Lessons in Hate/Love (Dutch One Direction Fanfiction)

Hoofdstuk 12: Het begin van herhaling

Het begin van herhaling

Priscilla POV:

Het was laat die avond dat we aankwamen in Rome.

Nadat de verhuurder van het huisje ons de laatste dingen had uitgelegd over de elektrische apparaten van het huisje, en had gezegd waar we heet afval konden laten wanneer we weer naar huis gingen, laadden we de auto uit, en kozen een kamer.

Ik kreeg een eenpersoonskamer, met het enige balkon, en uitzicht over de straten van Rome.

 Het huisje bevond zich redelijk in de stad, maar het duurde nog wel een hele poos voordat je ergens aan de andere kant van het centrum kon komen.

We praatten nog even na over de lange reis, en zochten toen onze uitgekozen kamers op, om dan toch eindelijk de slaap te vatten.

De volgende ochtend werd ik wakker met één ding in mijn hoofd. Vanavond zou het concert van de jongens plaats vinden, en Harry had nog steeds niets van zich laten horen.

Louis wel.

Ik had twee gemiste oproepen van hem, en een smsje.

Het smsje las; I’ve heard that you and Haz have an argument. He doesn’t want to say sorry so please be the one mature? Call me ASAP, Louis.

Ik zuchtte, en draaide me om in bed, waar ik nog steeds lag.

Ik toetste zijn nummer in, en drukte de telefoon tegen mijn oor.

‘Did you get my text?’ dat waren de woorden waar Louis mee opnam.

‘Yes,’ zei ik

‘Please do something about this, He won’t let us talk to him and you have an argument with him, he’s also getting angry with our attempts to talk to him,’

‘I’ll try and fix it Louis, but I also don’t know what this is about,’

‘What do you mean?’

‘The argument was about almost nothing. But het became angrier and angrier with me. I was losing my patient, and now he probably thinks I hate him. I hoped he would call me, while I was waiting for him to  calm down a bit before I would call him back,’ legde ik uit.

Het was even stil aan de andere kant van de lijn.

 ‘So you mean that you’re just as clueless as we are?’ vroeg hij uiteindelijk verslagen.

‘I think I do,’ zei ik, zuchtend.

‘But I’ll go and try to talk to him, if you want to,’ zei ik.

‘Yes please! Call me back with the outcome?’

‘Yes, You’ll  be the first too know,’

‘Okay, thanks Priscilla. Bye!’

‘Bye!’

Ik wist dat ik vandaag veel zou zuchten toen ik de zoveelste zucht liet horen en me uit bed hees. Ik zocht wat kleren bij elkaar uit mijn tas, kleedde me aan, en sprong de trap af. Ik snelde naar de keuken, maakte een klein ontbijt voor mezelf klaar, en werkte het naar binnen.

Toen ik klaar was toetste ik Harry’s nummer in, en drukte de telefoon tegen mijn oor.

Zijn telefoon ging twee keer over, en toen werd ik geweigerd. Ik haalde diep adem om mijn kalmte te bewaren en niet in paniek te raken, en toetste zijn nummer nog een keer in.

Weer werd ik geweigerd.

Hij wilde dus duidelijk niet met me praten.

Zuchtend liep ik naar de woonkamer waar mijn moeder op de bank zat. Ze keek op en zag mijn bezorgde blik.