Niczego nieświadoma
Wschodzi dziewczynka
Nieśmiała
Skromna
Jej kroki są pewniejsze
Stabilniejsze
Mimo kruchego lodu
Pod jej stopami
Śmiechy
Szmery na Jej temat
Starannie pochowane po kątach
Z łatwością odnajdywane
Przez krzywdzoną brunetkę
Spogląda na nie szczere uśmiechy
Na niby przyjaciół
I się uśmiecha
Z własnej świadomości
O ich naiwności i głupocie
Ciesząc się z własnego cierpienia
Które ukazało jej
Prawdziwe oblicza
CZYTASZ
Poem
PoesíaNie ma regułki słowa Poezja Są tylko emocje wypełniające duszę Kiedy poeta je wypuszcza tworzy swój Własny świat w otoczce uczuć
