Hepimiz Sevinç İçerisinde Yolumuz da Ilerliyorduk.Şarkılar Söylüyor , Sohbet Ederek Zaman Geçiyorduk..Mehmet Ali Abi Ve Özcan Abi Çocuklularından, Geçmişten Konuşarak Ortama Daha Bir Neşe Katıyorlardı.Sohbette Yeğenlerinide Anlatıyorlardı.Yeğenlerinin Adının Can olduğu tüm bu kaos Başlamadan Önce Onları Uyarıp Mehmet Ali Abi'nin Evinde Toplanmasını Söylemiş.Can Benimle Aynı Yaşlarda Birisiymiş , Bu Dışarıda Gezen Bizim Isırgan Dediğimiz Ölen İnsanlara O Zombi Diyormuş.Tahminimce Benden Daha Bilgili Birisi ve Içinden Can'ı Bulacağımı Söylüyordum.Mehmet Ali Abi Ve Özcan Abi Şuana Kadar Bize Çok Fedakarlık Göstermişti.Bunun Altında Kalmamalıydım.
-Evet Sayın Yolcular Ankara'ya 90 Km Yolumuz Kaldı.Biraz Bir Yerlerde Dinlenip Bir Şeyler Yemek Isteyen Var Mı?
+Şaka Gibisin Mehmet Ali Çek Şu Arabayı Tesise.
Tesise Girdiğimizde Etraf Baya yağma Edilmiş Haldeydi.Dolmuştan İnip Etrafı Kolaçan Ediyorduk.
-Hadi Girelim Içeriye Önümüze Zombi Çıkarsa Direk Bıçakla Temizleyelim
+Haklısın Mehmet Ali , Burak Sen , Lara Ve Elif Diğer Kapıdan Girin Bizde Mehmet Ali İle Yan Kapıdan Girelim Silah Kullanmayın.
-Abi Hava Karardı.İçeride Karşımıza Neyin Çıkacağını Bilmiyoruz Ya Kötü Bir Şey Olursa
-Burak Haklı Abi Bence Fener Filan Bulalım
+Bende de Yok Fenersizde Girilmez Içeri.
-Ya Baksanıza Bu Gibi İşletmeler İlla Ki Jeneratör Kullanıyordur.Etrafa Bakalım Belki Trafo Gibi Bir Yerdedir.
-Bravo Lara Güzel Fikir O zaman Sen Ve Elif Gidin Etrafı Arayın Bulunca Haber Verin.
+Abi ama Onl...
-Burak Onlarında Öğrenmesi Lazım Her İşe Biz Koşturamayız Sen Burda Bizimkilerle Kal Bizde Şu Arabalara Bakalım.Dolmuş'un Yakıtı Bitmek Üzere.
+Tamam Abi Burdayım Ben O zaman.
Elif Giderken Öyle Bir Bakmıştı ki Bana tıpkı Mahmut'la Kavga Ettiğimiz Zaman Bakar Gibi Yüreğimi Parçalara Ayırmıştı.Herkes Bir Yere Gitmişti. Bende Park Yerinde ki Banklardan Birine Dayamış Sırtımı Kocaman Issız Ova'yı Seyrediyordum.Biraz Sonra Mehmet Amca Yanına Geldi.Oturduğu Zaman Gözlerinden Yaş Akıyordu.
-Paşam Sana Sarıla Bilir Miyim?
Mehmet Amca'nın Bu Konuşmasına Hayır Denemezdi.Onun Böyle Sözler Kullanması Bana Tıpkı Rahmetli Dedemi Hatırlatıyordu.
-Paşam Benim Sen Tıpkı Torunum Gibisin.Seni Gördükçe Onu Hatırlıyorum.Geldiğiniz İlk Günden Beri Seni Torunum Yerine Koydum.Sen İster Bana Baba , İster Amca , İster Dede , Diyebilirsin.Çünkü Ben Seni Torunum Gibi Görünüyorum
+Sağol Dedecim
Mehmet Amca'nın Konuşması Yüreğimi Parçalamıştı.Bir Dedenin Torununa Kavuşamaması Çok büyük Bir Hüzündü.
+Mehmet Amca Pardon Dede Can Nerde Olabilir Ki Yani Onu Bulabilir Miyiz?
- Paşam Üniversitesi Kayıtları İçin Annesi Kız Kardeşiyle İzmir'e Gittiler.Geri Dönerken De Bize Sakarya Tarafına Geliyoruz Dedi.Mehmet Ali Ve Özcan Her Gün Aramaya Gittiler.Ama Artık Ümidi Kestik.Oda Yaradanın Yanına Göçmüştür Inşallah.
