I Will Follow You Into The Dark

Kids

Chanyeol tembel bir esneme bırakıp uyuşmuş bacaklarını esnetti.Tavana bakıp dünkü olay aklına geldiğinde sırıttı.

Sonunda yaptım,düşündü,Sonunda Bakhyun'a teklif ettim,bana bir cevap verememesine rağmen,bu lanet yükü omzumdan kaldırmış olmak iyi hissettiriyor ve ona resmi olarak benim demek daha da iyi hissettiriyor.

Chanyeol sol elini kaldırıp parmağındaki yüzüğe baktı.Günışığı yüzeyine vurduğunda ışıl ışıl parıldıyordu.Chanyeol dayanamayıp hemen takmıştı çünkü dünyaya Baekhyun'un onun,onun da Baekhyun'un olduğunu göstermek istiyordu.Belki Baekhyun uyandığında bir çift yüzük daha alırlardı,böylece Baekhyun'da ona takardı,ama o zamana kadar biraz sabırsızlanmıştı.

Chanyeol bacaklarını yataktan aşağı sarkıtıp banyoya yürüdü.Dişlerini fırçalarken sanki odadan sesler geliyor gibiydi,Dikkatli bir şekilde odaya sızdı ve sonra diş fırçası elinden kayıp yere düştü.Her yere diş macunu bulaşmıştı.

''Babacığım,bizimle oyna!'' Chanyeol yatağa zıplayıp küçükleri gıdıklarken mutluca söyledi tatlı ses.

Daha sonra,Baekhyun kucağında başka bir minikle içeri girdi.

''Babacığım,bende oynamak istiyorum!'' Baekhyun'un kucağındaki küçük çocuk yerinde duramayıp söyledi,Baek'i çekiştiriyordu.Yatağa yanaştıklarında Chanyeol Baekhyun'u yatağa çekip gıdıklamaya başladı.Baekhyun çaresizce Chanyeol'un büyük ellerine karşı koymaya çalışırken gülme krizine girdi.

''Bana yardım edin!'' Baekhyun kahkahalarının arasında çocuklara söyledi ama çocuklar sadece kıkırdamaya devam etti.

''Baba,baba!Göbeğini üfle!'' çocuklardan biri önerdi.

''Hayır!'' Baekhyun çığlık attı ama Chanyeol çoktan tişörtünü kaldırmış göbeğini üfleyip onu nefessiz bırakırken çok geçti.Daha sonra bir kapı sesi duyuldu ve her şey bir anda durdu.

Kapı yavaşça açıldığında arkasından yumuşak ayısına sarılmış uykulu gözlerle bakan küçük bir çocuk göründü.

''Babam oyun mu oynuyor?Bende oynamak istiyorum.'' çocuk söyleyip odaya girdi.

Sonra başka bir çocuk içeri girdi,ve bir başkası,bir başkası,bir başkası derken tüm oda küçük çocuklarla dolmuştu.

''Hepimiz oynamak istiyoruz!'' hepsi bağırıp banyoya yöneldi.

''Bizimle oyna,babacığım!''

Chanyeol vücudu çarşafa saçma sapan dolanmış bir şekilde uyandı.Dirseği lambaya çarptığında acıyla bağırdı.Dişlerini gıcırdatarak kendisini kalkmaya zorladı ve odanın etrafına baktı.

Çocuk yok,düşündü.

Gerçekten gördüğünün bir kabus mu yoksa rüya mı olduğundan emin değildi.Tabii ki çocuğu olsun istiyordu ama bir ordu çocuk da istemiyordu.

Acıyan dirseğini ovup yavaşça banyoya yöneldi ve kapıyı sıkıca kilitledi.

Gerçek değiller,sadece sesler.Gerçek değiller.

Chanyeol hızlıca dişlerini fırçalayıp duş aldı.Alt bölgesini havluyla kapattıktan sonra derin bir nefes alıp kapıyı açtı.Hiç bir şey yoktu.

Zafer kazanmış gibi gülümsedi ve gardrobuna ulaşıp kapağını açtı.Kendi giysileri yerine küçücük giysilerle doluydu.Gözlerini ovuşturup tekrar baktığında kendi giysileri geri gelmişti.Eline gelen rastgele bir pantolon,tişört ve iç çamaşırı çıkarıp hızlıca giyindi.