hay naku! nasaan na ba yung driver ko? kaasar naman! sana pala ako na nag drive nung sasakyan ko kanina pag pasok -.-
no choice tatawagan ko ang aking napaka bait na pinsan! wish me luck sana nandito na sya!
"oppa? eodiya?" (where are you?)
[nae chaleul unjeon] (driving my car)
"dangsin-eun jeoleul seontaeghal su issseubnida ?" (can you pick me up?)
[ye. eodiya?] (yes. where are you?)
"yeogi nae haggyoeseo . naega dangsin-ege jusoleul tegseuteu doebnida." (here at my school. i will text to you the address.)
[nae gil-e .] (on my way.)
pinatay ko na ang tawag pagkatapos naming mag usap at agad na tinext sakanya ang address. pinsan ko sya si Xyrrone Kim full korean ako half lang. sanay din naman yung mag tagalog medyo bulol sya dati sana naman ngayon okay na ang dila nya. at nga pala di pa nga pala tapos ang mga plano ko. my last card Sidney Bright, alam ko na kung sino ang ip-partner ko sayo *devilish smile*
"Denise!" napatingin naman ako sa sumigaw at nakita ko ang sasakyan na itim sa kabilang direction ko.
my idiot cousinS oo! apat sila eh!
"hop in noona!" sigaw ng pinaka bata sakanila.
well let me introduce them first.
Hale Kang- ang pinsan kong tahimik lang pero nasa loob din ang kulo. may lahing demonyo din yan.
Jake Lee- pinsan kong magaling sumayaw, very talented person.
Xyrrone Kim- magandang tunay ang boses nyan. siguro sakanilang apat na mag p-pinsan mas angat ang mukha nya. sya yung pinaka mabait SAKIN ewan ko lang sa iba.
and si Jade Nam- totoy pa to kahit one year lang ang agwat namin sakanya,
galing silang lahat sa korea at hindi ko alam kung bakit sila biglaang umuwi dito sa Pilipinas.
"so? wae modu yeogi ?" (why all of you are here?) tanong ko sakanila na nagtataka.
"you know? you've got the exact timing! tito Enrique invited us with a business meeting and he tell us to pick you up." sagot sakin ni Hale kahit hindi naman yuna ng sagot na gusto kong malaman -.-
"nuna . samchon Enrique yeogi waseo uliege uliga dangsingwa hamkke yeogie salgo hagilo gyeoljeong ! dangsin-eun haengbog yeogi eodieseo nuna ibnikka?" (noona. uncle Enrique tell us to come here and we decided to live here with you! are you happy noona that where here?) nasagot din ni Jade! pero bakit kaya sila pinapunta ni dad dito? nakakapagtaka?
--LEE SHINE HOTEL--
"wae geunyeoleul haessda ?" (why were here?) tanong ng kakagising lang na si Jake. aww kawawa naman halatang mga pagod sila sa byahe.
"come on hyung. be prepared! were here to attand a business meeting!" sigaw sakanya ni Jade nataranta naman agad tong si Jake haha. bahala na sila.
"kaja" (let's go) tinanguan ko na lang si Xyrrone at pumasok na kami sa loob.
"finally they here!" my mom said.
"annyeonghaseyo ulineun deniseu ui sachon ida." (hello were Denise cousins.) masayang bati ni Xyrrone sakanila.
nakita ko naman lahat silang ngumiti. pati ang pamilyang ka business meeting nina dad at napansin ko ang isang lalaki at biglang uminit ang dugo ko.
"jwaseog aleumdaun yeoja ga" (have a seat beautiful lady) halata nag pang aasar sa boses nya. bwisit talaga ang Kurt na ito! oo sya nga pasalamat sya at nandito ang mga magulang nya!
"nolleo danineun cheongnyeon!" (playboy) bulong ko sakanya at inirapan sya.
"so dahil 1 hour kayong late hind na namin papatagalin to at nakapag usap na din kami ng mga Demonise." sabi ni Mr. Lee lumingon naman ito sa asawa nya na nagpapahiwatig na sya na ang mag tuloy,
"okay. Nathalie my dear. you and my son are soon to be wife and husband!" tuwang tuwang sabi nya na ikina nganga naman ng bibig ko pati na ng mga pinsan ko ang mga tanders ay masayang masaya at si kurt naman ay di ko mabasa ang expression nya kung masaya ba sya o malungkot.
"mwo? yongseo?" (what? pardon?) pag lilinaw ko baka kasi mamaya nabibingi lang ako.
"honey baby, para naman to sa kinabukasan mo." napa irap na lang ako sa sinabi ni mom.
"naega wonhandamyeon wae meonjeo butaghaji anh-assda ?" (why you didn't ask me first if i want to?) sigaw ko at humarap sakanilang lahat.
"honey but--" pinutol ko na ang sasabihin ni dad. iniwan ko na sila at tumakbo na ko palabas. hindi ko na rin napigilan ang luha sa mata ko. bakit!? ano ba talagang kasalan ko sa mundo?. hindi ko na inalala ang mga dinadaanan ko ano naman kung umiiyak ako ng tumatakbo? basta hindi muna ko uuwi sa bahay namin..
