Sen za oknem
Miasta śpią
Ale oni udają
Oni nie śpią
Dręczy ich sumienie
Ono krzyczy
W błagalnym tonie głosu
I prosi o choć krople
Lecz rozum dusi
Ludzkość w człowieku
On nie dopuści
Do ukojenia
Spragnionej prawdy duszy
CZYTASZ
Poem
PoetryNie ma regułki słowa Poezja Są tylko emocje wypełniające duszę Kiedy poeta je wypuszcza tworzy swój Własny świat w otoczce uczuć
Miasto Snu
Sen za oknem
Miasta śpią
Ale oni udają
Oni nie śpią
Dręczy ich sumienie
Ono krzyczy
W błagalnym tonie głosu
I prosi o choć krople
Lecz rozum dusi
Ludzkość w człowieku
On nie dopuści
Do ukojenia
Spragnionej prawdy duszy