Utkudan :
Hava kararmaya ve saat geç olmaya başladı artık gitsek iyi olacaktı rüzgarın kulağına doğru eğilip "geç olmaya başladı gitsekmi ? " dedim nefesimin tenine çarptığını biliyordum ve sanırım heyecanlanmıştı. Kafasını evet anlamında sallarken bende kokusunu içime çekiyordum. Yavaşça geri çekildim ve dans etmeyi bıraktık ardanın yanına doğru yürümeye başladım ilk başlarda eylül geldiğimi fark etti ve ardaya söyledi arda da bana doğru yürüyordu "artık gitsek iyi olur " dedim başıyla onayladı. Ceketimi rüzgara verdim ve hep birlikte arabaya bindik rüzgar ve eylülü eve bıraktıktan sonra ardayla birlikte kaldığımız eve gittik. Koltuğa oturunca fark etmiştim çok yorulmuşum. Televizyonun karşısında film izlerken uykunun vücuduma ağır gelmeye başladığını hissettim ve yavaşça kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~
Rüzgardan :
Çok güzel bir akşam geçirmiştim. Senelerdir ilk defa bir gün içinde bu kadar fazla gülüyordum sanırım. Eve geldiğimde çok yoruldugumu hissediyordum üzerimdeki elbiseyi bir köşeye fırlattım ve üzerime rahat birseyler giydim. Işığı kapatıp yatağıma uzandım ve tavanla bakışmaya başladım tek derdi sadece arkadaş edinemeyen veya eve geç geldiğinde annesinden azar yediği için üzülen kızlardan değildim benim en yakın dostlarım eşofmanlarımdı eve geldiğim zaman normal insanlar gibi okulu yada okulda yaşadıklarımı düşünmedim düşünmeye vakit bile bulamazdım. Her zaman lisenin benim için farklı bir yer olacağını düşünüyordum ama hiçte öyle olmadı. Hrr zamanki şeyleri yaşayan günlük işleriniyapan herkese gerektiğinden fazla değer verdiği için habire kaybeden biriydim. Arada bir full ailemin yanında vakit geçirebileyim diye derslerini hızlı hızlı yapan ama yinede vakit bulamayan bir kızdım bir sürü derdi olan kimseye anlatamayan sesizce göz yaşlarını içine akıtan birydim kendimden büyük dertlerim vardı belkide ben öyle zannediyordum. Bilmiyorum. Hayatıma anlam katan tek şey ise kardeşim dediğim her zaman yanımda olan insanlardı. Onlar ne olursa olsun beni yanlız bırakmazlardı. Ağladığımı gören en rezil anlarımı bile beraber geçirdiğim insanlar... hepsi de benim için ayrı ayrı yere sahiplerdi. Oların belkide farklı düşündüğü birisiydim ama öyle değildi çoğu kardeşim beni yeni yeni tanıyordu mesela eylül arda... ben bunları düşünürken içerden gelen sesle irkildim. Babam anneme karşı birşeyler diyor ve bağırıyordu sık sık yaşadığım bir şey olduğu için o kadar çok dert etmedim sesizce annemin yanına doğru gidip dikkatlerini çekmek için öksürdüm ikiside bana bakıyordu bense " eğer izin verirseniz ben bu gün nisalarda kalsam sonuçta hemen yan binadalar olurmu? ?" Diye sordum babamın ağzını açmasına izin vermeden annem git kal dedi benmi bende terliklerimi giydiğim gibi nisaların evine doğru yürümeye başladım zaten yorgundum neyse zile bastım bastım ve bir daha bastım nisa gecelikleriyle karşıma geçmiş bu saatte niye burdasın sen ya diye soruyor bir yandanda gözlerini ovalıyordu. Annemlerin tartıştığını bende bunu fırsat bilip ona gece kalmaya geldiğimi söyledim önce anlamamış gibi baktı suratıma sonunda jeton düşmüş olacaktı ki hemen gel hadi dedi ee ne yaparsın benim arkadaşım sonuçta onunda jeton köşeli. Neyse uykum vardı nisabana yer yaparken bende televizyon izliyordum nisanın kim olduğunu