Uciekam
Do Ciebie
Jest ich tak wielu
Ale ty jedyny pukasz do drzwi
A ja
Za każdym razem je otwieram
Z nadzieją
Z przebaczeniem
Z ukłonem kolejnych poświęceń
Wchodzisz jako żebrak
I od razu zasiadasz na tronie
Lecz nawet w moim królestwie
Nie mogę być twoją królową
Tutaj trudno o tytuł pachołka
Nie marzę
Ale głos serca jest głosniejszy
Od głosu strun głosowych
Topiącego się rozsądku
Krzyczy a ty słyszysz
Kpisz i wyrzucasz
Stoję za progiem
Własnej godności
Wkładam Ci koronę
A ty wysyłasz na BANICJE
Kocham
A ty RANISZ
CZYTASZ
Poem
PoezjaNie ma regułki słowa Poezja Są tylko emocje wypełniające duszę Kiedy poeta je wypuszcza tworzy swój Własny świat w otoczce uczuć
