Tn'L 17 Unexpected Accident

117 3 0
                                    

Tn’L 17  UNEXPECTED ACCIDENT

“Miss Santiago!”

Bigla akong kinabahan sa tumawag sakin, alam kong ang Dean ng department namin  yun.

“Miss Santiago, pwede pa kitang makausap kahit sandal lang?”

“tungkol saan po mam?”

“didiretsuhin na kita Kathryn, isang chance nalang ang ibinigay sa sayo ng University. Kung patuloy parin ang pagbaba ng mga grades mo, maaring mawalan ka na ng scholarship, at maaring kylangan mo ng lumipat. May tiwala ako sayo, kaya sana naman huwag mong pababayaan ang pag-aaral mo.”

“Pasensya na ho maam.” Sabay yuko ko. Haist. Alam ko naman na alam na ng buong faculty na bumababa na yung grades ko.

“kung may problema ka, sabihin mo sa mga kaibigan mo, o di kaya wag mong dalhin dito sa school. Sige, mauuna na ako.”

“Pasensya na talaga ma’am.”

Psh. Kaylangan ko nang kalimutan siya. kaylangan ko ng ayusin to. Wala akong pakialam kong hindi niya ako mapatawad, kong ayaw n akin. Aish.

Kathryn! Kath!” nabigla ako sa pagsigaw ni Richie.

“oh? Bakit? At bakit nagmamadali ka? Anong nangyari? Ha?”

“yung nanay mo.”

Tugs. Tugs. Tugs.

Kinabahan aako sa sinabi niya. anung nangyari? Shit! Alam kong may sakit si mama. Hindi ko na alam pero dali-dali akong tumakbo at pumara ng sasakyan.

“Manong,  bilis! Pakibilisan ho.”

Halos gumagabi na din ng makarating ako sa bahay. Mas lumakas yung kaba ko ng nakapatay lahat ng ilaw. Alam kong may hindi magandang nangyari.

“Ma! Ma!” sumigaw na ako, hindi ko alam ang gagawin ko, nanghihina na ako.

“Shit!” bakit sarado yung pinto.

Hindi ko na halos magalaw yung kamay ko. Nanginginig na ako sa takot. Bakit ngayon pa!

Bigla kong kinuha yung susi sa bag ko. “Shit! San nab a yung susi. Ugh! Kainis!.”

“Ma! Ma! Anu ba.”

 Binuksan ko na yung pintuan at dali daling pumunta sa kwarto ni mama. Hindi ko na Makita yung dinadaanan ko, kaylangan ko talagang Makita yung mama ko, ayokong maulit na naman yung nangyari dati.

Pero wala si mama, wala di yung mga kapatid ko. Anu ba!

“SHIT! Saan ba sila! Kainis!”

Tumulo na yung luha ko, hindi dahil sa kinakabahan ako kundi dahil sa inis!

Ngayon ko lang narealize, merong kakaiba dito sa bahay! Alam ko! Alam kong pinaglalaruan nila ako!

Dahil pagbukas ng pagbukas ko ng ilaw, yung mukha niya ang nakita ko.

-----------------------------------------------

waaah! di ko alam kong kikiligin ba ako sa update ko, o sa after ng ilang monhts, naka update din! :)))))

please vote and comment please :))

gusto ko po malaman yung mga gusto niyong sabihin, open po ako for any comments :)

dedicated to Ayumi. Hello Yumi :) thank you sa pagbasa, hihi. sana suportahan mo to hanggang sa matapos. Hihi. thankyou sayo! :)

Two Inlove [KathNiel]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon