Boję się zapomnieć
O tobie
Dlatego żyje
W złudzeniu
Nie realnym do spełnienia
Kiedy cię nie widzę
Cel jest tak blisko
Wszystko idealnie gra
W mojej wyobraźni
Te róże są dla mnie
A kiedy staje przed realnym
Tobą
Uswiadamiam sobie
Że to jak myśl
Obłąkanego
Rozpływa się
Ta idealna kreatura
Nas
Przed oczyma
Stajesz ty i ona
I wtedy tak bardzo cierpię
A moja wyobraźnia szaleje
I nawet tutaj jestem w stanie
W miejsce realnej osoby wstawić
Moje złudzenie
Jakbym uciekła
Ze szpitala
Dla psychicznie chorych
I udawała że mam
Normalne poukładane życie
CZYTASZ
Poem
PuisiNie ma regułki słowa Poezja Są tylko emocje wypełniające duszę Kiedy poeta je wypuszcza tworzy swój Własny świat w otoczce uczuć
