Vlinders vinden de weg naar je buik

Uit elkaar gescheurd

Jonas stond bewonderend te kijken naar het prachtige meisje voor hem. 'Wanneer zou ik het haar zeggen?' dacht hij in zichzelf. Ineens voelde hij zijn telefoon trillen. Het was zijn oma.
' Jonas, waar ben je? Je moet meteen hier heen komen.. Er is iets met je moeder gebeurd. ' Jonas stond met zijn mond vol tanden. Hij was zo verwonderd dat hij zelfs niet verder vroeg. Hij hield zo veel van zijn moeder, zij was het enige dat hij had, zij was diegene die hem gemaakt heeft tot wie hij is. Hij kon zijn tranen niet in bedwang houden. '' Ik kan toch niet zo maar weggaan'' dacht hij. Hij besloot dan maar om Mila met een kus op de wang achter te laten. Hij zou het later wel allemaal uit leggen. Het deed pijn om haar daar zo te laten staan, maar zijn moeder had hem nodig.

De nacht was gevallen toen hij voor de deur stond. Zijn ogen werden vochtig. Door de spanning kreeg hij zijn sleutel niet meteen in het sleutelgat. Toen hij eindelijk binnenkwam zag hij zijn oma zitten in de zetel. Ze was helemaal van haar melk. ' Wat is er gebeurd oma?' vroeg Jonas wanneer hij naast haar ging zitten. ' Ik weet het niet jongen, ik... Ik kwam hier toe en de deur stond open. Alles lag er normaal bij dus ik dacht dat je moeder buiten zat.. Maar toen ik daar kwam zag ik helemaal niets, ze heeft haar tas niet meegenomen en ze is niet bereikbaar. Hier klopt iets niet jongen' ratelde ze er in een stuk uit. ' Wat bedoel je? Is... ' Jonas kon zijn tranen niet inhouden: ' Is mama ontvoerd?' .

Mila, Charlie en Alex besloten om op zoek te gaan naar Jonas. Wanneer ze bij hem thuis aankwamen en aanbelden deed Jonas de deur open. Hij had geweend, dat zagen ze allemaal. Zonder iets te zeggen vloog Mila hem in de armen. Door die actie brak Jonas helemaal. Hij voelde zich zo op zijn gemak bij Mila waardoor hij volledig zichzelf kon zijn en zich niet sterk moest houden. ' Hey sst Jonas. Wat is er gebeurd?' vroeg Mila wanneer ze zijn tranen wegveegde.
' Mijn mama is verdwenen' kreeg hij er met moeite uit.
' Hoe kan dat nu?' antwoordde Jimmy.
' Ik vrees dat we nog niet af zijn van het Zwarte Oog' zei Jonas.
' Jonas, wij zijn niet klein te krijgen. Wij gaan je moeder zoeken. Hoe lang het ook duurt of hoe zwaar het ook wordt, wij zijn hier voor jou en we houden ons sterk want wij zijn bevers!' vertelde Charlie.
' Dat zijn we! Met super bever voorop! ' antwoordde Jimmy terwijl hij verlegen naar Charlie lachtte.
Die woorden brachten een kleine glimlach op Jonas zijn gezicht. Hij probeerde zich sterk te houden. Hij ging zijn moeder vinden en hij stond er niet alleen voor. Hij had de beste vrienden die hij zich kon wensen. En Mila was er ook, het meisje waar hij zo verliefd op was. Het meisje die de vlinders in zijn buik elke keer weer liet fladderen en het meisje waar hij zich zo goed bij voelde.
Hij werd door Alex uit zijn droom gehaald.
' Ik haal de auto, dan zijn we weg! riep Alex.
Ze gingen zijn moeder zonder twijfel vinden, dat moest wel.

Heel erg bedankt voor het lezen, ik schrijf zo snel mogelijk verder. Deel en reageer wat je denkt.
Vele lieve bever groetjes!
X J