❄LAVİNİA❄

&Tamamlanmak&

Medya: Karan YILMAZ

Umarım beğenirsiniz 🎈💞

Kurtarıcı, ama bi o kadarda merhametsiz bir insan. İkisi de birbirleriyle o kadar uyum içerisindeler ki farkında bile değiller. Her ikisi de ölmek için savaşmayı göze alsalarda bir zaman gelip yaşamak için mücadele edeceklerdi.

Tek kaşını kaldırıp tekrar bastıra bastıra sordu genç kız,
"Neden bu kadar erken geldin?"
Hiç cevap vermedi genç adam, eliyle evren'i iteleyerek içeri girdi. Öfke duygusu kendini belli ederek genç kız'ın ramağına girdi. Kapıyı sert bir şekilde kapatarak içeriye girdi. O sırada mutfaktan hira çıktı, en tatlı sesiyle,
"Noldu kim gelmiş" dedi.

Evren sessiz kalarak salona gidip karan'ın karşısına oturdu. Hira da meraklı adımlarla kapının yanına gelip onları seyretmeye başladı. Evren sakinleşmeye çalışarak,
"Biz böyle anlaşmamıştık, daha geç gelecektin !" dedi.
Karan sahiplenici ses tonuyla,
"Tehlikedeydin."
Genc kız daha da sinirlenerek,
"Tehlikeymiş hah ! Biliyorum ulan, herşeyi biliyorum. Peşimde kimler olduğunu bana ne yapmak istediklerini biliyorum. Korunmaya ihtiyacım yok benim."

Adem elması kaybolup tekrar belirdi,
"O gece oradan polisler geçti ve eğer ben orada olmayıp güvenliği başka yere çekmeseydim adamı kaçırabilirdin." diye savunmasını yaptı genç adam.

Genç kız çok şey borçluydu bu merhametli adama. Kaç kere canını kurtarmıştı. Anlaşma yapmışlardı, ama uymamıştı genç adam. Evren piyonları halledinceye kadar o saklı kalacaktı. Şah'ın işini birlikte bitireceklerdi. Ben diğil o tehlikedeydi. Onu isteyen çoktu. Ama hep başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Fakat o gerizekalı gibi ortaya çıkıp kendini belli etmişti.
Yakalanmazlardı. Bir yolunu bulup kaçardı genç kız. Ama ellerinde ki adamı kaçırırdı. Bir kez daha borçlandı bu güzel adama. Emri vaki ses tonuyla,
"Tamam kurtardın ve bitti. Şimdi saklandığın yere geri dön."
Karan kararlılıkla başını sallayıp,
"Gitmiycem" dedi.
Genç kız tutamadı kendini,
"Delirdin mi sen ! Ulan beni değil seni istiyorlar. Gördükleri yerde öldürmeleri an meselesi. Gideceksin Karan!"
Genç adam sakince,
"Biliyo musun ? Umrumda bile değil. Hastanede sana bir söz verdim. O sözü tutmak için geldim. Ayrıca biz ölmek için yaşıyoruz unuttun mu ? Yeşil gözlüm."

Haklıydı genç adam. İkisi de güçlü ama merhametliydiler. Evren kabulleniş dolu bir sesle,
"Tamam. Gündüzleri senin çıktığını görmüycem, geceleri benimle beraber çıkacaksın, ve burda kalacaksın" dedi.
Karan kızı takmayarak,
"Acıktım ben" dedi.
Hira sanki kendisine sorulmuş bir soru gibi lafa atlayarak,
"Sen gelmeden önce kahvaltı yapıyorduk bizde, gel istersen" dedi. Karan ayağa kalkarak ağır adımlarla mutfağa doğru ilerledi. Hira evren'in yanına gelerek meraklı ses tonuyla,
"Kim bu?" diye sordu.
Evren sıkıntıyla,
"Belanın ta kendisi" dedi.
Hira anlamaz gözlerle boş boş baktı evrene.
"Hastanede tanıştık onunla. Beni çoğu kez tecavüz edilmekten kurtardı. Bana verilen uyuşturucu hapları içmememi sağladı. Onun sözü geçerdi orda. Onun sayesinde bu haldeyim. Onun bana verdiği antibiyotikler sayesinde ayakta kaldım ben. Çok konuşmazdık, ama konuştuğumuzda da sabaha kadar konuşurduk. Kendisinin her zaman kötü olduğunu söyler. Öyledir de, ama onunla geçirdiğim zaman da bana ufakta olsa hep iyi yanını gösterdi.

Hira anlamışcasına başını salladı ama merak ettiği bir konu daha vardı,
"Peki siz birbirinizi seviyor musunuz?" diye sordu.
Nefret duygusu hemen başını gösterdi. Ona karşı bir şey hissedemezdi, onun lügatında yoktu. Hissederse zayıf olurdu. Zaten evren kendisini sevmeyen bir kızdı. Kim böyle bir kızı isterdi ki? Soğuk, kirli, acımasız, düşüncesiz ve daha nelerr..

Cevap vermeyerek ayağa kalktı mutfağa doğru yürüdü. Karan her zaman ki gibi öküz gibi yemekle bir bütün olmuştu. Evren bu duruma gülümseyerek karan'ın karşısına oturdu alaycı ses tonuyla,
"Hiç değişmemişsin, hala hayvan gibi yiyorsun."
Karan yemeklerden başını kaldırıp genç kıza baktı alayına karşılık vererek,
"Sende hala çok güzelsin" dedi.
Genç kız mors olmuş bir şekilde ayağa kalktı duygusuz bir sesle,
"Ben çıkıyorum, akşama gelirim evde kal bir yere çıkma" dedi.
Karan ise,
"Sağdan sağdan" diyerek alayına devam etti.