Late nanaman ang update ko! o(╯□╰)o
Ang bilis niyo naman kasing mag basa! kakatapos ko lang sa isang chapter, naabot na agad sa goal. Ohh well... here's the update guuuys! ⊙﹏⊙
goal. 20k
***
[Cassidee]
Tahimik naming tinahak ang madilim at malamig na pasilyo papunta sa underground base.Nandirito kasi nakalagay ang iba't ibang monitors ng mga camera sa iba't ibang sulok ng Moueshuff City. We want everything to be monitored kaya kami gumawa nang samahang ito. Tama kayo, hindi lang kami ang nakakapasok at may alam dito, pati na ang mga alumni naming nasa high rank at mga choosen students ng Gakuen Hoshii.
Kung lahat ng sulok ng lungsod at monitored namin,nagkakamali kayo.May ilang lugar ang hindi naman kayang lagyan ng mga invisible cameras at malapit lang ito dito sa base, walang iba kundi ang Gakuen Hoshii.
Tama kayo, ang skwelahan ay may kakaibang proteksyon,ni hindi namin alam kung paano at ano.We can't use magic secretly just to see what the students do.Akala namin noon ,may mga tarantadong studiante lang ang sumisira at pumipigil ng mga cameras namin, but sooner we found out na nasisira ito ng bigla bigla.
Even ang Kings Altar ay may kakaibang uri ng kapangyariahan,nawawalan ng bisa ang mga spells pag pumasok ka doon, kaya naman alam nang lahat na protektado ka pag nasa mga mysterious unknown magic place ka.
"nakahanda na ba ang lahat?"
Tanong ko sa isa sa mga nagmomonitor,tumango namab ito at nag thumbs up saakin ng hindi ako tinitignan.Lumingon naman ang babaeng katabi nya saakin at inabot ang hawak na papel.
"Maayos na ang lahat, nakabit na namin ang mga cameras sa buong lugar. Ito iyong mga locations"
Kinuha ko naman ang papel at sandaling pinag aralan.Tumango tango nalang ako saka ipinakita iyon kay Ethan. He raised his brow and frown.
"what?"
"Do your job"
"It's not my job anymore"
Masungit na saad nito saka bumaling kay Leo. Tumango naman ito saka kinuha saakin ang papel.
"Ako na Cass"
Nakangiteng saad ni Leo,hindi na ako napagreact pa dahil umalis na siya sa harapan ko at kinausap ang babaeng kausap ko kanina.Muli akong bumaling kay Ethan pero nakatalikod na ito saakin,kaya agad ko siyang hinabol at hinawakan sa balikat.
"bakit?" Magkasalubong ang kilay niyang tumungin saakin.
"san ka pupunta?"
Matagal bago siya nakapagsalita,pero nang akmang lalapitan ko siya,bigla nalang siya tumalikod at naglakad paalis.
"Magpapahangin muna"
Hindi na ko na siya nahabol dahil mabilis niya nang nilisan ang lugar,napabuntog hininga naman ako at di maiwasang malungkot.Hindi na ba talaga namin maibabalik ang dati? nung mga panahong,close pa kami?.
Napaigtad ako dahil sa mabigat na kamay na dumapo sa aking balikat.Nang lingunin ko ito, nakangiteng si Leo Richards ang sumalubong saakin.
"ayos ka lang?"
Tipid akong ngumite at nagpakawala ng mahaba at malalim na hininga.
"I'm fine"
Abot tengang ngite ko saka naglakad papunta sa malalaking monitors.Naramdaman ko naman ang pagsunod niya saakin pero hindi ko na siya pinansin at inabala ang sarili.
Ganito naman ako parati eh, ang magkunwari.Magkunwaring maayos lang ang lahat kahit ansakit sakit na.Hindi ko alam kung anong ginawa ko para maging ganito ang buhay ko.All my life,pinilit kong maging perpekto sa lahat,pinilit kong maging maayos,pinilit kong maging mataas.Pero mukhang hindi man lang iyon napansin ng taong gusto ko...
yes you're right...
