Vlinders vinden de weg naar je buik

Waterbevers

Weken gingen voorbij.

Tori herstelde goed en was voor een aantal weken met haar moeder op vakantie.

Jonas en Mila liepen nog altijd rond elkaar heen.  Ook Jimmy en Charlie hadden nog niets toegegeven. Alex werd er helemaal gek van.

Die avond juist na school zaten ze samen op de binnenplaats van de school.

"Guys, het is veel te warm. Gaan we niet ergens anders heen?"  Iedereen ging akkoord.

Met Alex op kop liepen ze richting Park Spoor Noord.

"Ik hou zo van dit park" zei Charlie. Nog voor iemand nog maar iets kon zeggen liep Charlie al richting de fonteintjes. 'Gekkie' dacht Jimmy en hij glimlachte. Ze zagen hoe Charlie haar schoenen uitdeed en zonder twijfelen met haar voeten in het water ging. "Ik hoop dat ze niet vergeten is dat het water ieder moment omhoog..." Jonas had de zin nog niet volledig uitgesproken of ze hoorden een gil. Jimmy liep meteen in Charlie's richting en moest zich inhouden om haar niet uit te lachen. Ze was helemaal doorweekt.  "Lach me niet uit" riep Charlie terwijl ze zelf met moeite haar lach kon inhouden. Dat van dat water was ze even helemaal vergeten. "Sorry Charlie,  maar ik kan niet..." Jimmy moest bijna wenen van het lachen. De manier waarop ze daar stond. Charlie keek hem ineens doodserieus aan. "Jimmy!" zei ze droog. Hij bleef lachen. Nog voor hij het besefte duwde Charlie hem onder een fontein. "Nu kunnen we samen lachen" Jimmy zijn gezichtsuitdrukking was goud waard.

Jonas en Mila zagen alles van op afstand. "Die twee zijn zo hilarisch samen" Jonas kreeg een glimlach op zijn gezicht. Mila keek Jonas aan. Ze was blij dat hij weer kon lachen na alles wat er was gebeurd. "En zo verliefd" antwoordde Mila. Terwijl ze die woorden over haar lippen liet rollen dacht ze eigenlijk niet meer aan Jimmy en Charlie. Ze dacht meer aan haarzelf en Jonas. Jonas keek haar verlegen aan. Hij dacht hetzelfde. "Ja, Jimmy is echt tot over zijn oren verliefd op haar" antwoordde hij. "En Charlie dan, ze ontkent alles maar gisteren kon ze niet over hem zwijgen, ik heb haar zelfs moeten vragen om mij ook een beetje aandacht te geven" Mila moest lachen. Dat had ze dus echt gezegd. Gewoon om te lachen. "Oh, kreeg je niet genoeg aandacht?" zei Jonas plagerig. Mila keek hem aan. Gewoon zomaar. Misschien iets te lang. "Ik maakte maar een gr..." nog voor ze de laatste woorden uitsprak nam Jonas haar op en liep met haar naar de fontein. ' oh... oh' dacht Mila. Nog geen minuut later waren ze al met drie druipnat. "Nu is het oorlog, Van Loo" Mila trok hem met al haar macht mee het water in. "Beveroorlog!" riep Charlie enthousiast. "Hey, waar is Alex eigenlijk?" vroeg Mila na een tiental minuten. Ze waren hem uit het oog verloren.

Alex had ondertussen iets anders ontdekt.  Op het moment dat hij en zijn vrienden toekwamen hoorde hij muziek. Alex was gek van straatmuzikanten en ging elke keer kijken wanneer hij een hoorde. Hij was verrast van hoe goed het deze keer was. Hij volgde de muziek. Hij kerkende er meteen de saxofoon in.  Alex keek en luisterde vol bewondering. Toen de jongen de laatste noot blies juichte Alex. "Woehoew, super goed man!" zei hij. "Oh, dankuwel. Echt." Alex gaf hem een glimach. "Hoe lang speel je al sax?" vroeg hij meteen. "Zo een 6 jaar denk ik, en ook al 3 jaar accordeon." Alex was onder de indruk. "Mijn naam is Finn trouwens, ik ben nieuw in de stad." "Hallo, ik ben Alex. Ik ben hier niet zo nieuw" Alex was verbaasd dat hij niet goed uit zijn woorden geraakte. "Dus... waar zit jij op school?" Zijn nieuwsgierigheid kwam weer naar boven. "Nog nergens, na het weekend begin ik aan het DAM, richting muziek!" Finn kreeg meteen een lach op zijn gezicht als hij over muziek praatte. "Echt? Ik zit daar ook! Ik zal je wel helpen!" Alex kreeg een super enthousiast gevoel. " Oh super, bedankt!" antwoordde Finn. "Ga je anders mee? Dan stel ik je voor aan mijn vrienden!" zei Alex. "Oh, ja graag." Finn bergde zijn saxofoon terug weg en volgde Alex. Alex vond het raar, hij had Finn nog maar juist ontmoet en hij voelde zich nu al op zijn gemak. 'Het wordt nog een leuk jaar' dacht hij in zichzelf.