Jasny nieba blask
Przyslonila czerń
Księżyc zgasł
A Gwiazd niadziei brak
Z nieba leci mokry deszcz
Zmywa to co budowalismy tyle
Silny wiatr porwał ostatki sił
Ta burza zniszczy
Mnie i Ciebie
Każdy błysk Rrozswietla coś
Lecz zbyt krótko trwa
By odnalesc siebie
Zagubieni
W mgle nieporozumień
Promień słońca
Niech będzie początkiem tęczy
Początkiem nadziei
Na odnalezienie nowego Ja
CZYTASZ
Poem
PoetryNie ma regułki słowa Poezja Są tylko emocje wypełniające duszę Kiedy poeta je wypuszcza tworzy swój Własny świat w otoczce uczuć
