I Will Follow You Into The Dark

I will follow you into the night

Bildiğin gibi,delilik yer çekimi gibidir

İhtiyacı olan tek şey

Biraz itilmedir

-The Joker

Chanyeol titreyen bacakları tutmamaya başlayıp kaldırıma sertçe düşmeden önce hastane kapısından kendini zar zor dışarı atmıştı.

''....d....ev....''

''....d....ev....''

''...d....ev....'' 

Baekhyun'un sesi zihninde hiç bitmeyen bir mantra gibi oynayıp duruyordu ve Chanyeol acı ve hayal kırıklığıyla çığlık atıp yeri tırmaladı ,parmak uçları hemen vişne çürüğünün koyu bir rengine bürünmüştü.

Hastaneye girip çıkan bir kaç insan yanındakilere sessizce ne olup bittiğini sorarken meraklı gözlerle Chanyeol'a bakıyorlardı.

''....d....ev...''

Chanyeol yeniden çığlık attı,bu sefer daha gürültülü bir şekilde.Yakınında bulunan insanlar çığlık atan adamı duyduklarında korkarak geri çekilmişlerdi.

Chanyeol dizlerinin üstünde kalkıp ellerine baktı.

Parmak uçları acıyla yanıyor;kırmızı sıvı yere düşüp daha koyu bir hal alıyordu.Ve parmağındaki yüzük bulutlar güneşi tamamiyle sakladığından artık parıldamıyordu.

''....d....ev....''

Chanyeol elleriyle sertçe kulaklarını kapattı,ve bir kez daha çığlık atmamak için dişlerini sıkıp gözlerini de sıkıca yumdu.

AYAĞA KALK!

Chanyeol yavaşça ve titreyerek ayağa kalktı ve öne doğru tökezledi,sertçe insanları itip,kendisine yapılan sert yorumları ve aşağılamaları görmezden geldi.

Gözyaşları yüzünden aşağı yuvarlanırken,gözleri etrafındaki insanlara vahşet içererek bakıyordu.

''Hey Yoda!Çabuk ol yoksa otobüsü kaçıracağız!''

Git...Baekhyun...

''Hadi,dev!Uzun bacaklarını daha iyi kullan!''

Git....dedim...Baekhyun.

''Chanyeol!Gidelim!''

Lütfen....

''Byun Baekhyun,lütfen erkek arkadaşım olur musun?''

''Evet,Chanyeol.Çok isterim!''

Dudaklarının arasından bir hıçkırık kaçtı ve Chanyeol koşmaya başladı;sendeleyerek,nereye gittiğini bilmeyerek koşuyordu ve etrafı bulanık şekilde görüyordu.

''Hey,Chanyeol.Ben yoruldum,eve gidelim,şimdi.''

Ev....artık olmadığın yer.

Chanyeol koşmaya devam etti ve hiç durmadı,bacakları ve kasları acı ilen yanıyor ve akciğerleri oksijen için yalvarıyor olsa bile durmadı.

Chanyeol tanıdık sokaktan döndüğünde yağmurun bir kaç damlası Chanyeol'a vurmuştu,koşmaya devam etti.Soğuk yağmur Chanyeol'un gözyaşları gibi hızlı ve soğuk bir şekilde düşmeye başladı.

Tanıdık küçük ev görüşüne girdiğinde,yavaşladı,ciğerleri oksijen eksikliğinden çığlık atıyor,kafası neredeyse patlamak üzeriymiş gibi hissettiriyordu.