Vlinders vinden de weg naar je buik

Bang

'Guys, ik heb geen goed nieuws.' antwoordde Alex.
'Wat is er? Is jouw auto weer al eens weg getakeld?' zei Charlie lachend. 'Het is niet grappig Charlie' snauwde Alex. Charlie's lach verdween meteen.  'Jongens, er lag een briefje bij Alex' auto.' Zei Jimmy terwijl hij het briefje openvouwde. Iedereen kwam rond hem staan.

Ghost Rockers,
Kijk voor één second rond jou. Hoe perfect jullie leven is.
Of nu ja... Hoe het kon zijn.
Jullie hebben er anders over beslist.
Stop met het zoeken naar onze volgende geheimen of er zullen nare dingen gebeuren.
Jonas, wat ruikt het haar van je moeder lekker. Heeft ze vanilleshampoo?
De tranen sprongen terug in Jonas' ogen.
Jullie weten wat wij willen.
Stop met zoeken en geniet van het leven dat jullie nu hebben.
Je kan er alleen jezelf mee in gevaar brengen, en jullie geliefden.
Als jullie stoppen, krijgt Jonas zijn moeder terug. En anders....
Hartelijke groet,
Je vrienden van het Zwarte Oog

Toen Jimmy gedaan had met lezen wist niemand wat te zeggen.
Jonas stond voor zich te kijken, hij zag zijn mama zo voor zich. Vastgebonden en opgesloten. Dit verdient ze niet.  Voor hij het wist voelde hij weer een traan over zijn wang lopen.
'Wat....wat moeten we nu doen?' vroeg Charlie.
'Wat we moeten doen? Haar zoeken natuurlijk!' riep Alex.
'Alex, heb je niet gehoord wat er in de brief stond? Als we iets doen gaan ze Jonas' moeder misschien iets aandoen.' zei Jimmy.
Zo ging het nog even verder tussen Jimmy en Alex. Ze waren allebei zeer zeker van hun stuk en probeerden de anderen te overtuigen.

'Jongens, zwijg nu alsjeblieft eens! Zien jullie niet hoe hard Jonas hier van af ziet?' Mila legde haar arm op Jonas' schouder wanneer ze dit zei. ' We laten hem beslissen, zo simpel is het.'
'Dankje Mila maar ik weet het echt niet. Ik zie mijn moeder doodgraag maar ik ben bang dat het nog lang zal duren voor ik ze terug zie wanneer we niet zelf gaan zoeken. Ik weet dat het gevaarlijk is, maar met het Zwarte Oog weet je nooit.' antwoordde Jonas. ' Als jij wil dat we ze gaan zoeken, dan doen we dat.' zei Mila toen ze haar arm terug van zijn arm verwijderde en hem een kneepje in zijn schouder gaf. ' En we gaan ze vinden ook, niemand speelt met de voeten van superbevers!' riep Charlie misschien iets te enthousiast. Jimmy moest er om lachen. Hoe moeilijk het ook werd, Charlie was altijd de eerste (en soms ook de enige) die haar mooie glimlach bleef tonen. Jimmy voelde weer iets in zijn buik. 'Ben ik echt verliefd? 'dacht hij.

'Ok guys.. Hoe pakken we dit aan?' vroeg Alex meteen. 'Dus... ik stel voor dat we verder doen met het zoeken naar nieuwe aanwijzingen. We veranderen niets. De leden van het Zwarte Oog houden ons in de gaten, dus we moeten wel iets merken als we goed opletten.' stelde Jonas voor. 'Jonas zou je dit wel doen?' antwoordde Mila: ' je weet hoe gevaarlijk ze zijn.' 'Tuurlijk wil ik dit doen, Mila. Het is de enige manier om het Zwarte Oog te stoppen.' riep Jonas misschien iets te hard. ' Ok.... Toch moet je opletten. Je bent jezelf niet, Jonas. We moeten gewoon niet te overhaast aan het werk gaan.' antwoordde Mila geschrokken van Jonas' toon. ' Hoezo niet overhaast? Ik wil mijn mama zo snel mogelijk terugvinden hoor. Daar heb ik geen dagen de tijd voor. Als jij liever je tijd neemt, je doet maar. Ik ga haar nu zoeken.' snauwde Jonas. Mila keek geschrokken. ''Waarom doet hij nu zo tegen mij?'' dacht ze en liep zonder een woord te zeggen weg. 'Moest dit nu echt?' zei Charlie tegen Jonas en liep achter Mila aan.

Jonas was geschrokken van zijn eigen woorden, hoe kon hij nu zo dom zijn. Mila wou alleen helpen. Hij was gewoon overstuur en wist niet meer wat hij deed. Hij was zo boos op zichzelf dat hij de vuilbak omver schopte. 'Waarom deed je dat nu, Jonas?' vroeg Jimmy.'Ik weet het niet, ik.... ik... ben gewoon bang dat haar ook iets overkomt denk ik.' zei Jonas oprecht. ' Jonas, ik weet dat ze belangrijk voor je is, maar zeg haar dat dan ook gewoon.' voegde Alex er aan toe. Jonas vond dat ze gelijk hadden en stapte in de richting waar hij Mila voor het laatst zag.

Ondertussen liep Charlie achter Mila aan. 'Mila!' riep Charlie wanneer ze naast haar kwam gelopen. 'Mila, je weet toch dat Jonas dat niet meende?' 'Hij heeft gelijk, ik kan hem niet helpen. Ik zou alleen voor zijn voeten lopen.' zei Mila wenend. 'Dat is niet waar, Mila. Je bent degene die altijd een lach op zijn gezicht tovert en ik zie hoe hij naar jou kijkt. En hoe je het draait of keert, ik zie ook hoe jij naar hem kijkt. Jullie zijn gewoon bang om elkaar te verliezen.' vertelde Charlie. Mila veegde haar tranen weg en begon te blozen. ' Maar... ' begon ze. 'Niets te maren, jij bent verliefd op hem dat ziet iedereen. Je reageerde zo omdat je bezorgd was. En je moet Jonas ook begrijpen. Ga gewoon terug naar hem toe.' eindigde Charlie.

Beiden liepen ze naar elkaar toe. Jonas zag Mila, Mila zag Jonas. En ja, de vlinders die zagen elkaar ook.