Walang Forever

Chapter 12

The Truth.

Ilang araw na din ang nakalipas pagkatapos humingi ng space si Nathaniel sakin dahil sa mga nangyari. Hanggang ngayon, hindi parin kami nagpapansinan at naguusap. Sabi nya 1 week lang daw pero malapit ng mag 2 weeks na parang wala lang sakanya ang lahat at hindi nya ako pinapansin. Bakit kaya ganun? Kapag ang lalaki nakipagbreak o humingi ng space wala lang sakanila? Hayss sana sila nalang ang mga babae para malaman nila yung pakiramdam ng masaktan. Laging si Andrei ang kasama ko tuwing recess at lunch parang lumalayo na din ang loob sakin ni Maria. Pero hindi ko sya natiis at kinausap ko sya tungkol dito.
"Maria, may nagawa ba ako sayo? Bakit mo ko iniiwasan?" tanong ko sakanya
"Huh? Ano kaba bestie?! Busy lang ako tsaka madami lang akong inaasikaso" sabi nya na mukang nagsisinungaling
"Okay cgeh!" sabi ko skanya at naputol ang usapan namin ng bigla akong niyaya ni Andrei maglunch
"Andrei! Feeling ko may nililihim sakin si Maria" sbi ko skanya
"Oh! eh ano naman yun?" sabi nya
"Ewan ayaw nyang sabihin eh!" sabi ko
"Actually, Pia... I have something to say about that" sabi ni Andrei na mukang nagaalangan sabihin yung gusto nyang sabihin
"Ano yun?" tanong ko
"Uhmmm" sabi nya
" Ano nga?!" sabi ko
"Nung times kasi nun na busy ka sa student council project mo. Nakita ko sila Maria at Nathaniel sa mall na nagdedate ata." sabi nya
"Oh? eh baka naman may project tayo nun" sabi ko
"Hindi ang sweet nila. Nahihiya akong sabihin to sayo kase baka ako pa yung maging dahilan ng paghihiwalay nyo. Tsaka may isang beses na nakita ko silang pumunta sa isang hotel na silang dalawa. Nakita ko sila nun kase may pinuntahan kami nila Reinier sa club tas katapat nun yung pinuntahan nila." sabi ni Andrei
Hindi na ako nakasagot sa sinabi ni Andrei sakin. Feeling ko guguho na ang mundo ko sa sinabi nya.
Pinipilit kong kalimutan ang sinabi ni Andrei saakin na parang wala akong narinig, mahirap pero kailangan kasi martir ako, mahal na mahal ko si Nathaniel pero iba yung pakiramdam pag punong puno kana.
Sumunod na araw ay nagkaayos na ulit kami ni Nathaniel hinahatid sundo nya na ako ulit pero hindi na sya sweet kagaya nung dati. Halos hindi ako kumikibo kapag kinakausap nya ako.
"May problema ba?" tanong nya
Tumango lang ako sakanya
"Then ano yun?" tanong nya
"Wag mo ng alamin" sabi ko
"Hayy! Ano nga yun?" tanong nya
"Wag mo na ngang alamin!" sabi ko
"Ano kaba?! Pano maaayos yan?! sabihin mona!" sabi nya
"Totoo ba na kayo na ni maria?!" tanong ko skanya
"Ano?! San mo naman nalaman yang kwentong yan?!" sabi nya
"Wala ka ng pake dun! Sagutin mo muna ung tanong ko!" sabi ko skanya dahil bwisit na bwisit ako
Hindi sya sumagot
"Ano nga?! Totoo yun?! Sagutin moko!" sabi ko sakanya
"Oo na! Totoo yun! Ano masaya kana?!" sabi nya
"The heck! Dapat pala hindi nalang ako nanalo sa Studentcouncil kung magiging ganyan ka pala! Tsaka pipili kapa talaga! Best friend ko pa! Thank you for telling the truth! sabi ko skanya sabay baba ng sasakyan nya.

Sobrang sakit ng naramdaman ko sa nangyari sakin. Hindi ko alam kung bakit ko nasabi lahat skanya yun basta ang alam ko lang ang bilis at ang gulo ng nangyari samin. Hayyy! Kaya pala hindi ako pinapansin ni Maria. Siguro dahil dun. Kung may nangyari man sakanila! Sana malagpasan nila to! At Godbless to them! Buti nga ang bait ko eh! Hindi ko sila pinaalis sa school. Malapit na pa naman mag finals. Hayyy! si Karma nalang ang gaganti para sakin. Just a friendly reminder to all of us, wag masyadong mabait at mabilis magtiwala kagaya niyan sa huli, ako ang napaglaruan at naloko. Mabuting kilatisin muna natin ang isang tao bago natin ibigay ang ating matamis na oo.