Ο καινούργιος μαθητής

Κεφάλαιο 25

Γεια σας! Αν θέλεται ακούστε το τραγούδι όσο διαβάζετε!💘 είναι πολύ ωραίο!

Απόγευμα

Το απόγευμα με πέρνει τηλέφωνο ο Σταύρος..
-Έλα Μαρίνα!
-Γειά σου Σταύρο!! Τι κάνεις;
Δεν μπορούσα καν να μιλήσω... Είμαι ο χειρότερος άνθρωπος!!
-Καλά είμαι εσυ;
-Καλά!
-Θες να συναντηθούμε;
-Εμ δεν μπορώ! Δυστυχώς θα πρέπει να πάω στην Στέλλα!
-Καλά ότι θές!! Σαγαπάω!
-Και εγώ!!
Ναι. Είπα ψέμματα. Απλά ήθελα λίγο χρόνο να ξεχάσω τον Γιώργο.
Μπιπ μπιπ

*Στις 7 ειμαι κατω απο το σπιτι σου*

*Οχι*

*Ναι*

Δεν ήθελα να τον δω! Θέλω να ξεχάσω τα μάτια του!! πφφ γιατί δεν καταλαβαίνειι;;;
Έφτασε 7. Βλέπω μήνυμα του Γιώργου.

*ειμαι απο κατω*

*και εγω τι να κανω;*

*ελα*

*οχι*

*Καλα εγω θα περιμενω*

*δεν με νοιαζει*

Η ώρα έφτασε 8.30. Από την μια σκεφτόμουν τα χείλη του και απλο την άλλη τον Σταύρο. Δεν αντέχω.

*ακομα απο κάτω είμαι*

*μπραβο*

*κανει κρυο*

*το ξερω*

Μετά από λίγο σκέφτηκα ότι μπορέί να τον δει ο Σταύρος και αποφάσισα να κατεύω να τον διώξω επιτέλους!
-Επιτέλους λογικεύτηκες! μου λέει
-Τσακήσου και φύγε γιατι αν σε δει ο Σταύρος θα σε μαυρίσει!
-Ναι θα με κάνει ντά!
-Φύγε ρε παιδί μουυ!! φωνάζω.
-Τόση ώρα περίμενα τώρα θα φύγω; Αντιθέτως θα κάνω αυτό.. λέει και με κολλάει στον τοίχο. Με πιάνει από την μέση και με φέρνει κοντά του. Με κοιτάει στα μάτια και μου χαμογελάει. Μετά φέρνει τα χείλη του στα δικά μου και με φιλούσε για ώρα. Μετά με φίλαγε στο λαιμό.
-ΘΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΣΗΜΑΔΙΑ ΡΕ ΓΙΩΡΓΟΟ!! ΑΣΕ ΜΕΕ!
-Και τι με νοιάζει εμένα;
-ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΩ;
-Με θες!
-ΟΧΙΙΙ ΑΣΕ ΜΕΕ
-Δες. είπε και με φίλησε με δύναμη. Εκείνη την ώρα ακούω βήματα από πίσω. Σπρώχνω τον Γιώργο και βλέπω τον Σταύρο να έχει μείνει κόκαλο. Πάλι χάλια τα έκανα ρε γαμώτο!!
-ΜΑΡΙΝΑ; ρωτάει σοκαρισμένος.
Δεν ήξερα τι να πω. Ότι και να έλεγα δεν θα ελιχε νόημα. Εκείνη την ώρα πάγωσα.
-Τι θες ρε μπάσταρδε; λέει ο Γιώργος στον Σταύρο.
-ΕΣΥ ΤΙ ΘΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ; ρωτάει και του δίνει μπουνιά στην μούρη. Τότε άρχισαν τις μπουνιές και εγώ πήγα να τους χωρίσω. Αφού φώναξα στον Γιώργο να σταματήσει σηκώθηκε και έφυγε.
-Ρε μαρίνα.. λέει ο Σταύρος.
Πάω κοντά του. Η μύτη του είχε αιμορραγήσει. Τον σκουπίζω και τον αγκαλιάζω.
Σηκώνεται αμέσως και με σπρώχνει ελαφρά. Με κοιτάει και φεύγει. Δεν ήξερα τι σήμαινε αυτό. Τον αγκάλιασα και με έσπρωξε. Η αλήθεια είναι πως το άξηζα. Τώρα μάλλον λεχω χάσει τον Σταύρο, που ήταν το καλύτερο παιδί. Άρχισα να κλαίω και τον φώναξα.
-Παράταμε Μαρίνα. Πραγματικά δεν ξέρω τι θες. Μία με τον Πάνο και τώρα με τον βλάκα. Ότι και να πω πραγματικά δεν θα βγεί κάπου.
-Σταύρο εγώ..
-Σταμάτα. Δεν θέλω άλλα ψέμματα. Απλά άσε με για λίγο μόνο μου.
-Δηλαδή χωρίζουμε; ρώτησα ενώ η καρδιά μου ήταν έτοιμη να σπάσει.
-Δεν ξέρω.. αυτό να το αποφασήσεις εσύ εγώ δεν θα ασχοληθώ.
-Μα δεν
-Σταμάτα γαμώτο! είπε και κοπάνησε το χέρι του στον τοίχο. Δεν το έχω ξαναδεί ποτέ έτσι.
Εκείμη την στιγμή έβγαλα ένα δάκρυ.
-Τώρα μην κλαίς. Σκατά τα έκανες. είπε και έφυγε.

Τα πράγματα μπερδευτηκαν😢 Σορρυ αλλα εστι ειναι καμοια φορα! ελπιζω να σας άρεσε και το κεφαλαιο αλλα.και το τραγουδι💘💘