3. bölüm -Aşıklar parkı -

170 31 7
                                    

Rüzgardan :

Bunun bu parkta ne işi var acaba diye düşünüyordum ve bana doğru elinde kaykayını tutarak gelen bir adet utku ve iç sesim yine devrede of beee ne kadar tatlı bu çocuk böyle ay bi de kaykay kayıyor yerim be... sende iyice gevşek çıktın iç ses ve o an onun sesiyle kendime geldim

"oo bizim basketbolcu kızdamı kaykay kayarmış"

"oo bizim basketbolcu kızdamı kaykay kayarmış"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Tabi kayar hemde senden de iyi kayar. İlk defa hakli ve doğru konuştun iç ses

"Kaykay kaymayı da öğreteyim diye mi geldin -basketboldaki gibi"

"basketbol da kazandığım ödüllerimi görebilseydin keşke.."

"keşkeler sana yakışır en iyisini ben yaparım izle ve öğren"

Dedim ve kaykayımı aldığım gibi kaymaya başladım. Yanıma doğru gelen Utkunun boşluğuma denk gelen  ani bir hareketi yüzünden kaykaydan düşecektim.

"biraz yavaş be senin yüzünden düşecektim" diye bağırırken alaycı bir tonla

"şimdi benim yüzümden tüm tozuda sen yutacaksın Üzgünüm" diyerek önüme geçmesini seyrettim hayır bu çocuğun benle derdi neyse

Bu gün kaykay kaymasam daha iyi sanırım diye düşünüp eve geri dönmeye karar verdim ve elime kaykayımı da alıp eve doğru yürümeye başlamıştımki

"bu kadar erken mi gideceksin?" diyen bir gereksizle durdum sinirimi belli etmemeye çalışarak arkamı döndüm

"bu günlük bu kadarı bana yeter, hem zaten yeterince suratını da gördüm  daha fazlasına gerek yok. " diyerek yürümeye devam ettim.

.*.*.*.*.*.*.*.*.
Utkudan:

Sınıfa girer girmez dikkatimi çekmeyi başarmış olan bu kız aslında hiç de fena sayılmazdı gerçi onu daha öncede görmüştüm ve çok güzel gülümsüyordu gülüşünde geçmişini ve geleceğini barındıran birşeyler vardı aslına bakarsanız sanırım bu kızdan hoşlanıyordum ama üstün egom sağ olsun ona bunu asla söylemezdim.

Aslında söylesende bişey değişmez... Çünkü kızın umrunda bile değilsin... tamam tamam sesiz ol iç ses önce onunda bana karşı bişeyler hissetmesi lazım sonrasını sonra tartışırız.

Okulda herkesden çok , o kız dikkatimi çekmişti yanında dolaşan insanlar egoları olmayan önyargısız insanlar olduğunu biliyordum bu okulda geniş bir çevreye sahiptim ve bunun arada yardımı oluyordu doğrusu sadece arda değil baya yardımı oluyordu her ne kadar rüzgarın geçmişini bilmesemde geleceği olmakta kararlıydım çünkü Rüzgar diğerleri gibi değildi.

Hani kızlar sabahları bir ton makyaj yaparlardı ya hah işte o öyle değildi siyah göz kalemi dışında yüzünde görebileceğiniz en fazla dudaklarındaki parlatıcı olurdu diğer kızların çoğunun aksine saçları kısaydı sabahları taramaya üşendiğinden olsa gerek genelde  kabarmış saçlarla okula geliyordu sabahları evden getirdiği içi kahve dolu termosu sınıfta rahatça içen derste kitap okuyup şarkı dinleyen vr  insanları umursamayan bi kızdı gülüşünden acıları sarkan bir kız..

2 Tane 50 Kuruş... (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin