2. bölüm _ benim parkım _

220 38 20
                                    

Multimediada rüzgar var

Hikayenin edebi değeri ile düzenlemeler biter bitmez ilgilenmeye başlayacağım sevgiyle kalın Mr.blue

Eylülün arkasından şaşkınlıkla bakarken birisi bana dokundu ve

"tanışamadık ben arda " dediğinde

"bende rüzgar memnun oldum…" dedim

O sırada utku araya girdi ve
"memnun oldun demek!" Her kelimesine bastıra bastıra söylediği bu sözün üzerine

"evet bi sorun mu var hatta bu seni ilgilendirmez bile " dedim

Utku fena biri değildir belki ama çok gıcık birisi aşırı umursamaz bi kişiliği var ama bi sempatikliği de var ela gözleri açık kahve tonlarında bir saç rengine sahip şimdilik onun hakkında bu kadarını biliyorum arkadaş olmak için bir şans verebilirdim belki.

Kabalık olmasın diye
‘’ben sınıfa çıkıyorum’’ diyerek masadan kalktım.

Sınıfa çıktığımda dogruca Eylülü aradı gözlerim gördüğümde direk yanına gittim ve

"Neden beni orada tek başıma bıraktın ?"

"şey ben özür dilerim bi anda karşımda ardayı görünce sanırım he.. heyecanlandım." Diyerek kekeleyince

"Peki ama bi daha bunu yapma sana bir şeyler hissettiği çok belli sen masadan kalkınca bi tuhaf oldu çocuk gözlerindeki ışık aniden söndü bu kadar utanmana gerek yok"

"şey ben ben denerim. Peki ya cidden üzüldü mü?"

"bence üzüldü "

Yüzü kızaran eylüle baktım ve gülümsedim beklide ilk defa böyle hissediyordur.

Artık son derse girmiştik son dersimiz edebiyattı hoca kendini tanıttı bizi tanıdı derken o ders de bitti hele şükür artık okuldan çıkmıştım eylül servisle gittiği için ona sarıldım ve görüşürüz deyip eve doğru yürümeye başladım.

Eve geldiğim gibi yatağa uzanıp dinlenmeye ve geçirdiğim bir gün içinde neler yaptığımı düşünmüştüm ben bunları düşünürken uykum gelmeye başlamıştı ve kapanan gözlerimin esiri oldum.

-*-*-*-*-*-*-

Sabah geç uyanmak ve okula yetişmeye çabalamak , of annem biraz daha erken uyandırsa ne olurdu ki sanki neyse kahvaltımı yaptığım gibi anneme seslendim beni okula arabayla bırakıyordu.

Ve tabii ilk derse geç kalma dramını yaşıyordum sınıfa girip özür diledim ve eylülün yanına oturdum bu gün ilk iki ders biyoloji sonra seçmeli ders sonraki iki ders beden sonrada İngilizce..

ders programına bak neyse ki yeni sınıflarda (karma olduğu için nerdeyse kimseyi tanımıyordum ama öbür sıflardan tanıdıklarım tabii ki de vardı) iyi anlaştığım birileri vardı.

Ve bu gün beden vardı benden mutlusu olamazdı en sevdiğim şey rahat giyinmek ve patenlerimle kaymaktı. Eşofmanlarımı çok seviyorum onlar benim her şeyim onları giymek kendimi mutlu hissetmemi sağlıyor.

Ilk ders yine ders işlememiştik sonra seçmeli derslerimiz hep boş geçicekmiş kitap okuyacakmışız ki bu da benim işime geliyordu ya neyse

Beden dersini sevmeme rağmen kalp hastalığım çevremdekiler kadar hızlı hareket edememe neden oluyordu yeni beden hocamız da bize koşu yarışı yaptıracağını söylemişti bunu söylediği an o kadar eforu kaldıramayacağımı bildiğim için durumumu anlattım hocamız bunu öğrendiğinde sen koşma skor tut dedi tamam dedim koşup geri dönüyorlardı ilk yere oturan takımına bir puan kazandırıyordu o ders eylül birisiyle tanışmıştı eşleştiği kişi ile kızın ismi Aydaydı ve eylül sayesinde tanışmıştık. Eylül yanıma gelip

