Walang Forever

Chapter 17

Forgiveness

Pagkagising ko ay umaga na at nasa isang ospital nako at nakita ko sila Jella at Andrei sa harapan ko.

"Oh thank God! okay kana!" sabi ni Jella
"Ano bang nangyari?" tanong ko
"Nagcollapse ka habang kausap mo sila Maria at Nathaniel" sabi ni Andrei
"Ahhhh! Nasan na sila?" tanong ko
"Kanina nandyan sila tas umalis na din. Bakit mo sila hinahanap?" sabi ni Andrei
"Ahhh. Diba sila kase yung huli kong nakasama eh. Anong sabi ng doctor?" sabi ko
"Kailangan mo daw magpahinga kasi kulang ka sa pahinga. Kaya magpahinga ka lang. Kinausap na namin sila Tito at Tita." sabi ni Jella
" Anong sabi nila?" tanong ko
"Pupuntahan ka daw dapat nila kaso may urgent meeting sila" sabi ni Andrei
"Okay lang yan. Nandito naman kami ni Andrei eh!" sabi ni Jella
"Hindi ko makalimutan nung nakita ko sila Maria At Nathaniel" sabi ko
"Napatawad mo naba sila?" tanong ni Jella
"Ewan.Hindi ko alam!" sabi ko
"Hayyy. wag mo muna sila isipin ngayon. Lalo ka lang masestress sa kanila eh!" sabi ni Andrei
"Kaya nga Sophia" sabi ni Jella at tinawag nya ang driver namin para magpabili ng pagkain.
Lumabas muna silang dalawa para ayusin ang mga papeles sa paglabas ko ng hospital dahil bukas ay pwede na daw akong lumabas dahil okay nanaman ako sabi ng doctor at kailangan ko lang ay pahinga.
Biglang may kumatok at pinapasok ko naman dahil akala ko ay yung driver lang yun pero sila Nathaniel at Maria pala yun.

"Good afternoon!" sabi ni Nathaniel
"Okay kana ba?" tanong ni Maria
" Concern ata kayo sakin. Bakit nakakokonsensya ba kayo sa mga ginawa nyo sakin?" sabi ko sakanila
"I'm sorry na sophia! Matagal na kaming nakonsensya sa mga ginawa namin sayo. Kaya sana naman mapatawad mo na kami." sabi ni Maria
Natahimik ako bigla at nagsalita.
"Osige, pinapatawad kona kayo pero hindi ko na kayang magtiwala ulit sainyo. Thank you sa lahat ng pinaranas nyo sakin dahil kung hindi dahil dun hindi ako magiging matatag ngayon kaya sana makalimutan na rin natin yung mga nangyari satin in the past. Pero hindi ko padin kayang magtiwala sainyo" sabi ko
"Thank you Sophia! Alam namin na mahirap ulit magtiwala pero thank you dahil kahit papano pinatawad mo kami ulit ni Maria" sabi ni Nathaniel
"Thank you Sophia! and I'm sorry nagmahal lang din naman kase ako eh" sabi ni Maria
"It's okay let's forget it." sabi ko
Umalis na rin sila agad dahil pinapauwi na sila ng parents nila.

After an hour dumating sila Jella at Andrei.
"Hey! Okay kana?" sabi ni Andrei
"Yes, I'm fine" sabi ko
"Balita ko may bumisita daw sayo kanina nung umalis kami" sabi ni Jella
"Yeah, Pano mo nalaman?" sabi ko
"Uhmmm.. meron ka kasing flowers and fruits dito?" sabi ni Jella
"Ahhh! Galing yan kela Nathaniel at Maria" sabi ko
"WHAT?! but why?"sabi nilang dalawa
"Hay nako! Mag jowa talaga kayo! We're okay now. Because I forgave them" sabi ko
"Oh! baka kase inaway ka nila eh!" sabi ni Andrei
"Kaya nga" sabi ni Jella
"Hayyy! Basta okay na kami ngayon pero sinabi ko sakanila na hindi ko padin ibibigay ang tiwala ko sakanila" sabi ko
"Oh Thank God!" sabi ni Jella
Nagsmile ako sakanila at Umalis muna ulit si Jella at naiwan kami ni Andrei dahil dumating ang childhood friend ni Jella dito sa Baguio.

End of Chapter 17! Hope you'll liked it!