Utkudan
Biz seninle sonsuz olalım demiştim sonrasındaysa iskelenin ucunda onu kucağıma alıp döndürmüştüm durduğumda gülüşü küçük bir tebessüme dönüşmüştü ve tüm hayatım boyunca sadece hayal edebildiğim gülüşünden öpme olayını gerçekleştirmiştim tek farkı dudaklarına küçük bir buse kondurmuş olmamdı
" biraz daha burda durmamızı çok isterdim ama hasta olmanı istemiyorum "
Gülümsedi ve " gidelim o zaman "
DediArabaya doğru ilerledik ve arabaya bindiğimizde "bu gün herkes bizde kalacak sizinkiler izin verirse sende kal "
Telefonunu eline aldığı sırada ben de yola bakmak için geri önüme dönmüştüm ki önüme aniden kıran arabayla freni zorlamıştım son duyduğum ses ise tekerleklerden çıkan sürtünme ve bir çarpma sesiydi.
~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~
Eylülden :
Rüzgarın telefonundan beni aramıştı birisi ve bir adres mırıldanıp Gölgeye selam söyle bu daha başlangıç demişti koşarak ardanın yanına indiğimde anlamayan gözlerle bana biraz baktıktan sonra küçük bir küfür savurdu ve yarım saate gelirim diyerek evden çıktı çıkarken gölgeyi de aldığını biliyordum endişeden ellerim titriyor kalbimin ritmi değişiyor gözlerim doluyordu ama kızlara birşeyler belli etmemek için kendimi o kadar kasıyordum ki tarifi imkansızdı çenemi sıkmaktan dişlerim kırılacaktı
umutun dediği birşeye gülen kızlarla birlikte gülmeye çabaladıgımdaysa gözyaşlarına boğulmuştum kahkahalarım yerini yavaşça hıçkırıklara bırakırken kızların beni sakinleştirme çabaları hiç bir işe yaramaz olmuştu ensonunda ise banyoya götürüp elimi yüzümü soğuk suyla yıkamışlardı tam ne olduğunu anlatacağım sırada kapı çaldı
Kızların söylediklerine aldırmadan kapıya koştum kapıyı açtığımda utkunun kucağında rüzgar vardı o masmavi elbisesi içinde prenses gibi duruyordu ama bir şeyde yanlışlık vardı kafamı kaldırıp utkuya baktığım da kafasından aşağı şakaklarına doğru süzülen kanı görmemle kapıdan çekilmem bir oldu içeriye hızlı adımlarla geçip rüzgarı yatırdı ve banyoya doğru gitti bense rüzgarın yanına oturduğumda onunda kaşının yarıldığını gördüm kanıyor ellerinde bir kaç kesikten aşağı kanlar süzülüyordu ağlamaktan hali kalmayan gözlerim gene yaşlarla dolmuştu ve arkamdan birizi bana sarılıp herşey düzelecek söz veriyorum diyordu
^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^
Utkudan :Gözlerimi zorlukla araladığımda başımın ağrısı ve acısı tarif edilemez bir şekilde canımı yakıyordu sağ kolumunda başımdan bir farkı yoktu hareket etmeye çalışınca acının bütün bedenimi sarmasıyla dudaklarımdan bir inleme kendini bıraktı aklıma en son nerede ne yaptığım gelene kadar acıyı hissediyordum aklıma rüzgarın da yanımda olduğu gelince vücudumun bütün o sızlamalarına ve ağrılarına rağmen rüzgardan tarafa döndüm başını cama çarpmadan son anda onu kurtaran kemerine rağmen kaşından aşağı kan süzülüyordu içimde ki acı bedenimdekinden büyük olduğu için arabadan inmek için bir hamle yaptım zorlukla beni taşıyan bacaklarıma inat rüzgarın olduğu kapıya doğru hareket ettim kapıyı açtım içimden ona birşey olamaması için dualar ederken kemerini açtım ve onu kucağıma hafif hareketlerle aldım
