I Will Follow You Into The Dark

Day 3

Baekhyun hayal kırıklığı hissediyordu.Hayatının dönmüş olduğu cehennemden kurtulmaya çalışıyordu ama mümkün gibi görünmüyordu.

Yani,bir damla ışığın olmadığı büyük galaksi gibi bir sessizliğin içinde tıkılı kaldığın bir uykudan nasıl uyanabilirsin?

Belki kolunu ya da bacağını oynatabileceğini düşünmüştü,denedi ama koklamak ve duymaktan başka hiçbir şeyi kontrol edemiyordu.Uyuşmuş hissediyordu.Ve en sonuncu fikrini denemeye karar verdi;bu tamamen çılgıncaydı ama bu kadar çaresizlikle elinden gelen tek şeydi;Karanlıkla dövüşmeye denedi.

Ne tip bir kavga olduğunu bilmiyordu çünkü kim olduğunu bilmeden yumruk attığın ve tekmelediğin zaman kavga sayılmazdı daha çok zihnini hissetme falan gibi bişeydi işte.

Zihni.İradesi.Kendi gücü.Chanyeol.

Baekhyun'un canlandırdığından daha çılgıncaydı.Uyanmak için kavga ettikçe anlamadığı bir şey onu daha çok geri çekiyordu.

Baekhyun hayatınca hiç bu kadar çaresiz hissetmemişti.Ne kadar denediyse de,her zaman yeniliyordu;ve bu onu korkutuyordu,çünkü Chanyeol'un onu aylarca hayatta tutmak için uğraştığını biliyordu,ama şimdi zamanları yoktu.Eğer uyanacaksa hızlı olmalıydı,ya da herşeyi kaybederlerdi.Chanyeol'u arkasında bırakmak için tüm bu zaman boyunca hayatta kalmış demek olurdu.

Chanyeol...bensiz ne yapacağını veya ona ne olacağını düşünmek beni korkutuyor,Baekhyun düşündü,bu düşünceler kalbini acı verici bir şekilde yakıyordu.

Chanyeol'un kendisiyle tanışmadan önce iyi bir hayata sahip olmadığını biliyordu;kötüydü,çok,çok,çok kötüydü.Chanyeol ona söylememişti ve o da Chanyeol'u rahatsız hissettirmemek için sormamıştı,zamanı geldiğinde devinin ona anlatacağını biliyordu.Bekhyun'un tek yaptığı şey kendi ayağına takılıp düşebilecek sakar bir devin hayatına girmek olmuştu,her zaman aradığı şeyi ona vererek hayatını baştan aşağı döndürmüştü ve neredeyse bulmaktan vazgeçmişti,aşkı.

Baekhyun bunun bu kadar büyük bir şey olduğunu bilmiyordu.Herkes chanyeol'u seviyordu,eşi benzeri olmayan bir mutlu virüstü,ama Chanyeol Baekhyun'u bir aziz gibi görüyordu.

Chanyeol Baekhyun'a her şeyi anlatmak istemiyordu çünkü Baekhyun'un duygularının değişeceğinden korkmuştu.Baekhyun kesinlikle çok meraklıydı,ama sevgilisine bekleyeceğine dair söz vermişti.

Baekhyun uzaktan kapının kapandığını ve tanıdık kokunun burun deliklerine dolduğunu hissetti.

Chanyeol,3.gün oldu bile.

Baekhyun'un kesinlikle saatin kaç olduğu hakkında bir fikri yoktu,Chanyeol onun saatine dönüşmüştü,her ziyaret onun için yeni bir günün başlangıcıydı ve zaman istediğinden çok daha hızlı geçiyordu.

''Günaydın,Baek.''

Günaydın,Yeollie! Baekhyun düşündü,tükenmiş hissediyordu.Karanlıkla kavga ettikten sonra tükenmiş hissetmek mümkün müydü ki?

Chanyeol havadan sudan konuştu,her zamanki gibi.Baekhyun Chanyeol'un her zamankinden daha uzakta olduğunu hissedebiliyordu.

Yeol?Her şey yolunda mı?

Bir süre daha rastgele konulardan konuştuktan sonra,Chanyeol sessizleşti ve Baekhyun bekledi,Chanyeol'un ağzındaki baklayı yakında çıkaracağını biliyordu.

''Baek,bebeğim.Özür dilerim.'' Chanyeol birden özür diledi.

Ne için Yeol?

''B-bugün seninle kalamam...Yapamam.Gitmem gerek.Katılmam gereken acil bir şey var.Yemin ederim seni böyle bırakmak istemiyordum ama zorundayım.'' Chanyeol söyledi.

Ne?Neden?Bekle,beni bırakma.Her zaman yanımda olacağını söylediğini zannetmiştim?

Suçluluk Chanyeol Baekhyun'un alnını öperken vücudunu ele geçiriyordu.Daha sonra odadan çıkıp Baekhyun'u yalnız bıraktı.

Chanyeol...?

Chanyeol asansöre yaklaşırken bir numara girip cevabı bekledi.

''Alo?Chanyeol?Şimdi özgür müsün?'' hattın diğer ucundan gergin bir ses geldi.

''Pek değil,Baekhyun'u yalnız bırakmak zorunda kaldım ve bu konuda pek mutlu değilim.Ama sen neredesin?Gelip seni alacağım?'' chanyeol sordu.

''İşteyim,ama izin alabilirim sanırım.Geldiğinde beni çaldır.''

''Tamam,10 gibi orada olurum Kyungsoo.'' Chanyeol konuşup telefonu kapattı.

Özür dilerim,Baek..ama gerçekten,gerçekten gitmek zorundayım.