"Hasmiiiine! Gising!" Sigaw nang babae sa labas nang kwarto ko.
Unang araw palang nang pasukan dapat masaya ako pero may asungot na sumira nang tulog ko.
"HAAAASSSMIIIINEEEE!" Patuloy nang pagsigaw nang personal maid ko.
"Okey po. Bababa na" sagot ko.
Tinignan ko phone ko at chineck ang oras.
"Shit!" Halos mapalundag ako mula sa kama ko papunta sa cr.
"Lateee naaa akoooo!" Sigaw ko sa isip ko.
Nagmamadali ako mag shower at sinuot ang uniform ko.
Halos magpadulas na ako sa hawakan nang hagdan makababa lang nang mabilis.
"Goood morning!" Masayang bungad ko.
Umupo ako at sinimulan na kumain.
"Nga pala yaya? Kailan uuwi sila mom?" Tanong ko kay yaya habang nag eenjoy sa bacon ako. Arrg!
"Di pa tumatawag anak e" sagot niya.
Uminom na ako nang gatas at tinawag si manong para ihatid ako sa bago kung Skuwelahan.
Simple lang naman ako. Walang make up walang arte suot. Nakapusod at pulbo lang okey na.
Malapit lang naman school ko dito kaya nakarating agad ako.
Habang naglakad ako sa hallway madami na agad nag bubulungan at nakatingin sakin.
Papasok na sana ako sa classroom kaso may humarang na babae.
"Opps. Kala ko pader" maarte sabi nang babae.
Di ko nalang pinansin at iniwasan siya. Ngunit nabigo ako nang hilahin niya buhok ko.
"Bitch! Mag sorry ka muna" gigil na sabi nang babae.
Maiyak iyak ako pero pinipigilan ko lang sarili ko pero di na umipek ang pagtitimpi ko. Sasabunutan ko na sana nang --
"Tama na yan" saway nang lalaki sa likod namin.
Binitiwan agad naman niya ang buhok ko. Nilingon ko ang lalaking nagsalita stuyante rin pala toh dito.
Siya lang mag isa at may headset nakapalupot sa leeg niya.
Shit! Nalaglag panty ko. Pakipulot guys! Ahihi.
Nag ayusan naman nang upo ang mga stuyante. Magpapasalamat sana ako sa lalaki pero naglakad na ito sa bakanteng upuan.
Umupo na rin ako sakto naman may bakante sa likod niya.
Maya maya pa naglaho ang imagination ko nang may kumalabit sakin.
"Yes?" Mataray kong sagot.
"Ako nga pala si James" pagpapakilala niya.
Sa totoo lang di ako interesado pero gwapo naman kaya gooo! Haha.
"Hasmine." Maikling sagot ko at inabot ang kamay niya nakalahad sakin.
"Hasmine? Haha cool" pag uulit pa niya.
Nginitian ko nalang siya. Pati pangalan ko pinagtatawanan. Letche siya!
Bumalik nalang ang tingin ko kay --- sino nga pala toh? Deym! Nababaliw ako sa lalaking toh pero di ko alam pangalan.
"Hoy Clark! Pumunta ka daw sa office haha lagot ka" sabi nang isa kong classmate sa lalaking nasa harap.
Hmm. Clark pala pangalan mo ah? Hahaha.
Tumayo nang tamad si Clark at lumabas nang pinto, sinundan ko lang ito nang tingin.
Bigla ako nangiti nang bigla ko naimagine na tumingin siya sakin at ngumiti.
Shiiiit! Pwede na ako mamataaay!
"Hoy? May gusto ka kay Clark noh?" Pag iinis sakin nang katabi ko. Sino pa nga ba edi si James. Psh.
"Seriously? Ako? Psh. Baka ikaw bakla" sagot ko.
"Baka halikan kita jan e" paghahamon pa niya.
"No thanks. Mukha di ka masarap" sagot ko.
Inirapan ko nalang siya dahil pumasok na ako Prof namin.
Halos lahat tahimik. Lalo na ako. Nakatanga lang ako at nakatinginsa pinto. Inaantay bumalik si Clark at muling masilayan ang mukha niya.
Bored na bored na ako unang klase palang. Inikot ko nalang mata ko sa mga Classmate ko.
May nag memake up, nag papalubo nang gum, nag seselfie, nag lalaro nang coc pero napako ang mata ko sa katabi ko.
Siya lang ang tanging nakikinig at nagsusulat.
Imagine first class sulat agad. Hays!
Naging busy ako sa pagmasid kay James.
Maganda sulat niya.
Bading siguro?
"Hinay hinay. Baka mainlove" bulong niya. Bubulong na nga lang narinig ko pa.
"Chee! Bakla" mahinang sagot ko.
Ngumisi lang siya binaling ko nalang paningin ko bintana.
"I miss you so much" sabi ko sa isip ko.
Nagulat ako may pumatak na luha sa mukha ko kaya pinunasan ko agad ito.
*inhale* *exhale*
"C'mon! Wag kang umiyak!" Pagalit ko sa sarili ko.
Kinuha ko nalang notebook at ballpen ko saka sinumulan mag sulat mawala lang sa isip ko yun.
-----------------
BINABASA MO ANG
TWIN (SPG Completed)
Mystery / Thriller[Rated SPG] Paano kung mawala sayo ang pinakamamahal mo? Magagawa mo ba mapaghigantihan ang dahilan nang pagkawala nang pinakamamahal mo kung di pwede sabihin sa kanila ang katotohanan? Kakayanin mo ba panindigan ang salitang binitawan mo sakanya...