+Üzme Kendini Dede Bakarsın Pat Diye Karşımıza Çıkar Belki.
Mehmet Amca Kafasını Başıyla Okşayarak Inşallah Der Gibi Bakmıştı.Bu Sırada Elif Koşarak Geliyordu.
+Ne Oldu Elif Lara Nerede Bişey Mi Oldu?
-3--2--1 İşte Süpriz..
Bir An Koca Tesisin Bütün Işıkları Yanmış Her Yer Aydınlanmıştı.Çok Sürmeden Bir Minivan Araçla Özcan Abi Ve Mehmet Ali Abi Geldi.
-Abi TransPorter Demek?
+Ne Sandın Oğlum.
-O Zaman Hadi Girelim Içeriye Biraz Alışveriş Yapalım.
Herkes Farklı Reyonlara Ayrılmıştı.Üst Kata Çıkıp Giyecek Almayı Düşünüyordum.Cebimdekileri Boşaltmaya Çalışırken , Arka Cebimde Bir Kağıt Parçasının Var Olduğunu Tahmin Ettim.Cebimde 10 Tl Vardı.Bunu Zonguldak'tan Çıkmıdan Önce Olan Paraydı.Içimden "Ah Be Mahmut Keşke Sende Gelseydin Umarım Hala Hayattasındır" diye Söylenmiştim.Üstüme Sadece Bir Ceket Alıp, Restoran Bölümüne Gittim.Herkes Şimdiden Yemeklerin Başında İdi.Yemeklerimizi Yedikten Sonra Mehmet Amca Her Seferinde ki Gibi Dua Etmişti.Yemekten Kalktığımız Artık Toplanma Vakti Gelmişti.Bir An da Tesisin Büyük Ön Camı Kırıldı.Özcan Abi Arabayı Geri Dönerek Içeri'ye Girmişti.Bagajı Açıp;
-Herkes Ihtiyaclari Ne İse Onu Alsın Biz Gıda Işini Hallettik.
Herkes Bir Kaç Parça Eşya Alıp Arabaya Getiriyorlardı.Bende Kırık Camdan Dışarı Çıkıp Sigaramı Yakmıştım.Her Yer Çok Güzel Görünüyordu.Tam Bu Sırada Yolun Karşı Şeridinde Bir Hareketlenme Oldu.Yavaş Adımlarla Ilerliyordum.Cebinden Küçük Feneri Çıkardığımda Gördüğün Manzara Karşısında Depar Atarak Koşmuştum.
-Kaçın Laannn Kaçıınnn..
Kafamı Sağa Çevirdiğimde de Yine Aynı Manzara , Belki Yüzlerce Hatta Binlerce Zombi Tam Tesisin Üstüne Doğru Yürüyordu.
+Ne Oldu Burak Ne Bağırıyorsun.
Feneri İleri'ye Tuttuğumda Herkes Ben Gibi Yusuf Yusuf Olmuştu.Direk Araba'ya Atlayarak Gazlamıştık.
- O Neydi Öyle?
+Abi Çevredeki Ne Kadar Zombi Varsa Işıktan Etkilenip Gelmişler Bence .
-Benimde Aklıma Gelmedi Değil Ama Burak Helal Olsun Sende Olmasan.
-Abi Ne Demek Lafı Bile Olmaz Biz Bir Aile Olduk Zaten.
Herkes Birbirine Bakıp Gülmüştü. Tam Bir Aile Olmuştuk.Çok İlginç Bir Aile Olduğumuzda İşin Cabası.
-Millet Bence Kim Uyuyabilirse Uyusun Bu Gece Dinlenemiyeceğiz.
+Aynen Mehmet Ali Sen Yat Ben Biraz Kullanayım Seni Uyandırırım.
-Tamam Abi Ben Yatıyorum.
Herkes Olduğu Yerde Uykuya Dalmıştı.O Kadar Rahat Uyuyordum Ki.Keyfime Diyecek Yoktu.Sanırsam 1-2 saat Uyuyabilmişimdir.Özcan Abi'nin Ani Frenlemesi Sayesinde Ön Cama Sinek Gibi Yapışmıştım.
-Abi İnsan Gibi Sürsene Şu Arabayı.
+ Burak , Mehmet Ali Şuraya Baksanıza
Mehmet Ali Abi ve Ben Aynı Anda ;
-Ha S.........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Salgın : Dünyanın Zulmü
Ciencia FicciónHastalığın Ortasında Kalmış Bir Grup İnsan, Ve Hastalananlarla Kıyasıya Mücadele Edip Yaşam Savaşı Veren Insanların Hayatını Ele Alan Bir Bilim Kurgu Kitabı. Kitap Yayınlanma Tarihi :18/10/2015
