---
(Cassidee)
Mabilis ang naging pangyayari, pagkatapos ng malaking pagsabog ay kaagad na kaming pinalikas ni King Hermeo. He forcefully transported us to the dome na siyang nagsisilbing likasan ng mga residente, nagkahiwalay na rin kami ni Leo dahil sa napakaraming taong nagtatakbuhan papasok sa Dome, they are panicking that made a commotion. At this rate kung mananatiling ganito ay malamang mas manganganib pa lalo kami.
I moved sideways para maka alis but it's not that easy thing to do kaya naman wala akong nagawa kundi ang gumamit ng kapangyarihan upang makawala sa gitna nang nagkukumpulang tao.
"Your magic is very handy at a time like this"
I heard a very soft voice at my back, when I turn around. Nakita ko si Drianna na nakangiteng nakatingin saakin, it's so unusual that she made conversation with me, I mean... we're not really close. I looked at her whole body, she's still wearing our school uniform like me but it's kinda worn out.
"What happend?"
I asked and pointed out her uniform, she was a bit surprised at napatingin sa kaniyang damit.
"Waahh..."
Mahinang naging angal niya nang makita ang kaniyang uniporme, base sa kaniyang reaksyon mukhang hindi niya rin namalayan na punit na pala ang kaniyang damit. I looked at her face and noticed that she's still wearing her eyeglasses, buti pa ang glasses walang scratch.
"Paano ito napunit?"
"Can't you recall what happen?"
I suggest, panandalian siyang natigilan at nag isip. Maya maya'y bigo itong napaluhod sa sahig.
"I can't remember kung saan o kung sino ang nakapunit, basta ang alam ko lang tumakbo ako ng mabilis palayo sa lugar na iyon. Nakalimutan ko na nga din kung saan ako pumunta basta tumakbo na ako, marami akong nakabanggaan at nabangga na bagay, maging pader, dun ko siguro ito nakuha"
Malungkot na saad niya, magsasalita pa sana ako nang biglang may sumabog malapit sa kinaroroonan namin. Nagsigawan ang mga tao dito sa Dome at mabilis na nagsitakbuhan papasok sa tunnel. Wala na akong sinayang na oras at mabilis na hinila si Drianna palabas ng dome.
Aangal pa sana siya nang biglang may sumabog nanaman, this time malapit lang ito saamin. Tumilapon kaming dalawa ni Drianna at nagkahiwalay. Malakas ang naging pagbagsak ko sa semento na agad kong ikinatamo ng bali sa braso. Si Drianna naman ay maswerteng nakakapit sa isang poste.
"Nandito na sila!"
"Tulong! tulungan niyo akoooo!"
"Mama! Papa! nasan kayo!"
"Pumasok na kayo sa Dome!"
Panandalian akong nabingi dahil sa malakas na pagsabog, wala na akong halos maintindihan kundi ang sakit nang aking katawan at braso. Hindi ko na masyadong maigalaw ang baling braso ko, namamanhid din ang buo kong katawan dahil sa mga gasgas na aking natamo. Gayun pa man ay pinilit ko pa ring bumangon at hanapin si Drianna.
In the corner kung saan ko siya huling nakita, pilit itong tumatayo habang nakahawak ang isang kamay sa kaliwang tainga. Kahit na masakit ay pinilit ko ang sarili kong tumayo, paika ika akong naglakad papalapit sa kaniya, her eyes met mine kaya agad din siyang lumapit saakin.
When we about to meet half way, may biglang bumangga saakin. I lost all the strength to stand and balanced myself. Handa na sana akong bumaksak ng biglang may isang mainit na kamay ang humawak sa aking bewang. He envelpoed his arms around my waist at malakas akong hinila papalapit sa kaniya.
"Ok ka lang Cass?"
Nag aalalang tanong ni Leo, I unconsciously rolled my eyes. Napaka walang kwentang tanong.
"Obviously not, Leo."
"ohh...my bad"
Sarcastikong saad niya bago ako dahan dahang pina upo sa sahig, wala na masyadong tao sa kinaroroonan namin ngunit dinig ko pa rin ang kanilang mga sigawan pati na rin ang bak bakang nagaganap. We are still in the school, this place is protected pwera nalang sa iilang bombang naipuslit.
Yes, the bombs are already planted, napaka obvious na pinaghandaan talaga nila ang kanilang pagsalakay. Sa nakikita ko through my visions, hindi baba sa 200 ang sumalakay saamin ngayon. Marami nang mga pro magicians ang lumalaban sa mga black sorcerers ngayon, but I can't till rest assure, marami pa rin ang 200 ka tao.
"I already healed your injuries, wag mo munang gamitin ang nabali mong kamay, it'll take an hours para marecover yan totally"
"Thank you"
"Anong gagawin natin ngayon Cass, hindi naman tayo pwedeng lumusong sa laban basta basta"
Leo stated at ginulo ang kaniyang buhok, hindi ko siya pinakinggan at nagsimulang maglagas sa kinaroroonan ng labanan. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa labas, I can't see it though my visions. I wanted to see the reality, hanggat hindi ko nakikita ay hindi ako mapapanatag.
Why are there wars? Why are there hatred? Why are we feeling pain?. Hindi ko maintindihan kung bakit ang mga ganitong bagay ay nag e exist sa mundo. I want to know why are they doing this?, is there a reason behind this war?.
"Where are you going Cass?, don't tell me tutuloy ka pa rin?"
Mabilis akong hinawakan sa braso ni Leo, unfortunately ang baling kamay ko ang nahawakan niya dahilan upang mapadaing ako nang malakas.
"Wait...what? Lalabas ka Cassidee?"
Naguguluhang tanong ni Drianna, nakita ko ang kaagad na pagbago ng kaniyang ekspresyon. Mula sa pagtataka ay napalian ng galit at taranta.
"Bakit ka pupunta doon?, ni hindi natin alam kung sino ang mga yun at kung ano ang gusto nila!, let the adults handle this!"
"We cannot depend on them forever Drianna!, we must try something!. I know na meron tayong magagawa!"
"You know this war happen so sudden, hindi natin alam kung anong mangyayari saatin once we fought an enemy!, wala pa tayong sapat na experience sa ganitong bagay!"
"Well now is the time Drianna? kailan pa tayo mag hihintay ng experience when we can do it now!"
"But this is a true battle! this isn't a game!"
"She's right Cassidee, huwag ka nang magmatigas"
Singit ni Leo sa palitan ng sagot namin ni Drianna. Pero imbis na makinig ay mas lalo ko pang pina igting ang katigasan ko ng ulo. Without their knowledge, I forcefully transported myself to outside the school. Nakita ko pang balak pa akong pigilan ni Leo but it's now too late.
---
(Sorry sa typos, wrong grammars at ambiance guys, hindi ko na talaga napanindigan :( I'm so sad. -M4E)
