Opowiada ona o 14-letniej dziewczynie, która poznała chłopaka, do krórego bardzo się przywiązała. Dowiedziała się, że jest on wilkiem. Po tym gdy zostali parą, Alex (chłopak 14-latki) zniknął... Ale pojawił się ON sławny piosenkarz Jeremi.
Sarah zos...
Jeremiemu udało się przeżyć. Teraz jestem z nim w związku. Alex zmarł. Gdy odbył się jego pogrzeb przyszłam tylko ja, moi rodzice i wataha. Płakałam przez cały pogrzeb. Nawet jak jechaliśmy do Kościoła. Teraz powoli zapominam o przeszłości i myślę o teraźniejszości. ~Sarah! Obiad! Szybko zbiegłam o schodach aby usiąść do stołu. ~Smacznego!- powiedziałam i zaczęłam jeść. ~Córciu, dziś wyjeżdżamy na tydzień do babci, więc jeżeli chcesz możesz zaprosić Remka żeby się tobą opiekował. ~Co!? I dopiero się dowiaduje!? Mamo, mam już 15 lat i umiem radzić sobie sama, ale tak, zaprosze Jeremiego. Tak mam już 15 lat. Skończyłam dwa tygodnie temu. Nie miałam megaa urodzin. Zwykłe przyjęcie z gronie rodziny i... wilków.
Dziś idę do centrum z Jeremim i Irne. Poszłam pod prysznic. Trochę minęło zanim moja skóra przyzwyczaiła się do wody. Po kąpieli ciało jak i włosy owinełam ręcznikiem. Gdy weszłam do pokoju (nie ubrana!) zauważyłam, że na łóżku siedzi Jeremi. ~Ładnie wyglądasz, idealnie- powiedział i zaczął się chichrać. ~Na pewno lepiej od ciebie. Remek był ubrany w szarą bluzę z napisami, czarne rurki, złote buty i na ręce miał zegarek.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
~Emm mógłbyś.... no wyjść, bo chcę się ubrać!? ~Emm, dlaczego? Nie musze nigdzie wychodzić. ~Okey? Powiedziałam i podeszłam do szafy. Wyjęłam z niej jeansy galaxy,jasną jeansową bluze? Nie wiem nawet jak to się nazywa, do tego różne "akcesoria"(załącznik). Poszłam szybkim krokiem do łazienki i się przebrałam. Zrobiłam także lekki makijaż. ~Noo jednak wyglądasz ładniej ode mnie- powiedział a ja przewróciłam oczami. ~Wiem, też cię kocham. Chłopak podszedł do mnie i złożył delikatny pocałunek na moich ustach. ~Idziemy? Bo wiesz, że Irne nie lubi czekać- powiedział i się uśmiechnął, a ja także to odwzajemniłam. ~Jasne, chodzmy już na dół. I tak też zrobiliśmy. Powiedziałam tylko mojej rodzicielce, że wychodzę, po czym na nogi wciągnęłam moje ulubione miętowe conversy.
Centrum
Kupiłam sobie już kilka ubrań. Kilka w sensie cztery torby. Gdy wychodziliśmy ze sklepu moim oczom ukazał się... Alex!?!? TO NIEMOŻLIWE!!! Ale przeciesz on...no nie żyje!? I to jest pytanie. ~Jeremi... ~Coś się stało? ~Patrz- powiedzialam i pokazałam palcem na chłopaka(...)
Hejka! Kolejny rodział za mną! Jak myślicie czy to na pewno był Alex? A może jego brat!? To w nast. rozdziale! Pozdrawiam wszystkich! Miłego czytania!