Kafamı kaldırdığım zaman ancak arabanın yoldan çıkıp da bir ağaca çarptığını fark edebilmiştim yüzüme çarpan far ışıkları dibimde durduğu zaman arda arabadan inip hemen kapıyı açmıştı ne olduğunu anlamak için bekleyecek vaktim yoktu o yüzden rüzgarı arka koltuga oturtup başını ve vücudunun bir kısmını da dizlerimin üzerine yatırdım eve geldiğimizde hala kendime gelememiştim başımdan rüzgarın yüzüne düşen bir damla kanla gözlerim doldu kafamı kaldırım
" kimdi " dedim sadece ve gölge
" utku şimdi sırası değil.. " derken
" kimdi lan kimdi benim saçını teline dokunmaya kıyamadığımın canının yanmasına sebep olan kimdi " diye kükredim gölge dudaklarını aralayıp küçük bir isim mırıldandı..Eve vardığımız gibi rüzgarı kucağıma alarak eve doğru yürüdüm kapıyı açan ağlamaktan gözleri şişmiş elleri titreyen eylülle kapıdan çekilmesi için küçük bir bakış yolladım rüzgarı koltuga yatırırken kendimi de zorlayarak banyoya doğru yürüdüm arkamdan gelen konuşmalar Eylül'ün çığlıkları bir anda sustu gözlerim kapanırken kendi kendime rüzgar için diye mırıldanıp uyanık kalmak için tüm gücümü kullandım o anda içeriye giren rüzgarı görmemle gözlerim bir kez daha doldu dişlerimi sıktım koşar adımlarla gelip sarılan vücuduna dokunmaya gönlüm el vermiyordu benim suçumdu hepsi benim suçumdu ve bu daha başlangıçdı.
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Rüzgardan :
gözlerimi Eylül'ün çığlıklarıyla aralamaya çalışıyordum başımdaki keskin ağrıya karşılık hareket dahi ettiremediğim vücudumu zorladım gözlerimi açtığımda karşımda bana endişeyle bakan gözlerle irkildim dudaklarımdan " utku " kelimesi dökülürken yüreğim yandı gözlerim doldu kelimelerim düğümlendi neden bu koltukta olduğum gözlerimin önünden ufakca geçerken bağırmamak için son gücümüde kullandım
Yalpalayarak ayağa kalktığımda Eylül'ün arkamdan " ne yapıyorsun sen (!)" Demesi dışında kulaklarım hiç birşeyi duymamış gözlerim utkuyu bulana kadar hiç bir şey görmemişti banyonun kapısından içeriye adım attığımda kaybetmekten korktuğum gerçekten değer verdiğim birinin hayatıma ufakca süzüldüğünüde yeni yeni fark etmiştim benim korku dolu gözlerimle onun buğulu gözleri buluştuğunda bir an bile duraksamadan ellerimi utkunun beline doladım
kaybetmekten korktuğum vücuduna sıkıca sarıldım kokusunu ciğerlerimin en en en içine kadar çektim kalp atışları da kulağımda yankılanmaya başladığında kendimi yeniden doğmuş gibi hissediyordum sahi ne ara bu kadar tutulmuştum ki ben bu çocuğa hangi ara sevmiştim bu kadar kendimi kaptırıp tekrar üzülmeye hazırmıydım Hayır ama bir dakikalık mutluluga da tüm üzüntüleri değişmiş fedakarlık etmiştim herşeyden en başta da kalbimden
¤¤¤¤¤¤
Fazla kısa bir bölüm olduğunun farkındayım ama karakterlerime kötü şeyler yaşattığımda sanki benim de canım yanıyor bu yüzden kısa kestim ve uzun süredir bölüm de atamadıgımın farkındayım ama sınav haftam vardı ve bundan sonra iki haftada bir bölüm atacağım aynı zamanda hikayem yenin başlayanlara daha edebi gelsin diye kitabımı düzenlemeye alacağım ve bundan sonra bölümlerim her zamankinden çok çok çok daha uzun olaca hepinizi çok çok çok seviyorum gökyüzümdeki yıldızlar MR.BLUEEE
ŞİMDİ OKUDUĞUN
2 Tane 50 Kuruş... (Düzenleniyor)
Chick-LitBaşlangıç olarak bu benim ilk kitabım olacak 03/12/2014 de yazmaya başladım ve o günden bugüne ilerledigime inaniyorum umarım beğenirsiniz kısaca biraz nasıl şeyler yazacağımdan bahsedeyim Herkese fazla değer veren insanlar genelde kaybeden insanl...