Gökyüzümdün

Hiç bir olay tesadüf değildir...

"Ananne!!"
" Bahar'ım!"
Genç kız anannesini karşısında görünce hem çok sevinmiş hem de biraz şaşırmıştı. Geleceğinden haberi yoktu. Ananesi geleceğini haber vermemişti. Bunları düşünürken kapıda kalan anannesine doğru koşup kocaman sarıldı.
" Seni çok özledim."
" Bende seni çok özledim bahar kokulu kızım."
" Hadi gel içeriye girelim. Bavulunu da alayım."
" Tamam kuzum tamam."
Kapıda olan biteni izleyen Derin Aslı'nın anannesi olduğunu anladığı kadının Aslı'ya neden bahar dediğini anlamlandırmaya çalışıyordu. Çok sonra Aslı'nın yönlendirmesiyle mutfağa girdi. Masaya bi tabak daha koyan Aslı'ya ve ananesine baktı.
Aslı Derin'e bakıp onu ananesiyle tanıştırmadığını farketti. Napsın ananesini görünce dünyaları unutmuştu.
" Sizi tanıştırmayı unuttum ben ya. Anane bu okuldan arkadaşım Derin. Derin bu gördüğün güzellikte ananem Ayşe."
" Deli kız seni. Merhaba yavrum. Ne kadar da güzelsin sen öyle."
" Teşekkür ederim efendim. Sizi tanıdığıma memnun oldum."
" Bende öyle. Ama senden bişey istiyorum."
" Tabi buyrun."
" Bana siz diye hitap etmeni istemiyorum. Lütfen bana anane de. Olur mu Derinciğim. Mesafeli olmayı hiç sevmem."
" Siz pardon sen nasıl istersen anane."
" Bu konuyu da hallettiğimize göre sıra sende deli kız."
" Hadi bakalım güzellik."
" Niye gelmedin Bahar'ım bunca zamandır?"
" Anane bunları başka Zaman konuşsak olur mu? Derin'i de bunaltmayalım istersen güzellik hı ne dersin?"
" Tamam Bahar sen nasıl istersen."
" şey ben bişey sormak istiyorum izninizle."
" Sor tatlım."
" Aslı senin iki ismin mi var?"
" Nasıl yani?"
" Anane sana Bahar diyo ya o yüzden dedim"
" Ananem anlatsın istersen?"
" Olur."
Anane Derin'in olur demesiyle anlatmaya başladı.
" Nerden başlasam bilemedim şimdi. Neyse bi yerden başlayayım. Benim iki kızım vardı. Aslı'nın annesi Sema, bir de Sema'dan 2 yaş büyük Bahar."
Anane derin bir nefes aldı. Gözlerini bir noktada sabitledi. Sanki geçmişi tekrar yaşıyordu kendi içinde. Sonra Derin'e bakıp gülümsedi ve tekrar anlatmaya başladı.
"O zaman ilk başından benim eşimle tanışmamdan başlayayım.Benim bey askerdi. O zamanlar bende okuyordum. Okuldan çıktım bi gün eve gidicem. Yolda yürürken kendimi bi  kavganın ortasında buldum. O tarafa gidiyorum yok bu tarafa gidiyorum yok, bir türlü çıkamadım kavganın içinden. Çok sonra bi ağacın altına attım kendimi. Ama etrafta sanki kıyamet kopuyor. Uzaktan asker kıyafetiyle biri gözüktü. Uzun boylu, kumral, kahve gözlü. Onu görünce etraftaki herşey durdu benim için. Sadece ben, o ve güm güm atıp göğüs kafesimi zorlayan yüreğim. Ben ona o bana bakakalmışız. Bana doğru yürüdü. Sonra elimden tuttu çekti beni o kıyametten. Ondan sonra ellerimiz hiç ayrılmadı. Evlendik. Bahar, 2 sene sonra Sema'm oldu. Sema 23 yaşında evlendi. Bahar o zamanlar nişanlıydı. Babası gibi bir askere verdi yüreğini. Sema evlendikten 1 sene sonra Bahar'ım da evlendi. Bahar evlendiğinde Sema Aslı'ya hamileydi. Sonra bi gün bi haber geldi. Bahar'ım ve eşi sobadan sızan dumandan zehirlenmişler. Bu kayıptan sonra Aslı doğdu. Bir baktım ki aynı Bahar'ım. Tıpkı ona benziyor, tıpkı onun gibi kokuyor. Gün geçtikçe ona daha çok benzemeye başladı. Bende onu Bahar'ımın yerine koydum. O yüzden ona hep Bahar'ım diye çağırırım. Allah kaderini benzetmesin. Şimdi daha çok benziyor. Öyle işte kuzum.Kafanı şişirdim senin Derinciğim."
