Aşkın Bilinmeyen Bir Türü Sarmıştı Burağın Dört Bir Yanını , Artık Nereye Kaçsa Uçurumdu.Kurtuluş Yolu Diye Bir Yol Yoktu.Aşkta Kurtulmak Diye Bir Şey Varmıydı? Kendini Çıkmaz Bir Sokakta Hissediyordu.Yavaş Adımlarla Üst Kata Çıkmaya Başladı.Ne Yaptığının Farkında Değildi.Odasına Çıktı Ve Kendini Yatağına Atmıştı. Öylece Tavana Bakıyordu.Boş Ve Saf Bir Şekilde Tavanı Izliyor Nasıl Bir Çıkmazın İçine Girdiğini Düşünüyordu.Düşünceler Kafasını Şişirmiş Ve Öylece Uyuya Kalmıştı.
Gözlerini Açtığında Kendini Bir Masada Buldu.Oturmuş Elinde Bir Kalem Yanında Gelinlik İçinde Bir Kadın Karşısında Nikah Memuru Duruyordu.Ne Olduğundan Habersiz Etrafına Bakıyordu.Gelinliğin İçindeki Kadın Başını Açtığında Korkuyla Masadan Kalktı. Karşısındaki Elif İdi.Ama Yüzü Paramparça Haldeydi.Bir Ölü Gibi Bakıyordu. Elif Masadan Kalkıp Burağın Üzerine Atladı.Elif'in Ağzından Kanlar Damlıyordu.
- Elif Yapma.
- Yapma Lütfen Dur.
- Yapmaaa.
Gözlerini Tekrar Açtığında Kendini Yatağında Bulmuştu. Bir Süre Etrafa Bakmış Kendine Gelmesi Zaman Almıştı. Kabus Gördüğünü Anlamıştı.Başına Ağrılar Girmiş Morali İse Berbattı.Askıda Asılı Duran Ceketinden Sigarasını Alıp Cama Çıktı.Daha Güneş Bile Yüzünü Yeni Gösteriyordu.Etrafta Pek Bir Gariplik Yoktu.Bomboş Terk edilmiş Bir Bina İçinde Zorda Olsa Yaşamaya Çalışan Bir Grup İnsan Ve Ne Yapacağını Şaşırmış Bir Beden Vardı.Sigarasını Aşağı Atıp Camdan Geri Çekilmişti.Kafasını Çevirmesiyle Karşısında Elif'i Gördü.
-Burak İyi Misin?
+Evet.Evet İyiyim.
-Bir Şey Mi Var? Anlatabilirsin .
O An Sanki Tüm Harfler, Kelimeler , Cümleler Kaybolup Gitmişti.Öyle Bir Yerde İdi Ki Bir Ayağı Uçurumda Diğeri İse Çamura Batmıştı.Kolayca Kurtulmak Diye Bir Şey Söz Konusu Bile Değildi.
+Hayır Hayır Birşeyim Yok Biraz Rahatsızım Galiba Bugün.
-Bir Şey Getirmemi İster Misin?
+Hiç Zahmet Etme Ben Biraz Daha Uyuyacağım.
-Tamam Canım Bir Şey İhtiyacın Olursa Seslen Bana Tamam Mı?
+Tamam Seslenirim.
Elif, Burağın Yanına Geldi.Yanağına Bir Buse Kondurdu.Ve Burağın O Masum Bakışlarına Tebessüm Etmişti.
-Seni Seviyorum Canım.
+Bende.
-Ne Bende?
+Bende Seni Seviyorum
Elif , Odadan Ayrılmış , Burak Yatağına Uzanıp Biraz Daha Kestirmeye Başlamıştı.
Grubun Diğer Kalanlarından Akif Ve Baki Sabah Namazı İçin Uyanmışlardı. Ön Arka Taraftaki Su Deposuna Gidip Abdestlerini Aldılar.Kendilerince Düzenledikleri Hemşire Odasını Mescit Olarak Kullanmaya Başlamışlardı.Baki Ve Akif Hiç Bir Zaman Umudunu Kaybetmeyen Tiplerdi.Bu Esnada Bile İnançlarını Yitirmemişlerdi.Grubun Diğer Kalanları Saatin İlerlemesi İle Uyanıp Kantine İnmişti.Nur Hanım Ve Elif, Anne Kız Kahvaltıları Hazırlıyorlardı.İçeriye Özlem Hanım Girdi.
-Günaydın Kolay Gelsin.
+Günaydın Özlem Kardeşim Gel Bizde Kahvaltı Hazırlıyorduk.
-Yardım Edebileceğim Bişey Olursa Bana Söylersin Nur.
+Sana Zahmet Şu Tepsideki Bardakları Masalara Dağıtsana.
- Tamam .
Özlem Hanım , Tepside Duran Çay Bardaklarını Masalara Dağıttı.Ve Baktığı Çocukları Uyandırmak İçin Üst Kata Çıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Salgın : Dünyanın Zulmü
Khoa học viễn tưởngHastalığın Ortasında Kalmış Bir Grup İnsan, Ve Hastalananlarla Kıyasıya Mücadele Edip Yaşam Savaşı Veren Insanların Hayatını Ele Alan Bir Bilim Kurgu Kitabı. Kitap Yayınlanma Tarihi :18/10/2015
