The Nerd and The Badboy - Larry Stylinson

Fifteen

"Wil je je boek geven, Marcel?" vraagt Niall opeens poeslief. Ik bijt op mijn lip en kijk strak naar mijn handen. Nou, nu is het dus opeens Marcel in plaats van Harry of Hazz? "Waarom?" vraag ik met een schorre stem. Niall's ogen staan zo kill en dat ik het liefst wil wegzakken door de grond. "Geef het gewoon!" schreeuwt hij recht in mijn gezicht. Ik krimp in een en haal mijn boek uit mijn tas.  Mijn ogen scannen gauw de klas, zoekend naar hulp maar tevergeefs. Iedereen zit mij of met medelijden aan te staren, of bang naar de jongens. Niemand wilt ingaan tegen hun. Niall grijnst gemeen en pak mijn boek aan. Plotseling rent er een jongen het lokaal in, juichend als een klein kind die een cadeautje krijgt. "GUYS WE HEBBEN UITVAL!" schreeuwt hij blij. Zijn bruine ogen staan blij en zijn kuiltjes zijn schattig. Niet dat ik hem leuk vindt, hij is knap, maar niet zo'n jongen waar ik opval. Waarom kom ik niet op zijn naam?  "Die ouwe zak is ziek en misschien langer, wat betekent dat we vanaf vandaag elke Engelse les uitval hebben!" Zijn glimlach is misschien zelfs groter dan zijn eigen gezicht, maar zodra hij de klas ziet en gaan zijn mondhoeken naar beneden. 

"Slechte timing, Ash!" lacht Louis spottend. Oh ja, hij heette Ashton. Heet, bedoel ik. "Nou, we hebben dus uitval." zegt Ashton mompelend die inmiddels een rood hoofd heeft. "Ik krijg je later wel, Styles." gromt Niall naar mij. Ik zeg niks. Na een minuut is het lokaal leeg, maar ik zit er nog. En Louis. Ik voel dat zijn ogen op mij is gericht wat mij nog een ongemakkelijke gevoel geeft. "Wat een dag!" Louis loopt grijnzend naar mij toe. "Nou, je hebt Nialler gehoord. Succes, Harry!" Hij geeft mij lachend een knipoog en loopt weg zodat ik alleen achter blijf. Ik kijk hem verbijsterd na. Die gozer gaf mij een knipoog?

Na een lange dag ben ik in de keuken om te kijken of er wel eten is in de koelkast. Leeg. Ik probeer Gemma maar nog eens te bellen. Het gaat een paar keer over, maar dan neemt ze toch op.

"En nu neem je wel op?"

"Sorry, maar ik had het druk."

"Dus je kent Louis Tomlinson?"

"Ik... Harry..."

"Geef gewoon verdomme antwoord! Hij weet wie jij bent!"

"Ja, oké. Ik ken hem.

"Hoe dan?"

Ik haal diep adem en knijp in mijn vuisten.

"Hij was... was mijn... ex-vriendje."

"Je... Wacht. WAT!?"

"Het spijt me dat ik je het niet heb verteld! Maar ik wist dat je boos op me zou zijn als ik met hem omging!"

"Je moest het gewoon eerlijk vertellen!"

"Harry, pap en mam zouden het ook niet goed vinden als ze het wisten! Ik hield van hem!"

"Hield hij ook van jou?"

Mijn stem klinkt scherp en door mijn frustratie gooi ik de koekjestrommel van Niall door de kamer. Pech voor hem. Hij heeft mij in de steek gelaten.

"Hij heeft je gebruikt, hé?"

"Ik..."

"Jij liegt tegen mij. Pap en mam lieten mij in de steek. Niall nu ook. Kan het nog erger?"

"Heeft Niall... Wat? Dat zou hij nooit doen! Hij is niet zo'n typte die..."

Gebonk aan de deur. Ik slaak een zucht en hang zonder gedag te zeggen op. Mijn ogen worden groot als ik zie dat het de directeur is. "Hallo , meneer Meijer. Kan ik iets voor u doen?" vraag ik beleefd. "Dag, Marcel. Je krijgt een nieuwe kamergenoot." zegt hij. "Niall heeft tegen mij gezegd dat hij van kamer wilt ruilen en aangezien er een andere student dat ook wilde, kon dat!" Mijn beleefde glimlach verbijsterd en ik kijk hem aan alsof hij gek is. "Ik hoop niet dat je het erg vindt?" Meneer Meijers kijkt mij vragend aan. "N-nee natuurlijk n-niet." stotter ik. "Wie is mijn nieuwe kamergenoot eigenlijk?"

"Louis Tomlinson. Hij heeft gevraagd of hij met jou een kamer mocht delen."

-----------------------

Olaa peeps!!

Holy glitter we hebben de 4K gehaald!

*gooit glitters in de lucht*

Ik heb echt geen idee wat ik opeens met glitters heb, het gaat al een paar weken zo. Ik heb gisteren zelf een doosje met glitters gekocht, zo erg is het. Aha. C:

Op dit moment luister ik nu naar Change My Mind.

Oh mijn glitters mijn glitterige hart

Dag dag! x