soruyorsunuzdur nisa benim 15 senedir tanıdığım oz kardeşim gibi olan kızdı annesi ve babası iş için İstanbul a taşınmıştı o ise okulu burada tutulmuş ve annesine yalvara yakara burda kalmıştı. Evde tek başına yani tek başına dediysem bir de köpeği çikolata ile birlikte yaşıyorlardı. Ay yeter artık düşünmek istemiyorum uykum var "nisaaaaaa uykummm var hadiii yaaaa" içerden gel buraya kuala yatağın hazır diyen bir ses gelince gözlerimden ışık geçtiğine emindim koşarak gittim ve yatağa attım kendimi nisa iyi geceler dedi ve odadan çıktı bende uyumak için koyun saymaya başladım 1,2,3,4,5... ay niye uyuyamadımki hala 1999 koyun 2000 koyun yeter ya of uyumak için bir daha koyun falan saymamam lazım diye düşünüyordum arkam kapıya dönük cenin şeklini almış yatıyordum vee ahahahahahahaha nisa dur hahahhahahahahaa yaa dur ikimizde kahkaha atıyorduk kim kankası be o da uyuyamamış kesin yerden kalkmaya çalışıyordum yerden dediğime bakmayın altımda kalan nisanın üzerinden kalmaya çalışıyordum ve zafer sonunda kalktım nisayı da kaldırdım " yarın okul olmasa uyumayalım diycem ama var yani hadiii iyi geceler " dedim bir taraftan da nisayı odanın dışına doğru itmekle meşguldum kapıya geldik arkasını dönüp yarın okula gitmesekmi bakışlarını atmaya başladı ama olmaz hani devamsızlık diye bişey var ve okulun son günleri dışında yapmamaya kararlıyım kapıyı suratına kapattım. Burnunu kapıya vurmuş olacaktı ki söylenmeye başlamıştı yok efendim neymiş biraz daha yavaş kapatmaya çalışsam ne olurmuş falan filan yatağa yattığımda kaybolan uykum geri gelmişti sanırım benim tek derdim dünyaylaydı... Yavaş yavaş uykunun o güzel kollarına bırakmaya karar verdim kendimi.Sabah:
Sabah sabah kafanıza yastık yiyerek uyanmakmı daha kötü yoksa uyanmadığınız için çeşitli işkenceye maruz kalmak mı? Bana sorarsanız ikiside kötü en son uyanmamak konusunda ısrar edince kafamdan aşağıya su Dökümüştü nisa ah bi de kalk temizlen okula git oooo neyse kalktım banyoya gittim üzerimdeki kaymış kıyafetimi düzelttim anlamıyorum gece yatakla neler yaşıyoruz gidip üzerime göre bişeyler arayan nisayı izledim sonunda bana siyah bir tayt ve askılı bir t-shirt verdi normalde itiraz ederdim ama bir de onunla oylansam kesin geç kalırdım bişey demeden aldım ve giyindim içerden nisa " gece yatakla ne yapıyorsun sen ya o yatmak için var hani" kahkaha atmaya başladım oda gülmeye başladı neyse gec kalıcam şimdi çantamı da hazırladım nisa kahvaltı hazırlamıştı ama yemeye vaktim olmadığı için birşeyler atıştırdım ve dışarıya koşarak çıktım. Otobüs tam zamanında gelmişti ilk defa şanslı günümdeydim sanırım hemen bindim ve okula doğru yolculuk başladı o sırada kulaklığımı taktım ve şarkı eşliğinde hayal dünyama küçük bir ziyarete çıktım...
~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~
Çok geç oldu biliyorum lütfen bana kızmayın bu aralar çoook yoğunum size söz yeni bölüm daha uzun olacak sizleri çok seviyorum iyiki varsınız MR.BLUE... 💙❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
2 Tane 50 Kuruş... (Düzenleniyor)
ChickLitBaşlangıç olarak bu benim ilk kitabım olacak 03/12/2014 de yazmaya başladım ve o günden bugüne ilerledigime inaniyorum umarım beğenirsiniz kısaca biraz nasıl şeyler yazacağımdan bahsedeyim Herkese fazla değer veren insanlar genelde kaybeden insanl...