" Çok güzel bir aşk hikayesi dinledim ama kızınıza çok üzüldüm."
" Ben artık eskisi kadar üzülmüyorum. Yavrularıma kavuşmanın zamanını bekliyorum. "
" Anane kızıyorum ama."
" Tamam kuzum tamam. Derin senin memleket neresi?"
" Ben buralıyım."
" Ailenle mi yaşıyorsun?"
" Evet annem ve abimle yaşıyorum. Babam ben küçükken öldü."
" Allah rahmet eylesin."
"Amin."
Kahvaltılarını yapıp mutfağı toplayıp içeriye geçtiler. Biraz daha oturduktan sonra Derin eve gitmek için ayaklandı. Onu geçirmek için kapıya kadar eşlik eden Aslı ve ananesi Derin'le vedalaştıktan sonra tekrar içeriye geçtiler. Koltuğa oturduktan sonra ananesi dizlerine vurarak Aslı'yı yanına çağırdı. Ananesinin yanına giden Aslı dizlerine yattı yaşlı kadının. Aslı'nın huzur bulduğu yerlerden biriydi ananesinin dizleri. Aslı ne zaman bişeye sevinse yada üzülse ananesinin dizlerinde arardı huzuru birazda. Anlatırdı saatlerce, içinden geldiği gibi dökerdi eteğindeki taşları. Ananesi Aslı'nın saçlarını okşar bir yandan da hiç sorgulamadan dinlerdi. En son konuşurdu. İyi yada kötü ne olursa kabulüydü Aslı'nın söylenenler. Yine öyle yapmaya karar verdi. O anlatmaya başlamadan gözyaşları anlatmaya başlamıştı.
" Gelmedim çünkü onlarla beraber gelmiştim en son senin yanına. Gelemedim. Onlarsız nefes dahi almak istemezken tek başıma senin yanına gelip onların olmayışıyla tekrar yüzleşmek istemedim. Bu yüzden ilk benim yanıma gel dediğinde de red etmiştim. Ben , ben ne desem bilmiyorum anane. İçimde bir yerlerde büyük bir boşluk, o boşluktan daha büyük bir yangın var. O boşluk olduğu sürece o yangın her geçen gün harlanmaya devam ediyor. Bu yangın ne zaman biraz azalmaya başlayacak yada tamamen bitecek bilmiyorum. Sadece aileme bunu yapanların biran önce bulunmasını ve hak ettikleri cezayı çekmelerini  istiyorum. Yalnız kalmak istiyorum çünkü bundan sonrası için kendimi hazırlıyorum. Neden diyeceksin biliyorum yalnız değilsin diyeceksin. Ben bundan sonra sevdiklerimi kaybetme korkusu yaşamak istemiyorum. Bu yüzden sizden uzak duruyorum. Anane ben çok acı çektim hala da çekiyorum. Her gece Gamze'nin ' beni kurtar abla' deyişle uyanmak istemiyorum. Uyumaya korkuyorum. Nefes alamıyorum. Anane ben yoruldum. Çevremdeki insanlara ben mutluyum artık eskisi gibi acı çekmiyorum, ben gayet iyiyim demekten yoruldum. Güçlü görünmekten, kendimle savaşmaktan, rol yapmaktan.Kısacası ,yaşamaktan yoruldum. Bir an önce gördüğüm bu kabustan uyanmak istiyorum. Ne olur bana bunların biteceğini söyle.Bir an önce bitsin bu kabus yakamı bıraksın. Anane."
Torununa baktı yaşlı kadın bu yaşta yaşadıkları çok acımasızdı. Bu yaşta hayatın bütün yükünü taşımaya başlaması adil değildi. Ömrünün baharında, herşeyin cıvıl cıvıl olması gerektiği bu yaşta, aşık olması gereken bu yaşta, olması gerekenler bu değildi. Yüreği sızladı. Ağlamaktan bitap düşmüş torununa baktı. Kendi acısını şimdilik gömdü içine. Torununun saçlarından çekti ellerini. Gözyaşlarını sildi. Aslı'ya döndü.
" Bitecek mi bilmem ama soğuyacak zamanla Bahar'ım. Bana güven."
" Anane sende  farkettin değil mi? Ona benziyor."
" Evet kuzum ona benziyor."
" ALLAHIM benden Gamze'yi aldı Derin'i verdi. "
" O yüzden bu kadar yakınında. O iyi bi kız Bahar'ım."
" O iyi bi kız Gamze gibi. Sence onun şimdi karşıma çıkması tesadüf mü anane?"
" Dünyadaki hiçbir olay tesadüf değildir. Herşeyin yeri ve zamanı vardır. Zamanı geldiğinde olması gereken olur sadece."
Ananenin söylediği söz ile herkes kendi iç dünyasına döndü...