Chapter 6

163 10 0
                                    

Childhood buddy.

It's Saturday today! Yehey! Bukod sa walang pasok ngayon ay wala namang projects na binigay samin at homeworks kaya magpapahinga lang ako buong weekend or gagala kasama ang iba ko pang friends bukod kay Maria. Pero kagabi may napaniginipan akong isang lalaki na makikita ko daw sa isang lugar na parang di kalayuan dito sa subdivision malabo kasi at medyo magulo ang panaginip ko, Parang nakita kona sya dati at feeling ko close ako sakanya at parang gusto nyang akong makita. Hindi ko alam kung sino sya pero diba sabi nila kapag gusto ka daw makita or makausap ng isang tao lalabas sila sa panaginip mo, hindi kaya si Andrei? hindi naman siguro pero kung sya nga bakit sya lumalabas sa panaginip ko? para malaman nyo, Si Andrei ay kababata ko, simula palang nung pinanganak kami ay magkasama na kami, halos sa lahat ng bagay nagkakasundo kami at halos magkapatid na ang turing namin sa isa't isa pero nung lumipat na kami dito, halos parang nakalimutan na namin ang isa't isa, ewan ko kung pano nangyari yun pero unti unti ng lumalayo ang loob namin sa isa't isa at sa tuwing uuwi kami sa resthouse namin na dun ay palagi naman silang wala din dun kaya hindi na namin nakikita ang isa't isa at tuluyan na naming nakalimutan ang mga pinagsamahan namin.
Sana naman makita kona ulit si Andrei, Sana balang araw dito narin sya tumira para naman mabalik namin at mapagtawanan pa namin ang childhood memories namin... Hayyy sana makita kona ulit sya.
•••••
Sa sobrang boring ko sa bahay ay pumunta muna ako sa mall para makapagrelax nagpa-spa muna ako at nagpaayos ng buhok pagkatapos nun ay kumain muna ako sa isang coffee shop para makapagrelax, ganito ako kapag bored na bored sa bahay lumalabas ng magisa kahit walang kasama. Natapos na ako at papauwi na dapat ng may bigla akong nabanggang lalaki na ang tangkad at ang gwapo.
"Oops! I'm sorry!" habang pinupunasan ko ang natapon kong coffee sakanya.
"Sophia?!?!" sabi nya sakin na gulat na gulat
"Kilala mo ako?" sabi ko sakanya
"Oo! Hindi mo ba ako natatandaan?"
sabi nya sakin
"Pia! Ano kaba ako toh si Drei!" sabi nya sakin
Nagulat ako sa pagtawag nya sa pangalan ko dahil sya lang ang nagiisang tumatawag sakin nun bukod kay Kuya Ten ten.
"Drei! Sure ka? ikaw yan? ang laki na ng pinagbago mo parang hindi na ikaw yung dating drei na childhood best friend ko!" sabi ko sakanya sabay yakap dahil sobra ko syang namiss
"Ako nga toh! Tsaka sino paba tatawag  sayo ng Pia? eh diba ako lang nag-nickname sayo nun." sabi nya sabay yakap din sakin ng mahigpit
Naglakad lakad muna kami habang nagkukwentuhan
"By the way, Bakit ka pala nandito? Eh ang layo ng province natin dito ah." sabi ko
" Nandito ako kase sila Mommy at Daddy nagdecide na dito na daw kami tumira for good medyo marami daw kasing nangyayari sa dati naming house at tsaka malayo daw sa companya. Tsaka ayaw moba yun? Hindi na tayo magkakahiwalay ulit" sabi nya sabay tawa ng tawa
" Ahhhh. Syempre gusto ko kase nandyan na ulit ang boy best friend ko... Pano mo pala ako nakilala?" sabi ko sakanya
"Sinearch kase kita sa Twitter tas yun nakita ko yung picture mo kaya nalaman ko yung itsura mo ngayon na panget padin hahahahaha" sabi nya na parang nangaasar
" Ehem! kung icocompare ang face ko sayo mas maayos naman akong tingnan" sabi ko sakanya na pataray
"Yan ka nanaman eh! Pikon ka lagi hahahaha! kaya gusto kitang inaasar eh! sabi nya sakin
"Okay fine! hahahaha! san kana ba nakatira ngayon?" sabi ko sakanya
"Ung subdivision na may park basta sikat daw yun eh. Actually, ngayon palang ako uuwi eh! kadarating ko lang kaya! Nagstop over muna ako dito hahahaha"sabi nya sakin
"Ow. Subdivision ata namin yung tinutukoy mo eh! Edi ibig sabihin dun ka din titira? Yehey! hahahaha" sabi ko sakanya na tuwang tuwa
"Oo ata? Di ko pa alam eh! hahaha sabi nya sakin
"Osige na uwi na tayo!" sabi ko dahil papagabi narin
Nakauwi na kami at tama nga ang hinala ko, Magkapitbahay kami ni Drei! Hindi lang ako makapaniwala na kaninang umaga nung pagkagising ko ay iniisip ko lang kung nasan na sya at ngayon kasama ko na sya at napagkukwentuhan na namin ang mga kung ano-ano. I wonder, bakit naman kaya hindi nagpaparamdam si Nathaniel? hayyys siguro busy lang yon para sa pagdadriving lesson nya. At sana pagdadriving lesson lang nya yung inaatupag nya at wala ng iba. Actually, May tiwala naman talaga ako kay Nathaniel eh! Kaso parang wala lang sakanya ang tiwalang binibigay ko. Hayyyy. Sana magbago na sya....

Walang ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon