Pagkaraan ng 5 taon, yumaman na si Lorenz at nagkaroon ng magandang trabaho. Dumadalaw parin si Lorenz sa puntod ni Elisa. Umupo si Lorenz sa gilid ng libingan ni Elisa "Elisa, kamusta ka na? It's been a long time. . . " tinganggal ni Lorenz ang kanyang shades sa mata at naglagay ng boquet of roses sa puntod ni Elisa. "I wish you were here with me right now. Para maranasan mo sumaya at mamuhay ng maayos. . . I'm really sorry Elisa. . . Hindi kita nailigtas. . . I'm so stupid!!!" sabi ni Lorenz at maluha luha na ang kanyang mga mata at biglang may humawag sa kaliwang balikat niya. . . "Um kuya? Ok ka lang ba?" may isang babae na nakatayo sa likod ni Lorenz at pag harap niya "Yes I'm Fi. . . . Fine. . . E-Elisa?!" nagulat si Lorenz sa babae na kamuka ni Elisa at naka bihis ito ng maayos. "Sorry my name is Anne. I'm not Elisa. Bakit ka naiyak?" sabi ni Anne na kamukang kamukan i Elisa sa muka at buhok. "Oh sorry Anne. . . Nothing I just remembered my friend Elisa sayo. . . " sabi ni Lorenz. "I see. . . Well want to join me for a snack?" sabi ni Anne at nag labas siya ng mga pagkain sa picnic basket niya at kumain ang dalawa ng masayang masaya.
THE END! (Kamusta yung story guys? PLEASE LEAVE A COMMENT! THANK YOU FOR READING!) =)