"bu Ayda yeni tanıştık dedi ve aydaya dönerek bu da rüzgar dedi

Ayda ‘’tanıştığımıza memnun oldum’’

"Bende memnun oldum"  dedim ve gülümsedim arkamda yine o ses ve - utkunun sesi -

"ooo bizim rüzgara da hiç bir şey yakışmıyormuş " dedi ve arkasından " yeni arkadaşlarda edinmişiz bakıyorum da " dedi

ay bu çocuk benim sabrımı mı deniyor ne içindeki ses yine iş başında BU HEP BÖLEMİ DEVAM EDECEK HAYIR YANİ ÇOCUK FENA DA DEĞİL AMA NİYE BÖYLE Bİ ANLAYABİLSEM.. diye kendi kendine kafamı ütülerken tamam iç sesim sen dert etme hem şuna bak bu mu tatlı bu tatlıysa dlayn ne damon ne

"Benim arkadaşlarım seni ne ilgilendiriyor anlamıyorum ki sanane yani rahat bırak beni"
dedim tam gidecekken tüm spor salonunun bizi izlediğini gördüm ve beni kolumdan tutan bir elle durdum

"Itiraf etsene ya benden hoşlandın demi ondan bu asabi tavırların "

dedi gerçekten de karşımda gülümseyen bir dünya dışı meteor önümde dururken
ben ne yaptım tabii ki de saçmaladım ve anıra anıra gülmeye başladım gülüşlerim yavaşlarken sonunda azımdan birkaç sözcük döküldü

"sen onu rüyanda bile göremezsin ki şimdi göresin."

"yakında anlarız..." dedi

ve kolumu bıraktı. Sonra da basketbol potasına doğru ilerledi. Basketbol oynadığını bilmiyordum ama baya iyiydi. Ona baktığımı gören eylül

"Koç onu takımdan çıkardı çok iyi basketbol oynar ama bi çocukla kavga etti ve gruptan atıldı şimdiyse profesyonel olarak başka bir takıma geçiş yaptı basketbol oynamayı çok seviyor aynı zamanda futbol da oynuyor ve okul takımda...."

"bu kadar şeyi nerden biliyorsun eylül? "

"Birincisi müdürü tanımak işe yarıyor ikincisi senelerdir aynı sınıftayız "

"hmmm....."

Eylül gülümsedi ve

"aydayla kantine gidip geliyorum"

diyerek yanımdan ayrıldı. O da ne sanırım basketbol topu bana doğru geliyor ve ben toptan korkmama rağmen mütüş cesaretimle topu zıplayarak yakladım ve bunu beklemeyen utku sanırım biraz morardı sjshshf içimdeki ses pis gülüşler atarken daha doğrusu adeta randoma kafa atarken

"sanırım top senin" dedim bu sefer sırıtma sırası bendeydi

"... eevet"

Oha daha demin utku kekeledimi benmi rüya görüyorum böyle çocukların korkusuz şaşırmayan ruhsuz yaratıklar olduğunu düşünürdüm oysa o şaşırınca bile tatlı olabiliyormuş sanırım suratsız olan yakuşuklular bu yüzden mimik kullanmıyorlar

Neyse kendine gel ve kendi kendine konuşmayı kes rüzgar

topu geri attım of be ben bu gün şanslı mıyım ne top potaya girdi herkes azı açık bana bakarken utkuya sadece göz kırptım ve yürümeye başladım sınıfa çıktım

Ders ingilizce ve ingilizceyi sevmem zil çaldı ve herkes sınıfa gelmeye başladı. Son iki ders de ben uyurken bitti ve ben bu gün paten kaymayı planlıyorum hazır eşofmanlarımda üzerimde tam sırası valla okul çıkışı hemen eve gidip patenlerimi aldığım gibi fırladım bizim ordaki kaykay-paten karışık kayılan parka, gittim de gitmez olaydım önümde yapılabilecek en zor hareketlerden birini kaykayın üzerinde yapan bir utku gördüm sanırım..

Bunun benim parkımda ne işi var. Parkı da hemen sahiplenmiştim zaten durum kötü iyice kötü oldu iyimi şimdi bana bakan ve sırıtan bir adet utku var karşımda....

《》《》《》《》《》《》《》

_bölüm sonu_

2 Tane 50 Kuruş... (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin