You're my reason to smile || Larry [PL] - zakończone

Prolog

Jestem Louis, Louis Tomlinson. W grudniu skończę 19 lat. Chodzę do liceum w Londynie. Przeprowadziłem się tutaj razem z moją mamą, ojczymem i z siostrami. Wcześniej mieszkaliśmy w Doncaster i szczerze mówiąc, chętnie wróciłbym tam. W Londynie ludzie są zupełnie inni niż tam; bardziej poważni, zasadniczy i nudni. W Doncaster zostawiłem wszystko... znajomych, wspaniałą dziewczynę. Jesteśmy w związku na odległość i widujemy się czasem.

Może znów byłbym wesoły i zawsze uśmiechnięty. Byłem taki kiedyś.

W moim liceum nie ma nic ciekawego. Chodziłem do niego od trzeciej klasy, którą niestety zawaliłem. I teraz jestem tu znowu. Ale tym razem jest okropnie.

Nienawidzę siebie, nienawidzę swojego ciała, nienawidzę swoich grubych ud i brzucha. To pedalskie, wiem. Już zostałem nazwany gejem, mimo że nim nie jestem.

Ale ludzie się zmieniają...

*

Podszedłem do umywalki i, odkręciwszy wodę, podwinąłem rękawy mojej bluzy. To był właśnie największy błąd, jaki popełniłem.

Harry złapał mnie za nadgarstki i popatrzył poważnie.

-Czemu to robisz? – szepnął przerywając tym samym niekomfortową ciszę.

-Bo nie jestem idealny.

-Nikt nie jest idealny – powiedział rzeczowo.

-Ty jesteś.