I love someone...
I loved him...
And I realize...
I still do.
I still love Ethan Wong.
***
[Shayle]
"Hindi ko talaga alam kung anong nakain nila kung bakit—o baka pala may purpose sila"
"o baka naman advance lang tayo mag isip"
"aba malay natin diba?"
Saad ko saka sinubo ng buo ang takoyaki.Muntik pa akong mabulunan dahil yung maanghang palang sauce ang nalagay ko,mabuti nalang at maagap akong inabutan ni Drianna ng malamig na tubig.
"woohh! muntik nako dun ahh..."
"Ang takaw mo naman kasi eh"
Kantsaw ni Drianna saakin habang kumakain ng sushi,napapangiwi naman ako sa bawat pagsubo niya.Hindi ko talaga siya maintindiha, bakit ba sarap na sarap siya sa hilaw na yan?.Mukhang masarap pero hilaw na hilaw talaga eh.
"Kung makasabi kang matakaw, ehh ikaw din kaya!"
"Masarap eh!—bakit ba?!"
"bakit din ba?!"
Sandali kaming tumigil at nagtititigan,maya maya'y ngumisi at nagtawanan.
"BWAHAHAHAHAHA!"
Sabay naming itinaas ang mga palad at pinag digkit.Nakakatuwa talagang isipin na mayroon akong kaibigang katulad ni Drianna.
Bihira nalang din kasi ang magkaroon ng kaibigang katulad niya, yung hindi plastik,yung hindi user,yung totoong kaibigan na kasabay mo sa lahat ng kalokohan.
Langya ang hinhin niya nung una, pero ngayon parang mas makulit pa siya saakin.
Narinig ko ang pagtikhim niya kaya agad akong napatingin sa kaniya.Pero napagtanto kong hindi siya nakatingin saakin kundi nasa ibang direksyon.Nagtataka ma'y tumingin narin ako sa tinitignan niya.
Isang batang babae ang tinititigan niya habang naglalaro sa gilid ng fountain. Pansin kong nilalayuan siya ng ibang bata kaya di ko maiwasang maasar,anong problema dun?Pero mukhang nabasa agad ni Drianna ang nasa isip ko at kaagad na nasagot ang aking mga katanungan.
"She is Faira Scott,balita ko'y may dangerous ability daw ang batang yan"
"ha?"
I stupidly ask her,hindi ko talaga alam kung ano ang ibig niyang sabihin,obviously...hindi ko alam ang pinagsasabi niya.
"She has dangerous ability, nakakatakot ang kaya niyang gawin."
"how come? ano ba ang kaya niyang gawin?"
I asked her,curiousity really hits me.
"Sometimes,she touches and lost a life"
My eyes rounded in disbelief and jaw almost hangging.How come that a little girl like her possesess such a dangerous ability?.Kadalasang uma active ang dangerous ability by 16 but she's not 16 yet as I can see it.Is she that advance?.
"How can she manage to control her ability?,that is such a big responsibility for sure"
Drianna shrug her shoulders kaya wala na din akong nagawa kundi titigan lang din ang bata.I pity her yet she still looks adorable,she looks contented.I salute this child.
Tatantanan ko na sana siya nang bigla akong nasilaw sa isang bagay na nakakabit sa tenga ng bata.It's an earings, a silver earings with a red stone gem—.
Wait... parang pamilyar ata ang earrings na ito—.
My eyes widen ng maalala ko ang unang batang nakilala ko sa lugar na ito,yung batang inakala nilang kinidnap ko.Iyong batang may vessel jewel gaya ko.
Malungkot akong napangite habang pinagmamasdan ang batang babae,so...this is the reason huh.?
***
Verrrry shooort! I'm so sorry kung super delay 😭
