...(της είπα ότι έγινε χθές το βράδυ στο μαγαζί).
Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω άλλα ο Γιώργος είναι ένας βλάκας!
-Τι;!;!;!
Μετά άρχισε να κλαίει. Δεν της είπα βέβαια τι έγινε σήμερα γιατί θα καταλάβενε ότι ένιωθα κάτι για εκείνον.. Ναι ένιωθα κάτι.. Κάτι που δεν μου άρεσε. Καθόλου... Τι θα κάνω;;;
Το βράδυ πήγα στον Σταύρο. Ήθελα να ξεχάσω ότι έγινε.
Χτυπάω την πόρτα. Μου ανοίγει ο Σταύρος χωρίς μπλούζα!!
-Ακόμα δεν μπήκα! του είπα γελώντας.
-Έχει ζέστη σήμερα!
-Ζέστη δεν λες τίποτα! είπα. Τώρα ιδίως! είπα κάνοντας μου αέρα.
-Με φίλησε στο κεφάλι και μου λέει.
-Πάω λίγο να αλλάξω!
-Εντάξυ!
Μετά από λίγο μπήκα στο δωμάτιο. Ήταν πάλι με το εσώρουχο! Πάω και τον πέρνω αγκαλιά.
-Μου έλειψες!
-Εγώ ή οι κιλιακοί μου;
-Ψώνιοοο! είπα και τον χτύπησα ελαφρά στο στήθος.
-Ξέρω ότι δεν μπορείς να αντισταθείς σε αυτά τα μωρά! είπε, έδιχνε τα μπράτσα του και γέλαγε.
-Ναι το βρίκες! Βλάκαα! είπα και έτρεξα στο σαλόνι.
-Τώρα έρχομαι! είπε. Βγαίνει έξω με μια βερμούδα και με κυνήγαγε.
-Είσαι γρήγορη.. αλλά όχι τόσο όσο εγώ!! είπε και με άρπαξε στην αγκαλιά του. Με σήκωσε ψηλά και με γύρναγε γύρω γύρω. Μετά με πέταξε στον καναπέ έπεσε πάνω μου και άρχισε να με φιλάει σε όλο το πρόσωπο.
-Με κάνεις τόσο χαρούμενο! μου είπε.
-Και εσύ εμένα!! είπα και χωρίς να τον καταλάβει τον γαργάλησα στην κοιλιά. Έτσι μπόρεσα να απεγκλοβηστώ. Έτρεξα και μπήκα κάτω από τα παπλώματα του κρεβατιού του. Ακούω βήματα. Μετά νιώθω τα δάχτυλά του να περπατάνε πάνω μου.
-Λύκε λύκε είσαι εδώ; είπε γελώντας.
-Όχι! του λέω .
-Τσά!! μου λέει και σηκώνει ψηλά το πάπλωμα. Πέφτει παπάνω μου και με φιλάει δυνατά. Μετά καθόμασταν και κάναμε βλακείες. Κατέβηκα σπίτι.
-Τι έγινε; Θα μετακομίσεις πάνω; μου λέει η μαμά με το που μπαίνω.
-Χααχα ρε μαμάα!! της λέω και πάω και την αγκαλιάζω.
Το βράδυ δεν μποροθσα να βγάλω από το μυαλό μου τον Γιώργο και τον Σταύρο. Κοιμήθηκα αργά γιατί δεν με έπερνε με τίποτα ο ύπνος!

Αυτά για σήμερα! Τι λέτε να γίνει με τον Γιώργο; Η Μαρίνα δεν μπορεί να τον βγάλει από το μυαλό της κιας περνάει τόσο υπέροχα με τον Σταύρο..! Τι λέτε να γίνει;😉 Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο!💘